از خاطرات تلخ «مورایس» تا کشف‌های شیرین «دقیقی»
سپاهان با طالع نحس خود می‌جنگد
وصال روحانـی
روزنامه‌نگار
مهم‌ترین وجه تفکیک سپاهان با سایر تیم‌های حاضر در لیگ برتر، این است که تنها تیمی به حساب می‌آید که هر دو بازی اولش را برده و به تبع آن تک تیم شش امتیازی جدول و براساس این دستاورد پیشاهنگ لیگ است.
با این حال بازی جمعه شب این تیم با شمس‌آذر، لزوماً دیداری نیست که ژوزه مورایس سرمربی پرتغالی سپاهان، از آن خوشش بیاید و خاطرات شیرینی از آن داشته باشد. برعکس این همان دیداری است که سپاهان در آخرین هفته از نیم فصل اول لیگ پارسال به حریف قزوینی‌اش واگذار کرد و همان شکست سبب شد عنوان قهرمانی (البته تشریفاتی) این نیم فصل را از دست بدهد و در کش و قوس‌های نیم فصل دوم چنان کمرنگ شود که حتی از کسب عنوان دومی هم باز بماند و فقط با فتح جام حذفی قدری بر زخم‌های ناشی از ناکامی بزرگش در لیگ مرهم بگذارد.
شمس‌آذر در حدفاصل آن لیگ و لیگ فعلی چند بار بالا و پایین شد و برای مقاطع زمانی کوتاه بدون مربی ماند اما در نهایت با تکرار سناریوی رایج سه- چهار فصل اخیر سعید دقیقی که در کنکاش‌هایش دستش به تیم دیگری بند نشده بود، باز هم به ناچار به قزوین بازگشت و هدایت تیم اول این شهر را در دست گرفت. از منظر شمس‌آذر و مالکان و هواداران آن، چنین واقعه‌ای البته رویداد مفیدی است زیرا هیچ مربی دیگری اشراف این مربی جوان را بر احوالات شمس‌آذر ندارد و همچون او نمی‌تواند این تیم را طوری مهره‌چینی و هدایت کند که به کسب بهترین بازده از آن منجر شود.
تغییرات و آمد و رفت مهره‌های قدیم و جدید البته در شمس‌آذر هم طی تابستان جاری برقرار بود اما شاکله اصلی و اکثر نفرات کلیدی و مهم این تیم پابرجا مانده‌اند و شرایط آنها همانی است که پیش‌تر بود. «دقیقی» که البته بابت جذب نشدن توسط باشگاه‌های بزرگ‌تر و پولدارتر همچون تمامی فصول اخیر ناراحت است و حق خود را بسیار بیش از این می‌داند، حالا که در شمس‌آذر ماندنی شده، قطعاً همه کوشش خود را برای رسیدن این تیم به بهترین نتایج ممکن به کار خواهد گرفت و همگان معترفند که او یک مربی بدعت‌گذار و باهوش و برنامه‌ریز است و گاه همچون یک کاشف عمل می‌کند که گنج‌های پنهان را می‌یابد و به آن صیقل لازم را می‌زند. به واقع این یک باور پرطرفدار است که انتقال دقیقی به باشگاه‌های بزرگ‌تر دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.
راه بازی گرفتن از «متوسط»های پرمایه
شاید دو بازی اول شمس‌آذر در لیگ بیست و چهارم و نتایجی که کسب کرد (باخت 1-2 مقابل استقلال تهران و تساوی 1-1 با چادرملو) نافی وضعیت مثبت فوق و در تضاد با امیدواری‌هایی باشد که دقیقی دارد اما تیم او فصل پیش در حالی به رتبه باارزش هشتم لیگ رسید که هم تعداد نفرات نامدارش بسیار کمتر از رقبا بود و پتانسیل فنی آن نفرات با بزرگان سایر تیم‌ها برابری نمی‌کرد و هم در ارتباط با وقایع یک فصل پیش‌تر و نتایج «لیگ یک» 3 امتیاز از مجموع امتیازات این تیم کسر شده بود. امسال نیز کم و بیش همان روند در قزوین بوده است و بافت تیم در همان سطح متوسطی باقی مانده که پیش‌تر بود. با جدا شدن پوریا سرآبادانی، هافبک فصل گذشته شمس‌آذر که بازوبند کاپیتانی تیم را هم بر دست می‌بست، امسال مهدی محمدی به عنوان کاپیتان قزوینی‌ها به میدان می‌آید و او بازیکنی است که قبلاً در لیگ‌های پایین‌تر توپ می‌زد. فرایندی مشابه برای سایر نفرات شمس‌آذر هم کم و بیش صدق می‌کند و بنابراین مدیران این باشگاه باید راضی باشند که امسال هم مردی تیم‌شان را رهبری می‌کند که راه بازی گرفتن از «متوسط»های پرمایه را نیک می‌شناسد.
«طلایی‌ها» قدر ثروت خود را می‌دانند؟
اگر طلایی‌های اصفهان مجبورند جمعه شب با طالع نحس خود بجنگند و شکست بدفرجام فصل گذشته‌شان را جبران کنند، لااقل این دلخوشی قوی و این دلگرمی بزرگ را دارند که انواع بازیکنان توانا و اقسام «گل درشت‌ها» را در خدمت دارند و برخلاف شمس‌آذر دست‌شان آنقدر پر است که در هر بازی مجبورند حداقل 8-7 مهره عالی خود را روی نیمکت بنشانند و در دو مسابقه گذشته‌شان هم به چند بازیکن‌شان از همین قماش اصلاً بازی نرسید یا دقایق اندکی به زمین گسیل شدند. دست‌های سرمربی 59 ساله سپاهان چنان باز است که در ایام «پیش‌فصل» مانع انتقال پرسود شهریار مغانلو، آقای گل هر دو فصل گذشته لیگ برتر به لیگ امارات نشد و حتی وقتی رضا اسدی کاندیدای نخست جانشینی او در دو دیدار اول از گلزنی عاجز ماند و برخلاف دو فصل گذشته ندرخشید، جواد آقایی‌پور مهاجم تازه صید کرده و جوان باشگاه را داشت تا جانشین اسدی کند. مورایس به قدری خوشبخت است که حتی مدافع وسط جوان، تازه استخدام شده و توانای تیمش (محمدامین حزباوی) روی ضربات ایستگاهی و کرنرها ماجراجویی می‌کند و جلو می‌رود و با ضربات سر به گلزنی هم نایل می‌شود و اکثر هافبک‌ها و بال‌های کناری سپاهان اضافه بر فرصت‌سازی، توانایی گلزنی هم دارند. آیا مورایس از این همه ثروت بالقوه بخوبی استفاده می‌کند و شمس‌آذر را به جبران واقعه ناگوار فصل پیش ناکام می‌سازد یا یک بار دیگر به تیمی باج خواهد داد که بودجه کاری‌اش یک‌صدم سپاهان است و سرمایه‌های انسانی‌اش هم حداقل یک هشتادم این رقیب لبالب از مهره؟