در حافظه موقت ذخیره شد...
فرقی نمیکند بازیکن ۱۰۰ ساله باشد یا ۲ ساله
شمسایی: اگر راه بدهند هدفم حضور در مدیریت فدراسیون است
او میگوید: «شاید بازی با بحرین. در دیدار با ازبکستان خودمان کار را سخت کردیم. این تیم همیشه در نیمهنهایی بوده و چند دوره فینال آسیا را دیده است.»
برخی کارشناسان میگویند ایران با وجود قهرمانی مشکلات تاکتیکی داشت: «فیلیپه اسکولاری پس از قهرمانی با برزیل در جام جهانی ۲۰۰۲ به نشست خبری آمد و جام هم روی میز بود. من مربیای نیستم که با خودم جام را به محلهای مختلف ببرم و اگر قرار باشد چیزی دیده شود، به موقعش دیده میشود. در آن نشست خبری کلی خبرنگار نشسته بود و از ایرادهای برزیل در نیمه نهایی گفتند اما او جواب داد پس این جام اینجا چه کار میکند؟ اسکولاری گفت اگر جام اینجا نبود، شما چه سؤالی داشتید.»
برخی میگویند وحید شمسایی مدعی جوانگرایی در تیم ملی است اما در این تورنمنت بازیکنان مسن زیادی برای تیم بازی کردند: «این حرف دیگر خیلی لوث و بیمزه شده است و جذابیتی ندارد. تعداد آدمهایی که در این ۲ سال تغییر دادم، خیلی زیاد بود. ببینید چند نفر در دوره قبلی بودند و امسال نبودند. ببینید چند نفر امسال اولین بار در جام ملتها بازی کردند. به بازیکنان جوانی که به هیچ وجه دیده نمیشدند و حتی پشت خط نبودند، بازی دادم. فرقی نمیکند ۱۰۰ ساله باشند یا ۲ ساله.»
شمسایی درباره پاسخ منفیاش به پیشنهادهای خارجی این طور میگوید: «در کشوری زندگی میکنم که برای من وحید شمسایی هزینه شده است. این کشور را هم خیلی دوست دارم. پیشنهادات زیادی هم از خارج از کشور داشتم. یک دورهای هم در خارج از ایران بازی کردم و دیدم برای این کار نیستم. ادا و اصول هم ندارم. همه مرا میشناسند. به کرم مولا و خانم حضرت زهرا(س)، دست من جلوی هیچکس دراز نبوده است. یک نفر هم نمیتواند بیاید بگوید فلان کار را برای شمسایی کردهام، فلان رانت را داشته یا فلان جا به او حال دادهام. اگر این حرف را بزند و ثابتش کند، جایزه دارد. اگر از جایی استفاده ابزاری کرده باشم، جلوی همه مردم سر خود را خم میکنم. تیپ، قیافه و موهای من از ابتدا همین شکلی بوده است. همه کار هم کردهام. پس از پایان این تورنمنت به کربلا رفتم. سال ۶۳-۶۲ که هیچکس نمیدانست سوریه کجا است و بارگاه حضرت رقیه(س) اندازه یک اتاق بود، به این کشور رفتم. به حج عمره مشرف شدم. وضعیت زندگیام هم مشخص است. زیر بیرق هیچ احدالناسی جز خدای متعال و حضرت زهرا نیستم. کار رفتن من به خارج از کشور از میدان فردوسی تا میدان انقلاب است زیرا هم منابع مالی دارم و هم رزق حضرت زهرا در جیبم است. به راحتی میتوانم با پول خودم بروم. بدون پول خود هم خیلیها نشستهاند تا مرا ببرند.»
او درباره ملاقات با مقام معظم رهبری میگوید: «پس از قهرمانی به دیدار مقام معظم رهبری رفتیم. ایشان تفقد داشتند و ما هم به دیدارشان رفتیم. این کشور برای من هزینه کرده و باید ادای دین کنم.
الان هم اگر نمیتوانم کاری کنم، به جایی وصل نیستم. با مصدومیت زانو و پا بیشترین عناوین را کسب کردم. در بیرون از کشور مثل AFC مرا خیلی بیشتر تحویل میگیرند. اینجا بیشتر مرا میزنند.»