رکابزن به تنهایی نمی‌تواند در جاده المپیک معجزه کند
اسدی: کار لبیب در حد مدال بود
مهری رنجبر
خبر‌نگار
رسول اسدی رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری، با ابراز خوشحالی، عبور علی لبیب از خط پایان استقامت جاده المپیک را اتفاقی بزرگ می‌داند. او می‌گوید: «خدا را شکر وعده‌ای که داده بودیم را علی لبیب با عبور از خط پایان محقق کرد. این اتفاق بزرگ در حد مدال بود. شک نکنید کار ساده‌ای نیست که اگر بود، 16 سال در المپیک رقم می‌خورد. دوچرخه‌سوار 22ساله‌ای این اتفاق را رقم زد درحالی‌که فدراسیون‌های قبلی با رکابزنان باسابقه به آن نرسیدند.» به گفته رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری، نتیجه لبیب شروع خوبی است: «عبور از خط پایان المپیک شروع خوبی برای رکابزن جوان است. البته او قدم اول را برای حضور در دوچرخه‌سواری حرفه‌ای دنیا برداشته است.» اسدی از اهمیت رسیدن علی لبیب به خط پایان می‌گوید: «مسابقه استقامت جاده، مسابقه خیلی سختی بود و رسیدن به خط پایان هم برای ما خیلی مهم بود. چرا که در المپیک‌های قبلی این اتفاق نیفتاده بود. ما برای این هدف برنامه‌ریزی خوبی داشتیم.
تیم‌های بلژیک، فرانسه، ایتالیا برایشان مدال المپیک مهم بود و برای بقیه کشورها هم جایگاهی که به دست می‌آوردند، حتی اگر مدال نباشد. لبیب هم با تلاش زیاد در المپیک خوش درخشید. او رکابزن مستعد و آینده‌داری است.»
او معتقد است لبیب برای المپیک هیچ دغدغه‌ای نداشت: «ما برنامه‌ای تنظیم کردیم و حتی اسپانسر گرفتیم تا لبیب دوچرخه مدل جدید داشته باشد و همه جوره تجهیز شود و با ویگنز مربی بلژیکی هم به توافق رسیدیم، جدای از آن برایش مسابقه تدارکاتی در نظر گرفتیم تا او با حضور در آن پیشرفت کند.
در واقع همه‌جوره شرایط را برایش فراهم کردیم. از طرف دیگر لبیب را یک ماه قبل از المپیک فیکس کردیم تا دغدغه نداشته باشد و تمرکزش را روی آمادگی‌اش بگذارد. درحالی‌که دوره‌های قبل این‌طور نبود و ورزشکاران به خاطر حضور در انتخابی‌های مختلف، نمی‌دانستند به المپیک می‌روند یا نه. در واقع رکابزنان به دلیل عدم آشنایی مسئولان فدراسیون به دوچرخه‌سواری، نبود سیستم و برگزاری انتخابی‌های مداوم به دوپینگ سوق پیدا می‌کردند.» رئیس فدراسیون معتقد است ورزشکار به تنهایی در مسابقه سخت المپیک نمی‌تواند معجزه کند: «ورزشکار به تنهایی در مسابقه‌ای که 7 ساعت طول می‌کشد، نمی‌تواند معجزه کند. باید برنامه‌ریزی شود و ما با سه اپلیکیشن هم دمای بدن لبیب را متوجه می‌شدیم و هم موقعیت او را در مسیر و هم اینکه کجا و چطور به او آب، یخ و غذا برسانیم. مسائلی که روی عملکرد رکابزن تأثیر می‌گذارد. نمی‌شود ورزشکار را 7ساعت به امان خدا رها کرد و توقع نتیجه داشت.»