افسوس پرتابگر وزنه ایران بعد از سومی آسیا
صابری: مدال طلا از رگ گردن به من نزدیک‌تر بود!
مهری رنجبر
روزنامه نگار
هنوز که هنوز است از مدال برنزش ناراحت است. مدال برنزی که شنبه در رقابت‌های داخل سالن قهرمانی آسیای تهران گرفت. با رکورد18 متر و 74 سانتیمتری و به قول خودش بابت تکنیک جدیدی که هنوز پرتابش خام است. هنوز افسوس از دست دادن طلای آسیا در حرف‌هایش موج می‌زند. حرف از مهدی صابری پرتابگر وزنه ایران است که در تمرین رکورد 20 متر هم دارد و حتی در جایزه بزرگ ایران هم 20 متر و 21 سانتیمتر انداخته، در قهرمانی آسیای داخل سالن حسرت به دل مدال طلا ماند. اما با مدال برنزش 110 امتیاز روی امتیازات رنکینگ المپیکش گذاشت. بدون شک صابری که رتبه 26 رنکینگ جهانی برای المپیک را دارد، با این امتیاز چند پله صعود می‌کند. پرتابگر وزنه ایران اما هدفش سهمیه المپیک است و پرتاب در فینال المپیک.
مدال برنز قهرمانی آسیا، خیلی دلچسب نبود نه؟
سطح رقابت‌ها خیلی بالا بود. همه رقبای اصلی‌ام آمده بودند. سینگ تور پرتابگر هندی، رکورددار و قهرمان آسیا و بازی‌های آسیایی و ایوانف قزاق هم نایب قهرمان بازی‌های آسیایی، نفر اول و دوم شدند. من از نتیجه‌ام راضی نبودم و می‌توانستم بهتر از این باشم. اما به خاطر اینکه 2-3 ماهی است تکنیکم را عوض کرده‌ام تا بهتر پرتاب کنم، ولی هنوز تکنیک جدیدم جا نیفتاده و خام است، بنابراین نتوانستم آن طور که می‌خواستم آن را اجرا کنم.
مدال برنز هم بد نیست، چرا راضی نیستی؟
شب بعد از مسابقه تا صبح نخوابیدم از بس که ناراحت بودم. بدترین مسابقه‌ای بود که در این چند سال داده بودم. من سه هفته پیش پرتاب 19 متر و 62 سانتیمتر داشتم، همان رکورد را تکرار می‌کردم، نقره می‌گرفتم. البته یکی از پرتاب‌هایم 19 متر و 74 سانتیمتر شد اما به خاطر اینکه گوشه پایم روی لبه دایره رفت خطا شد. خیلی ناراحت شدم و هنوز هم ناراحتم.
چرا؟
مدال طلا از رگ گردن به من نزدیک‌تر بود، ولی مفت از دستم رفت. با اینکه من امسال 19 متر و 98 سانتیمتر انداختم و قهرمانی آسیا 19 متر و 95 سانتیمتر و حتی در جایزه بزرگ تهران هم 20 متر و 21 سانتیمتر پرتاب کردم، ولی در قهرمانی آسیا نشد.
یعنی در تمرین با آن تکنیک رکورد بالاتر هم پرتاب کرده بودی؟
من در تمرین 20 متر و 50 سانتیمتر پرتاب کرده بودم که اگر این پرتاب را داشتم، با اختلاف سینگ تور را با رکورد 19 متر و72 سانتیمتر پشت سر می‌گذاشتم و قهرمان می‌شدم اما نشد.
تکنیک جدید تو، چه فرقی با تکنیک قدیمی‌ات دارد؟
من با همفکری مربی‌ام، برای اجرای این تکنیک به این نتیجه رسیدیم که برای دوران و شتاب بیشتر وزنه، پای راستم را عقب‌تر بگذارم تا وزنه 30 تا 35 درجه دوران بیشتری بگیرد. اگر در مسابقه با این تکنیک پرتاب کنم شک نکنید رکورد خوبی ثبت می‌کنم. خیلی‌ها با این تکنیک پرتاب می‌کنند. من در تمرین با وزنه 8 کیلو و 300 گرم رکورد 18 متر و 50 سانتیمتر داشته‌ام که با اجرای دقیق تکنیک وزنه 7 کیلو و260 گرمی را بالای 20 متر و 50 سانتیمتر تا 21 متر می‌اندازم.
با رکورد 20 متر و 50 سانتیمتر فینالیست المپیک می‌شوی؟
اگر نسبت به المپیک توکیو در نظر بگیری که رکورد 20 متر و 70 سانتیمتر فینالیست شد، با این رکورد من می‌توانم به فینال برسم.
برای این اتفاق مهم کار سختی داری؟
ما خیلی از پرتابگران دنیا عقب هستیم. آمریکا دو، سه پرتابگر وزنه دارد که دو نفر از آنها 22 متر می‌اندازند و یک نفر 23 متر که وارد المپیک می‌شوند. نیوزیلند و برزیل هم پرتابگران خوبی دارد، با این حال همه هم و غم من هم تاریخ‌سازی در المپیک با صعود به فینال است.
تو برای تاریخ‌سازی به چه چیزی نیاز داری؟
این اتفاق مهم نیاز به حمایت جدی دارد. فدراسیون حالا تنها به من هزینه مکمل و حقوق ماهیانه می‌دهد در حالی که من هزینه اردویم در مشهد را از جیب می‌دهم، روزانه یک میلیون تومان هزینه خورد و خوراک من است که با هزینه اردو و مربی فکر می‌کنم چیزی حدود 5تا6 میلیون می‌شود. من در مشهد در هتل نیستم و خانه اجاره کرده‌ام و حالا که به سطحی رسیده‌ام می‌خواهم آن را حفظ کنم. حالا که مبینی سرپرست فدراسیون با آینده‌نگری از بچه‌های شانس سهمیه المپیک حمایت خوبی کرده است، کاش وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم به ما کمک کنند.
هنوز رنکینگ جهانی جدید اعلام نشده، به نظرت در رنکینگ به چه رتبه‌ای می‌رسی؟
من با برنز قهرمانی آسیا 110 امتیاز گرفتم که احتمالاً رنکینگ المپیکی جدیدم بهتر می‌شود، من نفر 26 رنکینگ هستم که فکر می‌کنم با صعود 2تا3 پله‌ای، به احتمال زیاد نفر 20 تا24 می‌شوم. البته 32 پرتابگر وزنه از رنکینگ جهانی سهمیه المپیک می‌گیرند. هر چند هنوز سهمیه‌ام قطعی نشده و 10 تیرماه سهمیه‌ها قطعی می‌شود.
برای حفظ رنکینگت چه برنامه‌ای داری؟
با فدراسیون صحبت کردیم تا من در 2-3 مسابقه با امتیاز بالا یا تورجهانی طلایی یا نقره‌ای شرکت کنم. قرار است من تاریخ مسابقه‌ها را به فدراسیون بدهم تا هماهنگی‌ها انجام شود. من فصل مسابقه‌ام را از اواخر فروردین ماه شروع می‌کنم تا آخر خردادماه سهمیه‌ام را قطعی کنم.
حرفی مانده؟
من از مربی‌ام و مبینی سرپرست فدراسیون که از لحظه ورود به فدراسیون دغدغه‌اش ورزشکار و مربی بوده تشکر می‌کنم.