قصه تکراری وقت گذرانی ستاره‌ها در شبکه های اجتماعی
در «فضای مجازی» جام نمی‌دهند
حامد جیرودی
خبر‌نگار
۲۵ اردیبهشت، یعنی پس فردا که بیاید، ۹ سال از آخرین قهرمانی سپاهان در فوتبال ایران می‌گذرد؛ تیمی که روزگاری هوادارانش شعار «ما سپاهانیم و حالا حالا قهرمانیم» را سر می‌دادند اما حالا زردپوشان اصفهانی مدت‌هاست که رنگ قهرمانی را به خود ندیده‌اند. مجموعه‌ای که هر ساله با بودجه‌ای کلان، بازیکنان و مربیان سرشناسی را جذب می‌کند اما حاصل این هزینه‌های فراوان، هیچ بوده است. داستان سپاهان امسال هم به همین ترتیب بود؛ تیمی که جمعی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران را در اختیار داشت و با توجه به نایب قهرمانی فصل گذشته با هدایت ژوزه مورایس، به نظر می‌رسید که مدعی اصلی قهرمانی باشد، خصوصاً اینکه سپاهان شروعی طوفانی هم داشت و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو بر می‌داشت اما این تیم در ادامه اسیر حاشیه‌های مختلفی در قانون «سقف بودجه» شد که کسر چهار امتیاز از این تیم را در پی داشت. البته با اینکه چهار امتیاز بازگشت اما با مشکلات مدیریتی که به وجود آمده بود، نتوانست خود را بازیابی کند و با روندی سینوسی، از جمع مدعیان قهرمانی لیگ برتر خارج شد.
در این بین، از نقش کادر فنی و بازیکنان سپاهان نیز در این ناکامی نمی‌توان بی‌تفاوت عبور کرد. مورایس دیگر آن مربی‌ای نبود که حواسش جمع زمین فوتبال و مسابقه باشد و به غیر از مسائل شخصی، صحبت از علاقه به بازگشت به فوتبال پرتغال و لیگ عربستان می‌کرد. جالب اینکه مورایس در توجیه عملکرد خود عنوان کرده: «اگر قهرمان نشویم، چیزی از دست نداده‌ایم و این پرسپولیس است که یک جام از دست داده. ما از اول اهداف دیگری هم داشتیم، فقط قهرمانی نبود!»
بازیکنان سپاهان هم که به صورت انفرادی از توانایی‌های فنی بالایی برخوردارند اما خیلی وقت‌ها سرگرم فضای مجازی و پاسخ دادن به این و آن بوده‌اند. از امید نورافکن که پیش از بازی با پرسپولیس، استوری شکار تمساح توسط ببر گذاشت تا استوری محمد دانشگر که عکس تیم مدیریتی پرسپولیس با جام‌های قهرمانی را مورد تمسخر قرار داد. در این یکی دو روز هم که دوباره استوری گذاشتن رامین رضاییان برای دانشگر و پاک کردن آن که با پاسخ دادن دانشگر همراه شد، سوژه بود.
واقعیت این است که با حرف زدن، هیچ وقت در فوتبال به تیمی جام نداده‌اند. اینکه مدام بگویی حق ما قهرمانی بود، در آمار افتخارات هیچ بازیکنی ثبت نمی‌شود. باید از «فضای مجازی» خارج شد و به «فضای حقیقی» آمد که از قدیم گفته‌اند، «به عمل کار برآید، به سخن‌دانی نیست».