در حافظه موقت ذخیره شد...
پر شدن شکاف عمیق
پارادایم آسیا تغییر میکند
روزنامه نگار
عقبماندگی و مهجوریت قاره آسیا سبب شده تا تمامی پدیدهها از جمله ورزش و فوتبال از موج نو جهانی آن فرسنگها دورتر باشند و هر پدیدهای با تأخیر فراوان به قاره پهناور برسد. در دهکده جهانی فاصله میان کشورها در همه ابعاد هر روز کمتر میشود و تیمها به هم نزدیکتر میشوند. به گونهای که جمله کلیشهای «در فوتبال نمیتوان تیمی را از پیش برنده دانست» در مستطیل سبز نضج پیدا کرده. این انگاره مدتهاست در فوتبال دنیا جای خود را پیدا کرده اما نشانههای آن در آسیا آرامآرام هویدا میشود و جام ملتهای آسیا در قطر بدل به عرصهای برای اثبات این انگاره شده. در جام هجدهم آنچه تا به امروز دیدهایم، با تصورات قبلی و پیشبینیهای سابق فاصلهای بعید دارد و تمامی گمانهزنیها را باطل کرده. در قطر تا به امروز هیچ برد آسان، پرگل و بافاصلهای از مدعیان برابر سایر تیمها ندیدهایم. در پارادایم فوتبال آسیا همیشه رسم بر این بود که میان مدعیان اصلی و بقیه تیمهای قاره فاصلهای بعید و شکاف عمیقی وجود داشته باشد و تیمهای درجه 2 و درجه 3 قاره پیش از سوت آغاز بازی سپر انداخته و تسلیم شوند. به گونهای که در بازی مدعیان برابر این تیمها شاهد جشنواره گل بودیم. در قطر اما از این خبرها نیست. این شکاف در دگردیسی آرام و خاموش پر شده و تا به امروز هیچ جشنواره گلی را شاهد نبودیم.
ماجرا اما جذابتر از این هم هست. تیمهای درجه 2 و 3 آنقدر جلو آمدهاند که حالا موی دماغ بزرگان میشوند. عمان سعودی را جان به لب میکند و تا دقیقه 90 برنده است، ویتنام 2 گل به ژاپن میزند و یک نیمه را مساوی به رختکن میرود، هنگکنگ برابر ایران تنها یک گل میخورد، اردن تا دقیقه 90 کره را شکست داده و در وقت اضافی گل مساوی را میخورد، سوریه استرالیا را به دردسر میاندازد و با اشتباه گلرش شکست میخورد. همه اینها ثابت میکند که دیوارها در آسیا فرو ریخته و تابوهای قدیمی شکسته شده. فوتبال در آسیا منبعث از همه جای دنیا حالا نزدیکتر و هیجانانگیزتر دنبال میشود و هر لحظه میتوان منتظر یک شگفتی بود. این دستاورد بزرگ را باید جدی گرفت. آنچه میتواند حتی سرنوشت جام را تحت تأثیر قرار دهد.