پس از دو هفته کش و قوس و اخبار ضد و نقیض، منابع معتبر انگلیسی خبر از ابقای اریک تن‌هاخ هلندی روی نیمکت منچستریونایتد دادند. سرمربی‌ای که با وجود به ثبت رساندن ضعیف‌ترین عملکرد شیاطین سرخ در تاریخ لیگ برتر انگلیس، توانست با پیروزی مقابل رقیب همشهری در فینال جام حذفی به دومین جام خود در یونایتد برسد. تصمیم ابقا در شرایطی گرفته شد که مربیان قبلی یونایتد مانند مورینیو و سولسشر، با نتایج بهتر نسبت به تن‌هاخ در لیگ از هدایت منچستریونایتد برکنار شده بودند. در تحلیل عملکرد تن‌هاخ، نباید از تعدد مصدومیت‌های بازیکنان کلیدی در فصل گذشته غافل شد اما سبک بازی منچستریونایتد، هیچ شباهتی به آن چیزی که مربی هلندی در آژاکس اجرا می‌کرد نداشت. در واقع می‌توان گفت یونایتد نه نتایج مناسبی گرفت و نه به سبک بازی مورد علاقه وی نزدیک شد. از سوی دیگر علاقه هواداران منچستریونایتد به ابقای تن‌هاخ پس از قهرمانی در جام حذفی و فقدان گزینه مناسب، از دلایل دیگر این تصمیم بزرگ مدیران جدید یونایتد بود. گروه مدیریتی باشگاه پس از پایان فصل در کنار بازبینی وضعیت تیم، مذاکرات با گزینه‌های مربیگری را آغاز کردند اما هیچ گزینه‌ای در حد و اندازه‌های نام منچستریونایتد نبود. مهم‌ترین گزینه را می‌توان توماس توخلی دانست که پس از ملاقات با مالک جدید باشگاه، از کار کردن دوباره در فوتبال انگلیس انصراف داد. حالا و پس از ابقای تن هاخ، باید گفت که بیش از هر مربی دیگری در دوران پس از سرالکس فرگوسن به او اعتماد شده و هواداران یونایتد انتظار دارند که این مربی جواب اعتمادها را در این فصل بدهد. شاید تغییر استراتژی و روش بازی به همراه هوشمندی بیشتر در برخورد با رسانه‌ها، کلید بازگشت یونایتد به روزهای اوج با اریک تن هاخ باشد. تیمی که می‌تواند از فرصت تغییر سرمربی در دو باشگاه لیورپول و چلسی برای این فصل استفاده کند و در کمترین حالت، سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را برای فصل آینده کسب کند.
