هنوز استراتژی قلعه‌نویی برای حریفان مشخص نشده است
نکیسا: سال 96 می‌خواستند من را مقابل عابدزاده بگذارند
مهدیه دریابیگی
روزنامه نگار
«تیم 98» این تیم هیچ وقت از ذهن فوتبالدوستان پاک نمی‌شود. با اینکه بیست و شش سال می‌گذرد، اما حتی نسلی که موفق نشده یکی از بازی‌های «تیم 98» را تماشا کند وقتی وصف این تیم رؤیایی را می‌شنود، می‌تواند پیش خودش ترسیم کند که چقدر ملی‌پوشان آن دوره می‌توانستند نزد مردم محبوبیت داشته باشند. این تیم از سال 96 با انتخاب مایلی‌کهن خودش را به فوتبالدوستان معرفی کرد، همان زمانی که نکیسای 21 ساله به جای عابدزاده پرآوازه درون دروازه قرار گرفت و یا داریوش یزدانی 17 ساله یکی از مهم‌ترین ضربات پنالتی را مقابل عربستان زد و تبدیل به گل نشد! همان تیم سال 96 که در جام ملت‌ها حضور پیدا کرد توانست حماسه ملبورن را برای جام جهانی خلق کند و همچنان 8 آذر هر سال فوتبالدوستان حماسه ملبورن را جشن می‌گیرند. یکی از بازیکنانی که همچنان محبوبیت آن سال‌ها را با خود به همراه دارد نیما نکیسا است که در زمان خود با بهترین گلر ایران رقابت کرد. نکیسا اما این روزها در قامت یک مدیر در کنار فوتبال ایستاده و تجربه فوتبالی‌اش را به نسل جدید انتقال می‌دهد. به بهانه حضور تیم ملی در جام ملت‌های قطر و حضور ملی‌پوشان در مرحله یک هشتم با نکیسا هم‌صحبت شدیم، شخصی که با تیم ملی به مقام سومی آسیا رسیده است و این روزها امیدوار که تیم ملی روی سکوی قهرمانی بایستد.
در جام ملت‌های 96حضور داشتید، در خصوص آن سال و بازی‌های تیم ملی صحبت می‌کنید.
آن بازی‌ها برای من نیما نکیسا رنسانس فوتبال بود. سالی که یک گلر جوان و نوظهور در کنار بزرگان که صاحب کرامت و وجاهت بودند قرار گرفت. البته برای من سخت بود که جایگزین این بزرگان باشم ولی وجود یک مربی با دل و جرأتی مثل مایلی کهن باعث شد اعتماد به نفس من بالا برود و ایشان در آن سال به من اعتماد کرد و در نهایت هم من از تمام بضاعت و توان خودم برای موفقیت تیم ملی استفاده کردم و سهم کوچکی در موفقیت تیم ملی در آن سال داشتم.
اما درست در بازی با عربستان و لحظه حساسی که قرار بود در ضربات پنالتی سرنوشت تیم ملی برای بازی فینال مشخص شود، مایلی کهن عابدزاده را به زمین مسابقه آورد.
به نظرم حضور آقای عابدزاده در آن دقایق جواب داد و شوک بزرگی برای تیم بود. همچنین یک شوک تاکتیکی برای تیم عربستان بود.
اما تیم ملی در ضربات پنالتی موفق نبود و آن طور که فکرش را می‌کردند کارها خوب پیش نرفت.
آقای عابدزاده دو ضربه پنالتی را گرفت اما آقای دایی، خاکپور و یزدانی نتوانستند ضربات پنالتی خود را گل کنند و همین مسأله باعث شد تا عربستان صعود کند و به بازی فینال برسد، اما ما به بازی رده‌بندی رفتیم و با کویت مواجه شدیم.
در بازی با کویت باز هم آقای مایلی‌کهن از عابدزاده استفاده کرد.
بله باز هم از ایشان استفاده شد و این تفکر ایشان جواب داد چون بازی دوباره به ضربات پنالتی کشید و ما توانستیم کویت را شکست دهیم و سوم شویم. ما در بازی با کویت با درخشش استادم عابدزاده پیروز شدیم. ایران بعد از سال 90 که با آقای علی پروین قهرمان شد دیگر نتوانسته بود نتیجه بگیرد و در سال 96 ما توانستیم سوم شویم. البته ما سال 96 می‌توانستیم قهرمان شویم و اگر داور در بازی با عربستان گل سالم عزیزی را مردود اعلام نمی‌کرد تیم ملی ایران قهرمان می‌شد. تیم 98 همان تیمی بود که شاکله‌اش را تیم 96 تشکیل می‌داد. آن قدر تیم 98 محبوب است که ما همچنان این انرژی مثبت را از مردم می‌گیریم و از این بابت خداوند را شکر می‌کنم. البته در این روزهایی که شامل محبت مردم می‌شویم یک موضوعی دلم را بدجور می‌سوزاند.
چه موضوعی؟
غیبت میناوند. سه سالی است که او را از دست دادیم، اما همچنان دلم بابت از دست دادن این عزیز می‌سوزد.
از سال 96 و بازی‌های جام ملت‌ها خاطره خوبی دارید که برای مردم تعریف کنید؟
در بازی با عربستان ظرف مدت 50 دقیقه سه گل به عربستان زدیم و همچنین در بازی با کره که توانستیم شش گل به این تیم بزنیم (پنج گل آن در نیمه دوم بود)؛ بهترین خاطرات من از آن سال‌ها است. همان‌طور که گفتم برای من که در سن 21 سالگی توانستم در کنار بزرگان فوتبال بازی کنم، بهترین خاطره زندگی‌ام بود و نقطه عطف فوتبالم شد که هیچ گاه آن را فراموش نمی‌کنم.
در آن سال وقتی شما به جای آقای عابدزاده در ترکیب اصلی قرار گرفتید همه تعجب کردند!
هم تعجب کردند و هم ترسیدند چون من خیلی سنم کم بود و به جای اسطوره دروازه‌بانی داشتم بازی می‌کردم. اما لطف خدا و دعای خانواده و مردم باعث شد تا موفق شوم. البته این را بگویم در آن سال با شیطنت بعضی از افراد در تیم برای من اتفاقاتی افتاد.
در آن سال‌ها گفته شد که در رقابت با آقای عابدزاده دچار مشکل شدید؟
من از آقای عابدزاده چیزهای زیادی یاد گرفتم هم در بحث فنی و هم اخلاق حرفه‌ای. اما بعضی‌ها می‌خواستند که من را مقابل عابدزاده قرار دهند، اما من هیچ وقت مقابل ایشان قرار نگرفتم.
در آن سال 96 همدلی زیادی بین ملی‌پوشان بود؟
بله خیلی زیاد، هر کدام از بازیکنان آن زمان اسطوره بودند و اخلاق خوب و حرفه‌ای داشتند.
به نظرتان در تیم ملی فعلی هم چنین همدلی وجود دارد؟
بله من این را هم در تیم ملی فعلی دیده‌ام. بازیکنان تیم ملی هم بازیکنان بزرگی هستند که اکثراً در بهترین تیم‌ها بازی می‌کنند.
به نظرتان با این تیم می‌توان قهرمان شد؟
بله شرایطش هست. کادرفنی تیم ملی خوب هستند و آقای قلعه‌نویی هر بار با یک ارنج خاصی تیم ملی را به زمین مسابقه می‌فرستد و هنوز دستش برای حریفان رو نشده است. همین نکته می‌تواند در بازی‌های بعدی به نفع تیم ملی باشد. من فکر می‌کنم هنوز استراتژی آقای قلعه‌نویی ظهور نکرده و این نکته مثبتی است.
عملکرد بیرانوند را در این دوره از بازی‌ها چطور دیدید؟
خیلی خوب بوده است. حتی در بازی با هنگ کنگ که گفته شد بیرانوند دچار اشتباه شده است اگر با هوش بالای خود ضربه را دفع نمی‌کرد توپ به تیر دروازه می‌خورد و وارد گل می‌شد در حالی که بیرانوند هوشیارانه ضربه را دفع کرد و یا پنالتی که در بازی با امارات گرفت نشان از آمادگی بالای او بود.
اما گفته می‌شود بیرانوند در تیم ملی رقیبی ندارد و از این بابت خیالش راحت است!
من این نکته را قبول ندارم. نیازمند و حسینی رقیب خوبی برای او هستند و تیم ملی گلرهای خیلی خوبی دارد.
سؤال آخر، همه هم نسل‌های شما دوست دارند مربی شوند و خیلی علاقه‌ای به میز مدیریت ندارند چرا شما به جای مربیگری مدیریت را برای ادامه کار فوتبالی‌تان انتخاب کردید؟
همان‌طور که گفتید ما در بخش فنی و مربیگری افرادی را داریم، اما در حوزه مدیریت این خلأ احساس می‌شد که یک فرد فوتبالی با تحصیلات آکادمی بتواند در این عرصه وارد شود و بتواند خدمتی به فوتبال کند و ان‌شاء‌الله از این پس افراد بیشتری در این بخش بتوانند به فوتبال کمک کنند.