آیین‌نامه اولیه‌ای که به کلی نادیده گرفته شد
تابلوی متعاقباً اعلام می‌شود بر سردر لیگ بیست و چهارم
وصال روحانـی
خبرنگار
اگر پس از آغاز شدن فصل بیست و چهارم لیگ برتر کشور از پنجشنبه گذشته یک کار را ضروری‌ترین اقدام بدانیم، تقدیر فراوان از سازمان لیگ و البته فدراسیون فوتبال به خاطر این همه هنرمندی و تخصص‌شان در برگزاری کم‌نقص این مسابقات است!
نحوه برگزاری 8 دیدار هفته نخست این مسابقات و البته دو هفته بعدی سبب شده الصاق تابلوی «متعاقباً اعلام می‌شود» بر سردر لیگ بیست و چهارم بامسماترین اقدام جلوه کند و این همان هنر و تخصصی است که مدیران دو نهاد فوق دارند و در سطور قبلی به آن اشاره شد.
حدود 35 درصد از برنامه اعلام شده برای سه هفته اول این مسابقات دربر دارنده عبارت مذکور است و در جایی که باید نوشته می‌شد مکان بازی فلان تیم با بهمان تیم کجاست، عبارت «متعاقباً اعلام می‌شود» درج شده است. در هفته دوم که 8 مسابقه آن در روزهای اول و دوم شهریور برگزار می‌شود، فقط یک ورزشگاه نامشخص اعلام شده ولی در برنامه هفته سوم که 8 و 9 شهریور شاهد برگزاری آن خواهیم بود، در چهار مورد تصریح شده که استادیوم محل برگزاری مشخص نیست. اینها را بیفزایید به دو مورد ابهامی که در برنامه اعلام شده هفته اول وجود داشت و تا لحظه اعلام مشخص نبود که بازی سپاهان با چادرملو و هوادار با خیبر خرم‌آباد در کدام نقطه ایران (یا جهان!) انجام خواهد شد.
واقعیت تلخ این است که در هیچ جای دیگر دنیا برنامه لیگ در شروع (یا هر زمان دیگر از فصل) اینقدر نامشخص و آکنده از ابهام نیست که در کشور ما و بخصوص در این دوره است و در هیچ جای دیگری در کهکشان‌های شناخته یا شناخته نشده(!) برنامه‌هایی از این دست را اعلام نمی‌دارند. برنامه‌هایی که در آن ناظران و دوستداران تیم‌ها حتی نمی‌دانند برای تماشای بازی‌های خانگی تیم‌های محبوب‌شان از نزدیک باید به کجا بروند.
اگر یادتان باشد، 24 سال پیش در آیین‌نامه اولین دوره لیگ برتر که تنظیم و نسخه‌ای از آن به تمام تیم‌ها ارائه شد، به همه باشگاه‌ها تکلیف و اتمام حجت شده بود که فقط تا زمان برگزاری دوره سوم لیگ فرصت و مهلت دارند که استادیومی اختصاصی و استاندارد را برای خود بسازند و حتی زمین‌های تمرینی خود را مشخص و به سازمان لیگ اعلام دارند در غیر این صورت اجازه شرکت در این پیکارها به آنان داده نخواهد شد. اما زمان گذشت و گذشت و به لیگ بیست و چهارم رسیده‌ایم و خبری از اجرای آن شرط و تأمین آن خواسته توسط باشگاه‌ها نیست. مماشات بیش از حد برگزارکنندگان لیگ با مدیران غافل مانده از آن دستورالعمل و باشگاه‌های تخطی کننده از یکی از الزامی‌ترین و بدیهی‌ترین شروط برگزاری هر لیگی در سطح جهان سبب شده به نقطه فعلی برسیم. نقطه‌ای که در آن تیم‌های فاقد استادیوم شخصی همچنان در لیگ حاضرند و از همگان نیز طلبکارند و «متعاقباً اعلام می‌شود» به مکررترین واژگان در تار و پود نحوه برگزاری رقابت‌های این دوره تبدیل شده و هر جای این برنامه‌ها را که بتکانید، این عبارت تقریباً کمدی (و البته تأسف‌آور) از آن بیرون می‌افتد.