در حافظه موقت ذخیره شد...
موریاسو، مردی با ایده‌های عجیب
سامورایی تکنوکرات
روزنامه نگار
برای کشوری که به سختکوشی، نظم و برنامه‌ریزی شهره است، انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال بر حسب تصادف، لابی، رانت و یا نفوذ نیست. در سرزمین آفتاب تابان همه چیز بر روی اصول و قانون است و هیچ تصمیمی بدون برنامه‌ریزی و قانون گرفته نمی‌شود. آنها در تمامی جزئیات زندگی این مؤلفه‌ها را رعایت می‌کنند و حتی برای جابجایی یک سطل آشغال در خیابان یا تغییر چراغ راهنمایی از ثابت به چشمک‌زن در یک خیابان فرعی این قانون حکفرماست. در ژاپن برنامه‌ریزی و نظم و قانون حرف نخست را می‌زند و در همه جا جاری و ساری است. بنابراین وقتی هاجیمه موریاسو بعد از جام جهانی 2018 به عنوان سرمربی چشم بادامی‌ها انتخاب شد، یک برنامه‌ریزی و یک پلن در میان بود. ستاره کهنه‌کار فوتبال ژاپن که سال‌ها به عنوان بازیکن ملی در جمع سامورایی‌ها بازی کرده بود و یک بازیکن ملی به شمار می‌رفت. موریاسو بعد از آویختن کفش‌ها ابتدا مربی سانفرس هیروشیما شد و کیفیت و توانایی خود را همان جا به رخ کشید تا اتحادیه فوتبال ژاپن بعد از یک دوره موفق در این تیم باشگاهی او را به عنوان سرمربی زیر 23 ساله‌ها انتخاب کند. مسیری که البته او را برای مأموریت بزرگتر در تیم ملی آماده می‌کرد.
چشم‌بادامی‌ها سال‌هاست که استفاده از فرمول مربیان خارجی در تیم‌های ملی را کنار گذاشته‌اند و رو به مربیان بومی آورده‌اند. آنها بعد از بیش از 3 دهه استفاده از مربیان خارجی رنگارنگ روی نیمکت تیم ملی به این نتیجه رسیده‌اند که مربیان داخلی از منظر کیفیت و فنی به اندازه‌ای رشد کرده‌اند که بتوانند رهبری تیم ملی را بر عهده بگیرند. به ویژه که مربیان امروزی چشم بادامی‌ها جملگی در سالیان طولانی با خارجی‌های وارداتی کار کرده‌اند و بعضاً لژیونر نیز بوده‌اند و در این کریر طولانی صاحب تجارب و اندوخته باارزشی شده‌اند که به آنها کیفیت و کمیت یک مربی ملی را ارزانی داشته.
بعد از جام جهانی 2018 و درخشش چشم‌بادامی‌ها در روسیه با آکیرا نیشیرو و صعود به دور حذفی و نمایش قهرمانانه برابر بلژیک پدیده جام، نیمکت تیم ملی را به هاجیمه موریاسو سپردند. در حالی‌که بعد از آن نمایش قهرمانانه در روسیه همه انتظار داشتند که ژاپن با نیشیرو ادامه دهد اما موریاسو بعد از یک سال امتحان موفق در تیم زیر 23 سال ارتقای درجه گرفت و روی نیمکت چشم‌بادامی‌ها نشست. نخستین امتحان مهم موریاسو در سمت جدید جام ملت‌های آسیا 2019 در امارات بود؛ تورنمنتی که ژاپن قاطعانه تا فینال پیش تاخت و البته تیم کی‌روش را در نیمه‌نهایی با 3 گل در هم کوبید اما در فینال اسیر درخشش نسل طلایی قطر شد تا با هنرنمایی معز علی و دوستانش جام رنگ عنابی به خود بگیرد.
در جام جهانی 2022 قطر موریاسو عملکردی درخشان به همراه تیم ملی ژاپن داشت و در سخت‌ترین گروه جام جهانی در حالی‌که آلمان و اسپانیا دو مدعی اصلی جام حضور داشتند با شکست هر دو مدعی نامدار به عنوان صدرنشین به دور بعدی صعود کرد و در مرحله حذفی در قمار پنالتی‌ها و با بدشانسی مغلوب کرواسی پرستاره تیم سوم جام شد. با این نتیجه درخشان موریاسو روی نیمکت چشم بادامی‌ها ابقا شد تا تیمش را مهیای قدیمی‌ترین و مهم‌ترین تورنمنت فوتبالی قاره کند. چشم بادامی‌ها پیش از حضور در جام ملت‌ها در بازی‌های دوستانه عملکردی خیره‌کننده داشتند و به هیچ حریفی کمتر از 4 گل نزدند تا به عنوان مدعی اول جام به قطر پا بگذارند. با این وجود در قطر همه چیز بر طبق پیش‌بینی‌ها جلو نرفت. آنها در مرحله گروهی در یک بازی عجیب برابر عراق شکست خوردند تا به عنوان تیم دوم از گروه خود بالا بیایند و به طرز عجیبی در نیمه بالایی جدول یعنی جایی که ما هستیم، پرتاب شوند. ژاپن در مرحله گروهی در هر 3 بازی از جمله بازی با تیم‌های درجه 3 نظیر ویتنام و اندونزی گل خورد تا تزلزل خط دفاعی این تیم بیش از همیشه به چشم بیاید. اتفاقی که در بازی با بحرین در مرحله یک هشتم نیز تکرار شد تا ثابت شود دفاع ژاپن به هیچ حریفی نه نمی‌گوید.
تیم موریاسو تا اینجای جام هرگز چهره آن مدعی خوفناک پیش از بازی‌ها را نداشته و این یک گام رو به عقب برای سرمربی جوان و تکنوکرات این تیم است. مردی که نیک می‌داند هر نتیجه‌ای به غیر از قهرمانی در قطر می‌تواند نقطه پایان حضور او روی نیمکت سامورایی‌ها باشد. موریاسو اما در قامت یک مربی تکنوکرات، همیشه ایده‌های جذاب و عجیبی را رو کرده که همه را غافلگیر می‌کند. آیا او در برابر ایران هم یک ایده جدید و عجیب دیگر خواهد داشت؟