در حافظه موقت ذخیره شد...
قوانین خزانه پر کن
به نظرم همه چیز داخل زمین اتفاق افتاد و ورق برای استقلال برگشت.
استقلال تهران در طول فصل در حد یک مدعی ظاهر شد اما در این بازی اصلاً در حد مدعی نبود. البته بعد از بازی مصاحبه‌هایی از جواد نکونام و سید حسین حسینی منتشر شد که من خیلی نمی‌خواهم به این دو نفر اشاره کنم اما واقعیت این است که در ایران هیچ وقت واقعیت را نگفتیم و هر وقت شرایط بر وفق مراد نبوده زمین و زمان را به هم دوختیم. اعتقاد دارم قوانینی که کمیته انضباطی دارد، بازدارنده نیستند.
بیشتر این قوانین فقط به درد پر کردن صندوق مالی و خزانه فدراسیون می‌خورد. اگر غیر از این بود که باید تا الان این برخوردها جواب می‌داد. عبدالله ویسی یک مصاحبه کرد، گفتند دو میلیارد تومان و بعد شد ۵۰ میلیون تومان! خب این دو میلیارد چه نسبتی با ۵۰ میلیون تومان دارد؟ اصلاً چرا بیشتر جریمه‌ها مالی است؟ راه‌های دیگری هم برای برخورد وجود دارد. البته مصاحبه‌ای هم از علی خسروی منتشر شده بود؛ بعد خودش و خانواده‌اش هم تهدید شدند اما چه کسی پیگیر این حرف‌ها شد.
در دوره‌ای اسم یکسری از مربیان را دادند و گفتند؛ مربیان منشوری اما تکلیف چه شد؟ اسم را به اختصار می‌دادند مثلا (ف. ک) اما نتیجه چه شد؟ یک مدت در لیگ آزادگان مربیگری کردند و دوباره همه برگشتند به لیگ برتر. خاطرم هست در مقطعی با فیروز کریمی کری داشتم و گفتم آقای کریمی منظورشان شما نیستی، منظورشان فابیو کاپلو است. خب قوانین اگر بازدارنده بود که دیگر فساد در فوتبال تکرار نمی‌شد.