کاوه: مزیت تیم ما در المپیک جوانی بود
صادق دهقان
خبر‌نگار
تیم 5 نفره کشتی آزاد ایران، از المپیک پاریس بدون مدال طلا برگشت. با این حال اتحادیه جهانی کشتی طبق جدول و امتیازات تیم‌ها تیم ملی کشتی آزاد ایران را با 83 امتیاز بالاتر از ژاپن و امریکا قهرمان معرفی کرد. با این حال محسن کاوه سرمربی با تیم نماند. اما کاوه مربی باتجربه کشتی، از اتفاقات بعد از المپیک و حجم زیاد انتقادات به عملکرد تیم ملی، ناراحت بود. او در گفت‌و‌گو با «ایران‌دیلی» اما تمام قد از عملکرد تیمش دفاع کرد. کاوه بین صحبت‌هایش از غیرمنصفانه و حتی مغرضانه بودن بعضی اظهارنظرها درباره عملکرد تیم گلایه می‌کرد.
از کشتی‌گیران پنج وزن صحبت کنید؟
از نظر من بچه‌ها خوب بودند در حالی که می‌توانستیم بهتر از این هم باشیم. حالا البته یکسری افراد بر این باورند که کشتی‌گیران ما به حدی قدرتمند بودند که از همه آنها توقع مدال طلا می‌رفت ولی واقعیت امر این است که اگر دررفتگی کتف برای حسن یزدانی رخ نمی‌داد، شک نکنید او حتماً مدال طلای وزن 86 کیلوگرم را می‌گرفت.
من توقعم از امیرحسین زارع در 125 کیلوگرم بیشتر بود. به نظرم او هیچ‌وقت تا به‌حال چنین کشتی بدی نگرفته و یا حداقل بگویم چنین روز بدی را در کشتی تجربه نکرده بود. رحمان عموزاده در 65 کیلوگرم و امیرعلی آذرپیرا در 97 کیلو کشتی‌های خیلی خوبی گرفتند. ولی حریف ژاپنی خطرناک‌ترین حریف رحمان بود. او بعد آنکه رحمان خاک شد در عرض 20 تا 25 ثانیه فن فتیله را گرفت و رها نکرد. امیرعلی آذرپیرا هم در این رقابت‌ها خودش را به کشتی دنیا ثابت کرد. او حتی احمد تاج‌الدینوف کشتی‌گیر قهرمان جهان و المیپک را هم می‌توانست ببرد ولی در 40 ثانیه آخر نتوانست کشتی را مدیریت کند. او کشتی خیلی خوبی مقابل کایل اسنایدر امریکایی گرفت و در کل عملکرد خیلی خوبی را از خود نشان داد.
اوزان 74 و 65 کیلوگرم از لحاظ کیفیت رقبا، شرایط تقریباً سنگینی داشت. یونس در 74 کیلوگرم فرانک چامیزو، کشتی‌گیر ایتالیایی را شکست داد. یادمان نرود تابه‌حال هیچ کشتی‌گیر ایرانی پیش از این نتوانسته بود او را ببرد. یونس مقابل کایل داک مدیریت نکرد. او باید بپذیرد اگر می‌خواهد در سطح اول دنیا روی سکوی قهرمانی بایستد، باید خیلی بیشتر زحمت بکشد.
به عملکرد تیم آزاد در المپیک چه نمره‌ای می‌دهید؟
شاید نباید من این حرف را بزنم اما اتحادیه جهانی در رنکینگ تیم ایران را قهرمان المپیک معرفی کرده است هرچند کسی به آن اشاره نمی‌کند. تیم 4 سال قبل ما در المپیک یک نقره و یک برنز گرفته بود اما امسال در پاریس سه نقره و یک برنز گرفت. اگر نسبت موفقیت اوزان المپیکی کشتی را با مسابقات جهانی سال قبل در بلگراد با هم مقایسه کنیم، نتایج ما امسال بهتر بوده و بچه‌ها پیشرفت کرده‌اند.
مزیت تیم ما در المپیک جوانی بود، یعنی رحمان عموزاده، امیرحسین زارع و امیرعلی آذرپیرا با 22 یا 23 سال سن به المپیک پاریس رفتند. حتی با شکل کشتی‌گیری حسن یزدانی می‌توان برای آینده هم روی او حساب کرد. ظاهراً مردم گذشته را فراموش کرده‌اند و به این مسائل دقت نمی‌کنند. البته یکسری هم برای ناکامی تیم ما قرآن به سر گرفته بودند.
آنها چه کسانی بودند؟
این موضوع بماند، اما من در این چند روزی که به ایران برگشته‌ام، صحبت‌هایی می‌شنوم که بی‌انصافی است. ما باید این تیم را با قبل آن قیاس کنیم و ببینیم چه بودیم و چه شدیم. آیا ما قبلاً 4 مدال گرفتیم و حالا 2تا شده که اینقدر انتقاد می‌کنند؟ البته یکسری هم شاید دوست نداشتند ما نتیجه بگیریم و حالا به واقعیت‌ها اشاره نمی‌کنند.
به نظر می‌رسد از این صحبت‌ها خیلی ناراحت هستید؟
بالاخره ما در ایرانی زندگی می‌کنیم که هرکسی سرمربی باشد، خیلی‌ها می‌خواهند به او حمله کنند اما افتخار سرمربیگری تیم ملی فقط متعلق به من نیست و یک چرخه‌ای است که دور می‌زند و ممکن است بعداً شما در آن جایگاه قرار بگیرید ولی هر کس در این موقعیت قرار می‌گیرد، باید همه به او کمک کنند چراکه در نهایت موفقیت سرمربی تیم ملی، موفقیت کشتی کشور است.