تغییرات زیاد، طلایی‌های اصفهان را تهدید می‌کند
ثبات و هماهنگی، نیاز اول سپاهان
وصال روحانـی
خبر‌نگار
سپاهان که دیشب در شروع حضورش در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا، در شهر امان پایتخت اردن روبه‌روی الوحدات این کشور ایستاد، بر حسب ظاهر و براساس نتایجی که در لیگ داخلی گرفته، نشان داد مشکلی ندارد و به واقع روزهای خوب و خوشی را هم در تابستان رو به اتمام سپری کرده است. طلایی‌های شهر اصفهان تنها تیم لیگ برتر امسال‌اند که هر چهار بازی خود را برده‌اند و با حداکثر امتیازات ممکن (12 پوئن) در صدر جدول رقابت‌ها نشسته‌اند ولی چند نکته مهم وجود دارد که نشان می‌دهد این قضیه و حضوری موفقیت‌آمیز در آسیا و ممتاز شدن در این قاره به همان سادگی نیست که جدول لیگ داخلی ما جلوه می‌دهد. از یک سو روش بازی و فرمول‌های حضور در لیگ آسیا به کلی متفاوت با چیزهایی است که برای لیگ داخلی کاربرد دارد و از جانب دیگر، سپاهان با وجود فتح هر چهار بازی اولش در لیگ بیست و چهارم، در اکثر آنها به سختی و با فاصله‌ای کم نسبت به حریفان به پیروزی رسید و فقط در هفته سوم که 3-1 بر چادرملو اردکان غلبه کرد، قدری احساس راحتی و تفوق کرد. دیدار هفته چهارم این تیم با ملوان هم به‌رغم برگزاری در فولادشهر فقط با نتیجه 1-0 به سود یاران پیام نیازمند به پایان رسید. به اینها بیفزایید این نکته را که رفت و آمد بازیکنان تازه و قدیمی سپاهان طی تابستان امسال و پیش از شروع مسابقات هم کم نبوده و همین مسأله و تعدد جابه‌جایی‌ها سبب شده زردپوش‌های اصفهانی در زمان مقتضی به هماهنگی و انطباق نرسند که لازمه کسب بهترین نتایج است. نکته بسیار پراهمیت دیگر به یاد آوردن این واقعیت است که سپاهان مردادماه در مرحله پلی‌آف لیگ نخبگان آسیا با وجود بازی کردن در اصفهان با نتیجه سنگین 1-4 به شباب الاهلی امارات باخت و به خاطر همین واقعه بود که از لیگ نخبگان که تبدیل به جام اول آسیا شده، به لیگ قهرمانان که از این پس فقط جام دوم آسیا به لحاظ منزلت و اعتبار به حساب می‌آید، ارجاع شد.
خاطرات تلخ شباب الاهلی
ژوزه مورایس، سرمربی پرتغالی سپاهان طی سه فصلی که سکاندار این تیم بوده، تغییرات متعدد و بیش از حدی را در ترکیب طلایی‌ها اعمال داشته و همین مسأله سبب شده هرگز در لیگ برتر ایران که یک رقابت طولانی و فرسایشی و مستلزم بیشترین تداوم است، به قهرمانی نرسد. جام حذفی فصل پیش تنها کاپ قهرمانی صید شده توسط سپاهان در دو فصل گذشته بود. امسال نیز سپاهان پیش از آنکه بتواند به اندازه کافی با نفرات جدیدش خو بگیرد، وادار به رویارویی با شباب الاهلی شد و در روزی که سردار آزمون، مهاجم ایرانی صید شده توسط این تیم اماراتی نمایشی عالی را ارائه کرد و یک گل زد و یک پاس گل داد، هرگز نتوانست در حد و اندازه‌هایی ظاهر شود که از تیمی این همه پرمهره و معتبر توقع آن می‌رفت. قریب به دو ماه بعد از آن ناکامی، هماهنگی همبازیان محمد کریمی طبعاً بسیار بیشتر از زمان دیدار مورد بحث است ولی وضعیت سپاهان هنوز در حد و شکلی نیست که حضوری پیروزمندانه را در صحنه رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در درازمدت نوید بدهد. سپاهان البته با آمدن جواد آقایی‌پور، صالح حردانی، محمدامین حزباوی، مهدی لیموچی، وحدت هنانوف و استیون انزونزی تقویت شده اما امثال نورافکن، مغانلو، احمدزاده، حسین‌نژاد، زکی‌پور و البته رامین رضاییان را از دست داده و یک بار دیگر در مسیر تغییرات متعدد، دچار برخی تزلزل‌ها و عدم پایداری‌ها شده است. همین مسأله است که باید مورد توجه دقیق و وسیع مورایس در راه تدارک برای کل دیدارهای سپاهان در لیگ قهرمانان قرار گیرد تا اگر قهرمان نمی‌شود، لااقل ناکامی‌های متعدد و حذف زودهنگام تازه‌ای را نیز تجربه نکند.