میزبانی المپیک با چاشنـــــــی خسیس بازی
سی و سومین دوره بازی‌های المپیک در حالی به اتمام رسید که فرانسوی‌ها برای برگزاری این مسابقات، تبلیغات رسانه‌ای زیادی داشتند و هر بار از هزینه‌های هنگفت برای برگزاری حرف می‌زدند اما به نظر می‌رسد این صحبت‌ها بیشتر جنبه تبلیغی داشته است. موضوعی که بسیاری از شهروندان پاریس نیز به آن اذعان دارند و مشاهدات میدانی نشان داده که دولت فرانسه ترجیح داده تا آنجا که می‌تواند از هزینه‌های زیاد خودداری و با کمترین هزینه ممکن مسابقات را برگزار کند.
به طور مثال عنوان شد که در حدود یک میلیارد و پانصد میلیون دلار برای تمیز کردن و بهبود شرایط و کیفیت رودخانه سن هزینه شده تا پس از 10 سال شرایط شنا در این رودخانه مهیا شود اما اعتراض تیم‌های شرکت‌کننده و مسمومیت تعدادی از ورزشکاران، نشان داد که این اتفاق نیفتاده است.
همچنین اغلب ورزشگاه‌های محل برگزاری مسابقات، با کمترین هزینه در محل‌های نمادین و المان‌های تاریخی بنا شدند که محل‌هایی توریست‌محور بود و هزینه آنچنانی، در آن دیده نشد و نمونه آنها برگزاری مسابقات والیبال زیر برج ایفل، سوارکاری و پنج‌گانه در کاخ ورسای بود.
اگرچه صرفه‌جویی می‌تواند امری پسندیده باشد اما کاهش امکانات و نبود شرایط مناسب و استاندارد اولیه به معنای صرفه‌جویی نیست که در طول مسابقات باعث آزار تعدادی از ورزشکاران شده بود. نمونه آن، توماس چکان، قهرمان ایتالیایی شنای المپیک بود که در اعتراض به شرایط نامساعد محل اقامتش شب را در پارک خوابید. ضمن اینکه متروها، اتوبوس‌ها و ترن‌ها اصلاً سیستم سرمایشی نداشتند و اغلب افراد حاضر در این وسایل کلافه می‌شدند، به‌خصوص اینکه اغلب این وسایل حمل و نقل مملو از جمعیت بود. تعدادی از ورزش‌ها هم در فضای باز برگزار شد و برخی از رشته‌ها هم که در سالن هستند، بعضاً سالن گرم بود. همچنین کمتر اقدامی جهت زیباسازی فضای اطراف مسابقات از قبیل چمن‌کاری و استفاده از وسایل چشمنواز صورت گرفته بود و بعضاً مکان‌ها خاکی و پر از گرد و غبار بود.
فرانسه تنها یک سایت هدفمند برای بازی‌های المپیک ساخت و آن هم مرکز آبی بود که پس از بازی‌ها به یک مرکز ورزشی اجتماعی در سن دنیس تبدیل خواهد شد. آدیداس آرنا یکی دیگر از امکانات جدید ساخته شده بود که به طور خاص برای المپیک ساخته نشد اما برای المپیک و پارالمپیک استفاده خواهد شد.
اما خساست فرانسوی‌ها فقط منوط به شرایط پذیرانی از حاضران در المپیک نبود و مدال‌ها پس از چند روز رنگ باخت تا مدالی که قرار بود یادگاری ارزشمندی برای ورزشکاران برتر باشد، به یک کپی ساده از پوستر المپیک تبدیل شود.
به طور کلی براساس گزارش Wallet Hub هزینه میزبانی فرانسه در واقع کمتر از سایر بازی‌های تابستانی اخیر بود و پس از تعدیل ارقام تورم، گزارش شد که المپیک توکیو 2020 گرانترین بازی‌های المپیک تابستانی با هزینه تخمینی 20 میلیارد دلار بوده و پس از آن المپیک لندن با 17.1 میلیارد دلار و ریودوژانیرو با 15.6 میلیارد دلار در رده‌های بعدی قرار گرفتند.
زندگی دوم برای تجهیزات و اشیای المپیک
حالا که المپیک پاریس به پایان رسیده، چه اتفاقی برای همه تجهیزات می‌افتد؟ جورجینا گرنون مدیر پایداری پاریس 2024، در این باره گفت: «قبل از اینکه چیزی سفارش دهیم، فکر کردیم که این چیز بعداً چه خواهد شد. اولین گام، تهیه فهرستی از همه چیزهایی است که برای بزرگترین نمایش روی زمین نیاز بود. مثل اینکه دارید یک عروسی ترتیب می‌دهید. اگر می‌دانید 100 میهمان دارید، پس به 10 میز، 100 صندلی و غیره نیاز دارید. ما فهرستی را تهیه کردیم که حدود شش میلیون شی بود.» المپیک پاریس، شامل 32 ورزش مختلف و حدود 10 میلیون تماشاگر بود. در شروع فرایند تدارکات، هر بار که پاریس 2024 مناقصه‌ای را صادر می‌کرد، آنها بندی را درج می‌کردند که از تأمین کننده می‌خواست زندگی دوم را برای محصولات خود پیشنهاد کند. شن و ماسه بسیار ریز مورد استفاده برای زمین والیبال ساحلی روبه‌روی برج ایفل، یکی از مکان‌های نمادین بازی‌ها، به باشگاهی در منطقه پاریس وعده داده شده است. همچنین قرار است لوگوهای پاریس 2024 از روی سکوها پاک شوند تا بتوان از آنها در جاهای دیگر استفاده کرد. ۶۰۰ هزار مورد از مبلمان اداری اجاره شده از شرکت فرانسوی Lyreco پس گرفته شده و توسط این شرکت برای راه‌اندازی یک تجارت جدید مبلمان دست دوم استفاده می‌شود. بیش از ۱۴ هزار تشک ساخته شده از پلاستیک بازیافتی مورد استفاده در دهکده المپیک به ارتش فرانسه داده و پایه‌های مقوایی آنها بازیافت می‌شود. توپ‌های تنیس مورد استفاده در رولان گاروس از جمله توپ‌هایی که نواک جوکوویچ برنده مدال طلای المپیک از آنها استفاده کرد به باشگاه‌های ورزشی فرانسه اهدا می‌شود و بسیاری از تجهیزات ورزشی دیگر از جمله پرتاب نیزه گرفته تا پرتاب دیسک به باشگاه‌های ورزشی فرانسه اهدا خواهد شد.