رشد معکوس گل‌گهر در لیگ بیست‌وسوم
ناکامی غیرقابل انکار «اوزونیدیس»
هرجور به نتایج حاصله گل‌گهر در فصل تازه پایان یافته لیگ برتر فوتبال کشور نگاه کنیم، نمی‌توانیم بر کارنامه مارینوس اوزونیدیس مهر تأیید بزنیم. این تیم کرمانی با هدایت سرمربی یونانی‌اش متحمل 10 شکست شد که معادل یک‌سوم بازی‌های تیم در لیگی 30 هفته‌ای است و بیشتر از 8 برد کسب نکرد.
ایستادن در رده نهم جدول و نیل به تفاضل گل اندک «+2» و اکتفا به 30 گل زده (میانگین یک گل در هر دیدار) نشان داد اوزونیدیس از آرمان‌ها و اهدافش دور مانده است. اگرچه رسیدن به نیمه‌نهایی جام حذفی امیدهای این تیم سیرجانی را برای جام‌دار شدن در این فصل حفظ کرده، اما هیچ تضمینی در دست نیست که گل‌گهر در دو مرحله باقیمانده از این مسابقات هم موفق باشد و با فتح جام حذفی ناکامی انکارنشدنی‌اش در لیگ را به زیر سایه ببرد. در جدول نهایی رده‌بندی لیگ بیست‌وسوم، ذوب‌آهن، ملوان، آلومینیوم و شمس‌آذر جملگی بالای دست گل‌گهر قرار گرفتند و شرایط مالی این باشگاه‌ها و پتانسیل خرید هیچ یک از آنها بالاتر از گل‌گهر نبود.
اوزونیدیس چون پیشینه بالنسبه خوبی را در تیم فصل اول لیگ بیست‌وسوم در ذهن هواداران تیمش و ناظران فوتبال ایجاد کرد، این باور را قوت بخشیده بود که گل‌گهر را در پایان فصل حداقل جزو 6 تیم صدر جدول نگه خواهد داشت و حتی به سهمیه شرکت در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا نائل می‌کند.
با گذشت هر روز از نیم‌فصل دوم اما لغزش‌های تیم سیرجانی بیشتر شد و دوری‌اش از بالاهای جدول فزونی گرفت و به نقطه‌ای رسید که هواداران گل‌گهر در پایان این فصل طولانی چندان اصراری به حفظ وی ندارند.
شاید قهرمانی احتمالی در جام حذفی سند و برهان کافی از دید مدیران باشگاه برای حفظ او در فصل آینده باشد اما این توفیق هم نمی‌تواند سایه‌ای بر ناکامی‌های وی در لیگ بیندازد. این درحالی است که گل‌گهر در ترکیب خود هم مهره‌های پرتجربه به تعداد کافی داشت و هم جوانان بالنده‌ای مثل سعید سحرخیزان که به تمرینات تیم ملی هم دعوت شده است.