محمدرضا دستیار: فینال‌های والیبال نشسته همیشه تکراری است
کمیته ملی پارالمپیک کمکی به ما نکرد
محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی بسکتبال باویلچر ایران روزهای عجیبی را پشت سر می‌گذارد. این تیم به دنبال کسب سهمیه پارالمپیک است اما هنوز به طور قطعی مشخص نیست که اگر سهمیه را بگیرد به بازی‌های پارالمپیک اعزام می‌شود یا نه؟ نایب قهرمانی این تیم در قهرمانی آسیا و اقیانوسیه باعث شد تا شاگردان محمدرضا دستیار شانس حضور در پارالمپیک را به طور مستقیم کسب نکنند و باز هم به رپه شارژ بروند. این تیم باید به مسابقات انتخابی در فرانسه برود تا بتواند سهمیه حضور در المپیک پاریس را به دست بیاورد. رفتن به فرانسه کمی کار را سخت می‌کند چرا که همه توقع داشتند تیم دستیار بتواند استرالیا را شکست بدهد اما باخت مقابل این تیم در فینال با دو امتیاز اختلاف را باید با پارالمپیک توکیو قیاس کرد که مقابل همین تیم استرالیا با نتیجه 81 بر 39 شکست خوردند. این شکست خودش یک پیروزی است و باید آن را باور کرد. درست مثل بازی ژاپن که دستیار می‌گوید هر چقدر گفتم شکست مقابل ژاپن در هانگژو اتفاق بود، کسی باور نکرد: «می‌توانستیم استرالیا را شکست بدهیم اما بد آوردیم. البته می‌دانم خیلی‌ها باور نمی‌کنند؛ مثل بازی با ژاپن که بارها گفتیم حتی کمیته ملی پارالمپیک باور نکرد اما اینجا دو بار بردیم.»
آقای دستیار رسیدن به بخیر. اگرچه چند روزی هم از بازگشت شما گذشته.
دو روزی تأخیر داشتیم و دیر به ایران رسیدیم اما کلاً خستگی مسابقات به تنمان ماند.
توقع داشتیم قهرمان شوید.
خودمان هم چنین انتظاری داشتیم. واقعاً بازی سختی شد. البته خوب شروع نکردیم وگرنه برنده می‌شدیم.
قبل از اینکه به بازی با استرالیا برسیم می‌خواهم کمی درباره بازی ژاپن صحبت کنید. بعد از بازی‌های هانگژو که به ژاپن باختید، گفتید که این شکست شانسی بوده و هر بار دیگر به ژاپن برخورد کنید شکستش می‌دهید که در همین مسابقات این تیم را دوبار شکست دادید.
بارها گفتیم که باخت ما به ژاپن یک اتفاق بود اما کسی باور نکرد. بارها به مسئولان کمیته ملی پارالمپیک گفتیم که شانسی باختیم اما کسی حرف ما را قبول نکرد. اینجا ژاپن آمده بود که سهمیه پارالمپیک را بگیرد اما تمام رویای این تیم را به باد دادیم. روی ساک خودشان نوشته بودند به پاریس خوش آمدید اما برگشتند توکیو.
حالا دیگر ژاپن شانسی برای رسیدن به پارالمپیک ندارد و ما باید به فرانسه برویم.
این امکان وجود داشت که اتفاقات دیگری رقم بخورد. دو بار به استرالیا باختیم اما در فینال دو امتیاز کم آوردیم که واقعاً ناراحت‌کننده بود.
نحوه تقسیم سهمیه‌ها برای پارالمپیک هم منصفانه نیست. الان در شانس مجددی که در فرانسه برگزار می‌شود از 8 کشوری که حضور دارند 4 کشور سهمیه می‌گیرند.
منشور پارالمپیک این بوده که تمام کشورها و قاره‌ها که در المپیک حضور دارند باید بتوانند سهمیه بگیرند اما الان با این برنامه‌ریزی ژاپن نمی‌تواند بیاید و یا از قاره آفریقا هم تیمی نمی‌تواند در پارالمپیک حضور داشته باشد. قهرمان این قاره به فرانسه می‌آید اما اینجا نمی‌تواند حریف سایر کشورها شود. کاملاً با حرف شما موافقم. این نحوه تقسیم سهمیه منصفانه نیست. من روش والیبال را بیشتر می‌‌پسندم. قهرمان قاره‌ها می‌آیند و دو سهمیه هم برای گزینشی می‌ماند.
ولی در مسابقات آسیا و اقیانوسیه نسبت به پارالمپیک فاصله کمی با استرالیا داشتیم.
خیلی کمتر شده است. اگر کوارتر اول برنده می‌شدیم پیروز بازی می‌شدیم. در سه کوارتر برنده بودیم اما چون خوب شروع نکردیم بازی از دست ما خارج شد. باید قدر موقعیت‌ها را می‌دانستیم. البته استرالیا تیم بسیار خوبی است و حتماً در پارالمپیک می‌درخشد.
در پارالمپیک توکیو اوضاع ما مقابل استرالیا خیلی بدتر بود.
آنجا با 40 امتیاز اختلاف باختیم ولی اینجا اگر پرتاب‌های آخر ما به امتیاز تبدیل می‌شد سهمیه را می‌گرفتیم. البته فکر کنم خیلی هم بد نشد.
چطور؟
ما با حضور در فرانسه فرصت داریم که با چند تیم خوب دیگر بازی کنیم و در آستانه پارالمپیک با آمادگی کامل به بازی‌ها برویم. شاید قسمت بود که ما در فرانسه سهمیه پارالمپیک را بگیریم.
ولی شاید اصلاً به فرانسه اعزام نشوید؟
قبل از اینکه به تایلند برویم اسبقیان قول داده که حمایت کند و این‌کار را می‌کند.
ولی با مصوبه کمیته ملی پارالمپیک شاید منطقی نباشد که به فرانسه اعزام شوید.
کمیته ملی پارالمپیک حتی برای تایلند هم کمکی نکرد. گفتند بروید برگردید بعد در خدمت شما هستیم. داستان ما با پارالمپیک همان ضرب‌المثل قدیمی است؛ هر چقدر پول بدهید آش می‌خورید. بها بدهند می‌درخشیم ندهند این ورزش از بین می‌رود.
مثل فوتبال 5 نفره.
دقیقاً به مسئولان کمیته ملی پارالمپیک همین را گفتم. فوتبال 5 نفره نایب قهرمان پارالمپیک بود اما با برنامه‌ریزی کمیته ملی پارالمپیک به توکیو اعزام نشد و امسال در هانگژو تیم پنجم یا ششم بود. این نوع نگاه واقعاً به فوتبال 5 نفره آسیب زد.
حیف است که بسکتبال باویلچر هم چنین سرنوشتی داشته باشد.
اعتقاد دارم که متر و معیار کمیته ملی پارالمپیک عادلانه نیست. اگر در یک ورزش انفرادی و رکوردی ورزشکاری که نمی‌تواند حتی در بین 10 نفر هم باشد ولی به پارالمپیک اعزام شود؛ ظلم است اما در رشته‌های تیمی نمی‌تواند یک برد و یا یک باخت معیار مناسبی باشد. ما در پارالمپیک قبلی با 40 امتیاز اختلاف به استرالیا باختیم اما اینجا فقط دو امتیاز کم آوردیم. قبل از پارالمپیک توکیو وقتی برای فوتبال 5 نفره و بسکتبال باویلچر تصمیم این بود که به توکیو اعزام نشوند، به محمود خسروی‌وفا گفتم اگر قرار است تیمی اعزام شود به توکیو آن تیم باید فوتبال 5 نفره باشد چرا که در ریو نایب قهرمان شده بود اما متأسفانه تصمیم اشتباهی اتخاذ شد.
کمیته ملی پارالمپیک رشته‌های تیمی را با والیبال نشسته مقایسه می‌کند ولی این رشته را در دنیا فقط دو سه کشور خیلی خوب پیگیری می‌کنند.
این مقایسه خوبی نیست. تمام فینال‌هایی که ما در والیبال نشسته داشتیم تکراری است. امیدوارم به دوستانم در این رشته برنخورد اما شما مقایسه کنید، ببینید در بسکتبال باویلچر تمام فینال‌ها متفاوت است اما در پارالمپیک والیبال نشسته معمولاً بین دو کشور و نهایت سه کشور برگزار می‌شود. در بسکتبال باویلچر دوره قبل ژاپن به فینال رسید.
با این وضعیت چه امیدی دارید که به فرانسه اعزام شوید؟
اسبقیان خیلی از ما حمایت کرد. قبل از اینکه به تایلند برویم گفت شما بروید و تلاش کنید سهمیه بگیرید اگر موفق نشدید من هستم و کمک می‌کنم و واقعاً ما روی حرف او حساب کردیم چون در این مدت خیلی به ما کمک کرده بود. علاوه بر این می‌توانیم اسپانسر بگیریم و یا کمی در هزینه صرفه‌جویی کنیم ولی به فرانسه برویم.
الان که معاون ورزش شده و حتماً خیلی می‌تواند مؤثر باشد.
حتماً روی کمک او حساب کردیم.
با این حساب باید بسکتبال باویلچر را در پارالمپیک دید؟
کار خیلی سخت است. آلمان تیم قدرتمندی است و در فرانسه کار آسانی نداریم. آلمان کادر فنی‌اش را عوض کرده. ما باید در گروهمان یا اول باشیم یا دوم که بتوانیم شانس رسیدن به سهمیه را داشته باشیم.