فوتبال و امید فلسطینیها در جام ملتها
عشق است و آتش و خون ...
. حامد جیرودی
روزنامه نگار
جنگ در همه جای دنیا جنگ است. فرقی هم نمیکند کجا باشد. در اوکراین و یمن باشد یا در سوریه و عراق. آنهایی که جنگ تحمیلی را از نزدیک لمس کردند خوب به یاد دارند که در خرمشهر و آبادان چه غوغایی به پا بود و مردم در دفاع از خاک وطن، چه ایستادگی از خود نشان دادند. حالا هم مدتی است که فلسطین دوباره به مرکز اخبار جنگ تبدیل شده است و مردم بیدفاع غزه در آتش و خون میغلتند و عزیزان خود را از دست میدهند. با این حال، یک نکته مشترک که در همه این جنگها وجود دارد، «امید» است. حسی که باعث میشود وقتی آدمها دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند هم از جای خود برخیزند و برای رسیدن به هدف یا ثابت کردن خودشان گام بردارند. این چیزی بود که میشد در این دوره از جام ملتهای آسیا در وجود بازیکنان تیم ملی فلسطین مشاهده کرد. فوتبال وسیلهای شد تا آنها امید را برای مردم خود به ارمغان بیاورند. امیدی که میشد در چهره تکتک طرفداران این تیم در دوحه مشاهده کرد. آنها با اینکه از جنگ زخمخورده هستند ولی به قطر آمده بودند تا به همه دنیا نشان دهند که زنده هستند. روی کاغذ کسی شانس زیادی برای آنها قائل نبود. چرا که فلسطین در دو دوره قبلی جام ملتها که در آن حضور داشت هیچ بردی کسب نکرده بود اما شاگردان مکرم دبوب آمده بودند تا در این دوره شرایط را به سود خود تغییر دهند. چرا که انگیزه و حس پیروزی را به همه منتقل میکردند و این موضوع باعث شده بود تا بیشتر هواداران تیمها که در دوحه حاضر بودند، احساس خوبی به «شیرهای کنعان» داشته باشند و از ورزشگاههای مدرن قطر گرفته تا مترو و بازار «سوق واقف» نشانههایی از فلسطینیها وجود داشته باشد. این تیم با اینکه بازی اولش را با نتیجه پرگل چهار بر یک به ایران واگذار کرد اما ناامید نشد و دست از تلاش نکشید. فلسطین در بازی دومش برابر امارات، تیم برتر میدان بود و میتوانست به پیروزی برسد اما این اتفاق نیفتاد و به تساوی یک بر یک رسید. در بازی سوم خود موفق شد هنگکنگ را سه بر صفر شکست دهد تا به اولین بردش در تاریخ جام ملتها دست پیدا کند. بردی که باعث شد تا این تیم اولین صعودش در این رقابتها را جشن بگیرد. فلسطینیها در بازی مرحله یک چهارم نهایی برابر قطر هم بازی خوبی از خود ارائه دادند اما در نهایت دو بر یک برابر میزبان رقابتها بازنده شدند تا به کار خود در جام ملتها پایان بدهند. حالا این تیم یکی از تیمهای حذف شده این تورنمنت است ولی اثری که فلسطین در این دوره از جام ملتها گذاشت، اتفاقی بود که نمیتوان بیتفاوت از کنار آن عبور کرد. آنها از آتش و خون گذشتند و با امید و فوتبال به عشق رسیدند. به زندگی که آن را میتوان در مستطیل سبز جستوجو کرد.