هراتیان: مشکل مالی در کنترل دوپینگ را نمی‌توان کتمان کرد
سرنوشت نامعلوم تست‌های دوپینگ لیگ برتر
بحث مبارزه با دوپینگ یکی از موضوعاتی است که در روزهای پایانی لیگ برتر اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و مبارزه با این موضوع یکی از اهداف اصلی ستاد ملی مبارزه با دوپینگ است.
این ستاد وظیفه دارد که بعد از هر دیدار لیگ برتر از فوتبالیست‌ها تست دوپینگ بگیرد. این در حالی است که در روزهای اخیر فرزاد شارکی، قائم‌مقام ستاد ملی مبارزه با دوپینگ در گفت‌و‌گو با «ایران ورزشی» ادعا کرد که به دلیل مشکلات مالی، تعداد نمونه‌گیری در لیگ برتر فوتبال کمتر شده است؛ موضوعی که بیان آن می‌تواند خود باعث افزایش دوپینگ در روزهای حساس لیگ برتر فوتبال شود تا فوتبالیست با آگاهی نسبت به مشکلات ستاد مبارزه با دوپینگ، با خیالی آسوده‌تر اقدام به این کار کند.
البته دکترغلامرضا نوروزیان، رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی در گفت‌و‌گویی کوتاه با «ایران ورزشی» ادعای قائم‌مقام خود را تکذیب و بیان داشت که چنین موضوعی به هیچ‌وجه صحت ندارد. اما یک منبع آگاه در کمیته کنترل دوپینگ در فوتبال در این خصوص می‌گوید: «بعید می‌دانم که امسال تعداد نمونه‌های تست دوپینگ در لیگ برتر فوتبال به 200 نمونه رسیده باشد.»
این منبع آگاه با اشاره به حساسیت فراوان تست دوپینگ در مسابقات مختلف به‌خصوص لیگ برتر فوتبال بیان می‌کند: «در سال 2012 در طول یک فصل 450 نمونه دوپینگ از تیم‌های لیگ برتر گرفته شده که در آن سال فوتبال ایران از نظر تعداد تست دوپینگ در جایگاه اول آسیا و پنجم جهان قرار گرفت و حالا به دلیل مشکلات مختلف، کمتر به این موضوع اهمیت داده می‌شود. البته بیان این موضوع که تعداد نمونه‌گیری کمتر شده است، به هیچ‌وجه مناسب نیست چرا که این موضوع خود می‌تواند باعث شود تا فوتبالیست‌های حاضر در لیگ برتر با خیال آسوده‌تری اقدام به این کار کنند.»
در این بین زهره هراتیان، مسئول ایفمارک این‌گونه در خصوص موضوع دوپینگ صحبت می‌کند: «وظیفه ایفمارک پیشگیری از دوپینگ است و ما وظیفه نمونه‌گیری از ورزشکاران را نداریم.
البته ما استقبال می‌کنیم که بتوانیم در این مورد به ستاد ملی مبارزه با دوپینگ کمک کنیم.»
او با اشاره به این موضوع که نمونه‌گیری بیشتر از فوتبالیست‌ها نیازمند هزینه زیادی است، می‌افزاید: «مشکلات مالی وجود دارد و نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد.
فکر می‌کنم برای هر نمونه‌گیری و ارسال آن به کشور قطر، حدود 2 الی 3 هزار دلار هزینه می‌شود و این هزینه زیادی است. پیش از این نمونه‌ها به کشور آلمان ارسال می‌شد اما حالا این نمونه‌ها برای تست به قطر ارسال می‌شود که البته از نظر مالی چندان تأثیری در کاهش هزینه‌ها ندارد.»