باشگاه‌ها، بازیکنان و مربیان را هم متعهد کنند
قراردادهای آماتور با مبالغ فوق حرفه‌ای
اکبر منتشلو
روزنامه‌نگار
این روزها حرف و حدیث‌های زیادی درباره مبالغ قرارداد بازیکنان و مربیان فوتبال به گوش می‌رسد.
هرچند هنوز بازار نقل و انتقالات بیست و چهارمین دوره لیگ برتر، داغ نشده است، اما در همین فصل گذشته نقل و انتقالات، بالاترین مبلغی که برای برخی بازیکنان مطرح بود، به بالای 100 میلیارد تومان رسید.
با عدم شفافیتی که در رقم قراردادها وجود دارد، شاید این مبالغ در فصل گذشته نقل و انتقالات پرداخت نشد، اما به هر حال میزان قرارداد در همین حول و حوش بود و برخی بازیکنان قراردادهای میلیاردی با تیم‌های‌شان بستند. قصد نداریم از تیمی نام ببریم و به طور حتم هر کدام از تیم‌ها به نوعی از این بازیکنان استفاده کردند، اما برخی دیگر واقعاً پول‌های میلیاردی آنچنانی به برخی بازیکنان پرداخت کردند و البته به اندازه هزینه کردن‌شان نتوانستند بهره‌ای از بازیکنان ستاره جذب شده ببرند.
این وضعیت برای برخی مربیان هم به راه افتاد و متأسفانه از همین الان هم برای فصل نقل و انتقالات بیست و چهارمین دوره لیگ برتر هم حرف و حدیث‌هایی وجود دارد و حرف از قراردادهای چند ده میلیاردی برخی مربیان به میان آمده است.
شاید هزینه کردن در فوتبال البته منطقی حتی به مقدار زیاد هم خیلی بد نباشد و به طور حتم هزینه در ورزش، بهتر از هزینه برای درمان برخی آسیب‌های اجتماعی است. اما سؤال این است که وقتی مبالغ قراردادهای بازیکنان و مربیان کاملاً حرفه‌ای و حتی گاهی بالاتر از حد حرفه‌ای فوتبال است، تعهدی که از بازیکنان و مربیان گرفته می‌شود هم به همان اندازه حرفه‌ای است؟
متأسفانه جواب این سؤال منفی است و به طور حتم می‌توان گفت که در برابر مبالغ حرفه‌ای، قراردادهای کاملاً آماتور با بازیکنان و مربیان بسته می‌شود. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که معمولاً بازیکنان و مربیان بعد از ناکامی محرز در تیم‌شان، اقدام به دریافت همه مبالغ قراردادشان می‌کنند و در غیر این صورت، تیم‌شان مشمول محرومیت می‌شود. به نظر می‌رسد باشگاه‌ها در کنار هزینه کردن بیش از اندازه برای جذب بازیکنان ستاره و مربیان سرشناس، کمی هم در خصوص بستن قراردادهای حرفه‌ای هزینه کنند و این طوری منابع مالی باشگاه‌ها را هدر ندهند.