از توکیــــــو تا پاریس
گاهی جاده صاف به نظر می‌آید اما نمی‌دانی چند کیلومتر آن‌طرف‌تر چه چیزی انتظارت را می‌کشد. درست مثل ناهید کیانی که اتفاقات و حواشی قبل از المپیک توکیو مسیر شیاپ‌چانگ المپیک را برای او مارپیچ کرد. ناهید که همیشه در تیم ملی زیر سایه و نام کیمیا علیزاده ستاره سابق تیم ملی قرار داشت حالا باید در یک تقابل جدی که حواشی قبل از المپیک آن را ناجوانمردانه کرده بود، خودش را ثابت می‌کرد تا جایی که باعث شده بود او در المپیک 2020 توکیو نه با یک دست لباس، یک کلاه و یک هوگو که با کوهی از حواشی راهی توکیو شود. شیطنت‌های سیاسی در المپیک توکیو از ناهید کیانی یک قربانی ساخت و اجازه نداد که او کار خودش را در شیاپ‌چانگ انجام دهد. رویکردهای سیاسی این بار دست روی دختری گذاشته بود که فقط و فقط به دنبال رؤیاهایش بود و می‌خواست زندگی را آن‌طور که می‌خواهد معنا کند. نگاه‌های مضطرب ناهید قبل و حین بازی و چهره مغمومش بعد از پایان مسابقه و باخت مقابل هم‌تیمی قدیمی و همچنین چهره از اینجا رانده و از آنجا مانده علیزاده کافی بود تا طعم گس سیاست زیر زبان هر کسی که آن مسابقه را دید، مزه شود. آن مسابقه با تمام اتفاقات خوب‌وبدش تمام شد؛ ناهید با سری پایین برگشت، علیزاده هم در المپیک توکیو به نان و نوایی نرسید و با حذف در مراحل بالاتر دستش از مدال کوتاه ماند. حالا 3 سال از آن تله‌فیلم تراژیک می‌گذرد. هیچ‌کس نمی‌داند در پس آن روزهای تلخ چه شب‌هایی برای ناهید صبح شد و ستاره فعلی تیم ملی چند بار در خود سوخت تا آتش گرفت و ققنوس شد. گذر ناهید از بحران المپیک توکیو رازی است که فقط و فقط کیانی و خدای خودش می‌داند اما او بارها از آن شب‌های سیاه صحبت کرده و حتی اخیراً هم در مصاحبه‌ای گفته سخت‌ترین مرحله زندگی‌اش، بعد از المپیک توکیو بوده است. برای یک ورزشکار گاهی یک باخت کافی است تا زندگی‌اش را هم پشت‌بند آن ببازد اما ناهید خود را بین این موج سهمگین رها نکرد و محکم‌تر از قبل برای رسالتی که داشت ایستاد و جنگید. او برگشت و اتفاقاً این بار متفاوت‌تر از قبل برگشت. گل سرسبد موفقیت‌های او هم مدال طلای مسابقات جهانی باکو و نقره گرندپری رم با فاصله یک هفته بود که نشان می‌داد ناهید دست‌بردار از رؤیاهایش نیست. ناکامی در المپیک 2020 نه تنها او را غرق نکرد که باعث شد بعد از روزهای سیاه توکیو زرهی آهنین پوشیده و یک‌تنه بایستد تا دوباره نور را لمس کند. حالا همه چیز فرق می‌کند، ناهیدی که در المپیک پاریس پا روی شیاپ‌چانگ خواهد گذاشت فارغ از هر نتیجه‌ای قطعاً با ناهیدی که در توکیو دیدیم فرق خواهد داشت و مطمئناً گرم و سرد زندگی در این 3 سال از او ناهید جدید و مقاوم‌تری ساخته است. سکوی هر المپیک قصه‌های زیادی در دل خود دارد، این سکو پای قهرمانانی را لمس کرده که قطعاً هرکدام برای رسیدن به آن به اندازه افسانه‌های هزارویک شب در دل خود قصه دارند. پای ناهید به سکوی المپیک برسد یا نه قطعاً داستان الهام‌بخشی او بخشی از این جهان خواهد بود، داستان دختری که جنگید تا زندگی را از بین تاریک‌ترین روزها معنا کند. دختری که قرار بود کلاس کاراته ثبت‌نام شود اما مادرش یک روز اشتباهی برای او لباس تکواندو خرید، حالا همقدم با دست سرنوشت ستاره یک ملت در مرزهای پاریس خواهد بود تا موسیقی متن زندگی‌اش را به بهترین شکل بنوازد.