نماد آشکار یک بازیکن به درد بخور
چشمی در قالب «کارگر تیمی»
وصال روحانی
خبر‌نگار
به ثمر رسیدن تک گل سرنوشت‌ساز استقلال در دیدار حیاتی سه‌شنبه شب (۸ خرداد) این تیم با گل‌گهر در تهران توسط روزبه چشمی، تأکید تازه‌ای بر این واقعیت بود که این مدافع- هافبک ارزنده دین خود را به استقلال طی بیش از ۹ سال عضویت در این تیم بخوبی ادا کرده و از هر جهت به یاری آنها آمده است. تک گل این بازیکن ۳۱ ساله جنگجو موجب شد آبی‌ها در کورس قهرمانی لیگ برتر فوتبال کشور بمانند و در فاصله فقط یک بازی تا پایان فصل تنها با یک امتیاز اختلاف نسبت به «پرسپولیس صدرنشین» امیدهای قهرمانی خود را حفظ کنند و چشم به نتایج هفته آخر لیگ بدوزند که بازی‌هایش شنبه شب هفته آینده (۱۲ خرداد) برگزار می‌شود.
«چشمی» با حضور فیزیکی محسوس، توانایی در خوانش بازی، مهارت در شکل دادن به بازی نفرات اطراف خود و قدرتی که در سرکوب امواج اولیه تهاجم رقبا دارد، بازیکنی است که هر جور به وی نگاه کنیم، صلاحیت حضور در میدان را دارد. وقتی هم که بازی گره می‌خورد و حمله‌وران استقلال برای به ثمر رساندن تک گل‌های معمولاً ۳ امتیازی آنها به مشکل می‌خورند، چشمی این خصلت را دارد که چه در حرکات ترکیبی و چه روی ضربات ایستگاهی به جلو برود و گل‌هایی را بزند که هر یک از آنها برای تیمش که سخت و کم و بد گل می‌زند، ارزش طلا را داشته است. براساس این داده‌ها است که این صحبت و پرسش قدیمی که استفاده از چشمی در دفاع وسط بهتر است یا در مرکز خط میانی، کمرنگ شود و همه به این نتیجه برسند که حضور این مرد بلندبالای فیزیکی و کوبنده در هر یک از دو پست فوق گره‌هایی از کار استقلال را می‌گشاید که سایر نفرات ولو خوب این تیم نیز گاه از گشودن آن عاجز می‌مانند.
ارزش شوت‌های ناگهانی و سنگین و از راه دور چشمی هم بر هیچ کس پوشیده نیست و او بارها با این سلاح مهلک، حریفان استقلال و حتی رقبای تیم ملی ایران را غافلگیر و مغبون کرده است. چشمی نمونه و نماد آشکار یک بازیکن به دردبخور است. بازیکنانی که آنها را «کارگر» یا «در خدمت تیم» می‌نامند و مردانی توصیف می‌کنند که اغلب می‌درخشند اما آن‌گونه که باید، دیده نمی‌شوند.