ریسک بزرگ یحیی در فولادآرنا
ایلیا بهزاد اول
خبر‌نگار
شاید وقتی داور با سوت خود در هفته پایانی لیگ، حکم بقای فولاد خوزستان در لیگ پس از رقابت سخت با پیکان را امضا کرد، هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد که یحیی گل‌محمدی برای فصل جدید فوتبال ایران با این تیم قرارداد ببندد. فولاد پس از بدترین فصل خود در تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران، با مدیریت جدید به سراغ پرافتخارترین مربی ایرانی یک‌دهه اخیر لیگ رفت و حالا یحیی گل‌محمدی کار سختی برای به رخ کشیدن توانایی‌های خود در اهواز دارد. از زمان آغاز لیگ برتر، می‌توان امیر قلعه‌نویی را تنها مربی‌ای دانست که پس از ترک سرخابی‌های پایتخت در یک تیم شهرستانی به موفقیت رسیده است؛ آن هم با سپاهانی که طی سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰، برای قهرمانی بسته شده بود و شرایطی کاملاً متفاوت با شرایط این روزهای فولاد خوزستان
داشت.
فولاد در فصل گذشته لیگ با مشکلات مدیریتی متعدد و کمبود بازیکن سطح بالا برای حضور در نیمه اول لیگ دست و پنجه نرم می‌کرد و انتخاب یحیی گل‌محمدی را می‌توان یک انتخاب جسورانه در نظر گرفت. هوشنگ نصیرزاده و تیم مدیریتی جدید فولاد، با توجه به قوانین نقل و انتقالاتی برای ساختن یک تیم متفاوت نسبت به فصل گذشته کار راحتی ندارند و باید دید که هدف فولادی‌ها از حضور یک سرمربی با اعتبار گل‌محمدی
چیست. آیا این تیم به کسب سهمیه آسیایی فکر می‌کند یا حضور بین رتبه چهارم تا هشتم در فولاد موفقیت تلقی می‌شود یا اینکه چطور یحیی گل‌محمدی پس از چندین سال حضور در تیم‌های بالانشین تصمیم به حضور در تیمی گرفته که فعلاً توان رقابت در کورس قهرمانی را ندارد؟
البته نباید این نکته را از یاد برد که سرمربی سابق سرخ‌های پایتخت، توانایی خود را پیش از این در تیم‌هایی مثل ذوب‌آهن و پدیده که آنها نیز دچار مشکلات مدیریتی و مالی بودند، نشان داده است. انتخاب فولاد در شرایط فعلی را می‌شود قمار بزرگ یحیی در نظر گرفت؛ قماری که یا اعتبار او به عنوان یکی از بهترین مربیان دو دهه اخیر فوتبال ایران را افزایش می‌دهد و یا او را پس از سال‌های درخشان با پرسپولیس، تبدیل به یک مربی معمولی دیگر در چرخه تکراری مربیان تیم‌های مختلف لیگ می‌کند.