حتی اگر خودمان گویها را برمیداشتیم
چه قرعه زیبایی!
قرعهکشی مرحله گروهی جام جهانی فوتسال 2026 که از اواخر شهریور تا اواسط مهر امسال در خاک ازبکستان برگزار میشود، رقبایی را در این مرحله برای ایران فراهم آورد که حتی اگر انتخاب آنها و برداشتن گویهای قرعهکشی به خود ما سپرده میشد، امکان نداشت قرعهای به این آسانی و رقبای اینچنین قابل هضم و شرایطی اینقدر دوستداشتنی و زیبا را برای خودمان رقم بزنیم.
درست است که فرانسه یکی از همگروهیهای ما در دسته ششم مسابقات با فوت و فن فوتبال سالنی کاملاً آشناست و ونزوئلا هم به عنوان یکی از نمایندگان امریکای جنوبی از منطقهای میآید که از دیرباز از سلاطین این رشته تلقی شده، اما در مجموع گروهی برای ما تعیین شده که هر کاری بکنیم و هر راه و روشی را که برای بازیهای خود برگزینیم، تقریباً محال است که در همان مرحله نخست حذف شویم و گذارمان به مرحله حذفی نیفتد.
دیگر حریف همگروهی ما گواتمالا است که از امریکای شمالی میآید و شکستش مقابل مردان وحید شمسایی نزدیک به صددرصد نشان میدهد.
یک احتمال موجود این است که براساس رتبهای که ما در گروه ششم بهدست میآوریم و برزیل مدعی نخست قهرمانی در گروه دوم کسب میکند، در اوایل مرحله حذفی دیداری لاجرم بین ما و زرد و آبیپوشان «سلسائو» تحقق یابد اما ورزش و اقتضائات آن به گونهای است که شاید شگفتیهای تازهای روی بدهد و مسابقهای دیگر را در این مرحله برای ما و آنها فراهم آورد و تقدیر و سرنوشت، صعود بیشتری را در جدول مسابقات برای ما میسر سازد. این اصلاً به معنای هموار بودن راه قهرمانی یاران علیاصغر حسنزاده، سعید احمد عباسی، مسلم اولادقباد و البته حسین طیبی نیست اما این دوره جام جهانی شاید ما را بار دیگر به سکویی نزدیک کند که در سال 2016 پس از حذف کردن شگفتانگیز برزیل به آن رسیدیم و آن، سکوی غرورانگیز سومی این جام بود.