در حافظه موقت ذخیره شد...
فوتبال به خانه برنگشت، ساوت گیت چرا
چه کسی شیرها را تربیت میکند؟
انگلیس البته در نیمه آسان قرعه قرار داشت و تنها تیم خوبی که تا فینال برابرش بازی کرد، هلند بود که خود از تیمهای متحول شده و در حال پیشرفت است. آنها دو بار با گلهای لحظه آخر، یک بار با ضربات پنالتی و یک بار با یکی از بدترین تصمیمات VAR به پیروزی رسیدند اما نتوانستند بعد از 58 سال به جام مهم دیگری دست یابند.
این تیم استعدادهای زیادی داشت، هری کین، فیل فودن و جود بلینگام به ترتیب بهترین بازیکنان فصل قبل بوندس لیگا، لیگ برتر و لالیگا بودند که باید به آنها بوکایو ساکا، دکلان رایس، کول پالمر، اولی واتکینز و آنتونی گوردون را اضافه کرد. مربی 53 ساله نتوانست از این استعدادها استفاده کند و آنها درخشش هفتگی خود در تیمهای باشگاهی را تکرار نکردند. انگلیس در جدول موقعیت مسلم گلزنی و همچنین ضربه در چهارچوب در یورو در رده دهم قرار گرفت.
مسأله دیگر درباره تیم انگلیس، بازیکنانی بودند که انتظارات را برآورده نکردند و هیچ کس مثل هری کین نبود. مهاجم بایرنمونیخ اگرچه با سه گل سهمی از کفش طلا را به دست آورد اما نمیتوانست پرسینگ را رهبری کند و این یعنی نقش پررنگی در روند کلی بازی انگلیس نداشت. حالا با رفتن ساوت گیت او دیگر جایگاه تضمین شدهاش را از دست میدهد و باید برای حضور در جام جهانی 2026 خیلی تلاش کند.
گام بعدی
گفته میشود اتحادیه فوتبال انگلیس میخواسته به همکاری با ساوت گیت تا بعد از اتمام قراردادش در آخر سال 2024 ادامه دهد چون با رفتارهای محتاطانه خود هیچ نگرانی عمومی برای اتحادیه درست نمیکرد و نتایج خوبی هم گرفته بود. حالا باید مربی بعدی را انتخاب کنند که قسمت سخت کار است.
ابتدا به سراغ گزینههای انگلیسی میروند. شاید لی کارسلی مثل ساوت گیت از تیم زیر 21 سال به تیم بزرگسالان آورده شود اما او سابقه مربیگری جز در چند مقطع موقت در کاونتری سیتی، بیرمنگام و برنتفورد ندارد، هرچند میشود استدلال کرد لوییس دلافوئنته و لیونل اسکالونی که با اسپانیا و آرژانتین قهرمان اروپا و جهان شدهاند، هم چنین شرایطی داشتند.
ادی هاو و گراهام پاتر پیشتاز این دسته هستند. اولی توانسته نیوکاسل را به تیمی قابل احترام در لیگ برتر تبدیل کند و آنها را بعد از 20 سال به لیگ قهرمانان رسانده است. پاتر هم بعد از اخراج از چلسی 16 ماه بیکار بوده و یکی از گزینههای اتحادیه فوتبال بعد از جام جهانی 2022 بوده که ساوت گیت تا مرز جدایی پیش رفت.
بازیکنان سابق نسل طلایی اوایل قرن بیست و یکم شامل استیون جرارد و فرانک لمپارد هم میتوانند گزینههای انگلیس باشند هر چند هیچ کدام کارنامه مربیگری درخشانی ندارند.
گزینههای خارجی
قبل از این دو مربی که خارج از انگلیس متولد شده بودند، روی نیمکت تیم این کشور نشستهاند، اسون گوران اریکسون در سالهای 2006-2001 و فابیو کاپلو در سالهای 2012-2008. بنابراین امکان آمدن مربی خارجی دیگری هم وجود دارد. موریسیو پوچتینو سابقه پنج سال و نیم کار در تاتنهام و یک فصل در چلسی را دارد و رابطه خوبی با جان مک درموت مدیر فنی اتحادیه فوتبال برقرار کرده است.
توماس توخل هم مربی دیگری است که پنج ماه بعد از آمدن به چلسی، این تیم را قهرمان اروپا کرده و مسلط به انگلیسی است، او برای کار در نیمکت سه شیر ابراز علاقه کرده است.
انتخاب هیجانانگیز
انتخاب هیچ کس مثل یورگن کلوپ و پپ گواردیولا نمیتواند هواداران انگلیس را به وجد بیاورد. یکی از انتقادات اصلی به ساوت گیت این بود که جسارت لازم برای بهرهگیری از استعدادهای بزرگ را ندارد. کلوپ از لیورپول جدا شده اما گفته شاید دیگر مربیگری نکند و اگر هم برگردد بعد از استراحتی طولانی این کار را میکند چون کار در آنفیلد انرژیاش را تمام کرده. البته اتحادیه فوتبال احتمال انتخاب مربی موقت را رد نکرده است و این یعنی میتواند برای گزینه مورد نظرش منتظر بماند. انگلیس امسال در لیگ ملتهای اروپا با جمهوری ایرلند، فنلاند و یونان روبهرو میشود و بازیهای مقدماتی جام جهانی از فروردین ماه آینده شروع میشود.
گواردیولا تا 2025 با منچسترسیتی قرارداد دارد و مورد توجه همه تیمها است. او یک کاتالان متعصب است و علاقهای به کار در تیم ملی اسپانیا ندارد اما برنامه جذب او برای تیم ملی انگلیس پرهزینه و سخت خواهد بود هر چند خودش مایل است کار در تیمهای ملی را تجربه کند.