الفتــــــــــــی: به مدال المپیک فکر می‌کنم
مهدی الفتی همراه ندا شهسواری پینگ‌پنگ‌باز ملی‌پوش، در افتتاحیه المپیک پاریس با حمل پرچم سه‌رنگ، در قایقی پیشاپیش کاروان ورزشی ایران روی رود سن پاریس رژه می‌رود؛ رژه‌ای متفاوت. او که از انتخاب هیأت اجرایی کمیته المپیک هیجان‌زده است، به گفته خودش فکرش را هم نمی‌کرد که پرچم ایران را در پاریس حمل کند. او با نقره‌اش در هانگژو نگاه‌ها را به ژیمناستیک برگرداند و حالا این بار به دنبال صعود به فینال و بعد از آن تاریخ‌سازی در المپیک است. الفتی حالا تمام هم‌وغمش تمرین است و به نظر رضا خیرخواه سرمربی‌اش، اگر او خودش را قبول داشته باشد می‌تواند در جمع 5-4 نفر برتر پرش خرک جهان قرار بگیرد. تصویرهای بیادماندنی او با پرچم ایران و دور افتخارش در سالن ژیمناستیک هانگژو و درحالی که سرود ایران نواخته می‌شد، چشمان همه ایرانی‌ها را بارانی کرد و حالا که المپیکی شده، می‌خواهد به فینال برسد و حتی شاید روی سکو یکی از سه مدال خوشرنگ را به گردن بیندازد و این‌بار در بزرگترین رویداد جهانی با پرچم ایران دور افتخار بزند.
قبول داری که با انتخاب یک ژیمناست برای پرچمداری سنت‌شکنی شده؟
واقعاً هیجان‌زده هستم و اصلاً فکرش را هم نمی‌کردم که پرچمدار شوم. اصلاً انتظارش را نداشتم که پرچمدار کاروان را از خانواده ژیمناستیک انتخاب کنند اما به خاطر نگاه ویژه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به رشته ما بسیار خوشحالم.
پرچمداری کاروان ایران چه حس‌وحالی دارد؟
انتخابم به عنوان پرچمدار المپیک حس‌وحال قابل توصیفی نیست. پرچمداری در میدان بزرگ المپیک شایستگی می‌خواهد و این یعنی من شایستگی‌اش را داشته‌ام.
با مدال نقره‌ات، در بازی‌های آسیایی یک تنه نگاه‌ها را به ژیمناستیک برگرداندی و حالا پرچمداری تو گواه این موضوع است.
ژیمناستیک قبل از نقره من در بازی‌های آسیایی هم مدال داشت اما انگار بعد از مدال من رنسانس بوجود آمد. قبلاً زنگ تفریح ورزش‌ها بودیم اما این مدال نگاه‌ها را به ژیمناستیک برگرداند و حالا مشخص است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک حساب دیگری روی ما باز کرده‌اند.
اول مدال تاریخی بازی‌های آسیایی و حالا سهمیه المپیک.
بعد از مدال نقره تاریخی که در بازی‌های آسیایی هانگژو گرفتم، این سهمیه هم یکی از تاریخی‌ترین اتفاقات ژیمناستیک است. واقعاً تلاش زیادی برای این سهمیه شد. من ۱۶ سال است که ژیمناستیک کار می‌کنم و مزد زحماتم را با نقره بازی‌های آسیایی و سهمیه المپیک گرفتم. خیلی خوشحالم که این سهمیه را صاحب شدم. سعیدرضا کیخا تا یک‌قدمی سهمیه رفت اما نتوانست و من توانستم برای اولین بار این سهمیه را بگیرم و ژیمناستیک ایران را به همه دنیا بشناسانم. همه می‌گفتند ژیمناستیک ایران زنگ تفریح است و مدال و موفقیتی ندارد اما حالا هم مدال داریم و هم سهمیه المپیک.
برای حضور در المپیک چقدر شانس برای خودت قائل هستی؟
من در چهار مسابقه انتخابی المپیک شرکت کردم که نتیجه خوبی هم در سه مسابقه گرفتم، در جام جهانی آلمان نقره‌ای شدم و رنکینگ اول را به دست آوردم. در مسابقه با قطر بدشانسی آوردم و نتیجه آن‌طور که می‌خواستم، نشد و نتوانستم به فینال مسابقات راه پیدا کنم. اما در آن مسابقه با حریف استرالیایی خودم که مسابقه قبلی‌اش را خراب کرده بود، اختلاف امتیاز داشتم و خدا را شکر همان یک اختلاف امتیاز سبب شد در جایگاه دوم قرار بگیرم و سهمیه المپیک را به دست بیاورم.
خیلی طول کشید تا سهمیه المپیک تو رسماً اعلام شد.
مشکلی در مسابقات آخر و یک نمره پیش آمده بود و من بلاتکلیف بودم. خیلی ناراحت بودم و فکر می‌کردم سهمیه‌ام از دست می‌رود. بعد از اینکه فدراسیون جهانی سهمیه مرا اعلام کرد خیلی خوشحال شدم و حس خیلی خوبی داشتم.
فکر می‌کنی در المپیک مدال بگیری؟
ژیمناستیک ورزش لحظه‌هاست و ممکن است هر لحظه یک لغزش سبب شود از رتبه اول به آخر برسی اما من همه وجودم را می‌گذارم تا در المپیک خوش بدرخشم.
مثل اینکه همیشه حواست به مادرت هست.
مادرم یکی از افرادی است که همیشه حواسش به من بوده و پشت من است. قبل از اینکه سهمیه المپیکم را رسماً اعلام کنند خیلی ناراحت بودم اما حالا خیلی خوشحالم که دل مادرم را شاد کردم.
با این سهمیه باید به ژیمناستیک توجه بیشتری شود.
متأسفانه سال‌هاست که از ژیمناستیک آن طور که توقع داریم، حمایت نمی‌شود. ما در بازی‌های آسیایی و المپیک خودمان را ثابت کردیم و حالا انتظار داریم، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نگاه ویژه‌ای به ما داشته باشند. البته فدراسیون همه تلاشش را به کار می‌گیرد اما نیاز است که همه به ژیمناستیک توجه کنند. البته بعد از بازی‌های آسیایی توجه به ژیمناستیک بیشتر شده بود اما امیدوارم با سهمیه المپیک بیشتر مورد توجه قرار بگیریم.
مشکلی در ژیمناستیک وجود دارد؟
ما همیشه خواسته‌هایمان را به گوش مسؤلان ورزش رسانده‌ایم. امیدوارم به این مورد کمی بیشتر توجه شود. حالا مهم‌ترین مشکل ورزشکاران ژیمناست نداشتن ست ورزشی است، اگر امکانات و تجهیزات برای ما فراهم شود اساساً انگیزه ما دوبرابر می‌شود.
یکی از دلایل اصلی که ژیمناستیک هیچ زمانی پیشرفت نمی‌کند به نبود امکانات و تجهیزات برمی‌گردد.
فکر نمی‌کنم فراهم کردن یک ست ۶ وسیله در ایران برای ورزشکاران ژیمناستیکی کار سختی باشد. وسایل ما قدیمی است و ما نیاز داریم از وسایل به روز استفاده کنیم. کار کردن با وسایل قدیمی خیلی دشوار است و در صورت به روز شدن وسیله‌ها بیشتر کار می‌کنیم و انگیزه‌مان بیشتر می‌شود. وزارت از ما حمایت کرده اما امیدوارم این توجه‌ها بیشتر شود.
حالا هم در شهرداری گرگان کار می‌کنی.
با همکاری کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش، شهرداری گرگان مرا استخدام کرد. البته فعلاً به دلیل اردوهای المپیک مدتی سرکار نمی‌روم. خوشبختانه با حضور کیومرث هاشمی، وزیر ورزش در شهر گرگان که برای تماشای بازی فینال بسکتبال به این شهر آمده بود، سفارش مرا به سیدالنگی شهردار گرگان کرد و او هم همکاری‌های لازم را انجام دارد.(باخنده)