عنایتی محکوم به نجات خودروسازان است
در حســرت مهاجمــــــانی ششدانگ
وصال روحانـی
روزنامه‌نگار
کارنامه پیکان در نیم‌فصل اول لیگ برتر فوتبال کشور سرشار از انواع ناکامی‌ها بوده اما رضا عنایتی که از هفته نهم به بعد به جانشینی رسول خطیبی سرمربیگری این تیم را در دست گرفت، امیدوار است در نیم‌فصل دوم با کسب نتایجی بهتر وسایل ابقای پیکان را در لیگ برتر جور و از سقوط این تیم به دسته‌ای پایین‌تر جلوگیری کند.
وقتی در پایان لیگ بیست و دوم خطیبی جای مجتبی حسینی سرمربی قبلی پیکان را گرفت، از سوی سران این باشگاه عنوان شد که این مربی فن و هنر سر و کله زدن با بازیکنان جوان را می‌شناسد و در نتیجه می‌تواند با ترکیب هر چه جوان‌تر شده پیکان کار کند و نتایج مناسبی بگیرد. دیدارهای 8 هفته اول لیگ بیست و سوم چیزی خلاف این را به اثبات رساند و نشان داد خطیبی از این هنرها ندارد. با این حال عنایتی هم که پس از رفتن خطیبی سکاندار خودروسازان تهرانی شد، در 7 بازی آنان تحت هدایت خودش حتی یک برد هم کسب نکرد اما تک امتیازات حاصل از به دست آوردن پنج نتیجه تساوی کمک کرد پیکان در قعر جدول ننشیند. این البته فقط ظاهر امر است زیرا پیکان که در رده سیزدهم جدول مستقر شده، با صنعت نفت که چهاردهم است، امتیازی برابر دارد و فقط به سبب تفاضل گل بهتر یک پله بالاتر نشسته و رجحانش بر نساجی قائمشهر هم که در رده پانزدهم (ماقبل آخر) قرار دارد، فقط یک پوئن است. همه اینها به این معنا است که اگر عنایتی تکانی به تیم بی‌روحیه تحت اداره‌اش ندهد، خطر سقوط به «لیگ یک» در تمام طول نیم‌فصل دوم لیگ بیست و سوم با او و شاگردانش همراه خواهد ماند.
نیاز اولی که هرگز تأمین نشد
پیکان رکوردهای منفی متعددی در نیم‌فصل اول به ثبت رساند و کسب فقط یک برد در 15 بازی برگزار کرده‌اش آماری بود که فقط نزد یک تیم ناتوان دیگر امسال (استقلال خوزستان قعرنشین) مشاهده شد. زدن تنها 8 گل پیکان را صاحب عنوان دومین خط حمله ضعیف فصل هم کرد و فقط فولاد خوزستان که تنها 6 بار موفق به گلزنی شد، از مهاجمان کمرنگ شده پیکان ضعیف‌تر عمل کرد.
این آمار نازل در حالی به نام خودروسازان نوشته شد که آنها آنقدرها هم بی‌نام و نشان نبودند و در کنار جوانان کم‌تجربه خود شماری از بازیکنان پخته را هم در خدمت داشتند. از این دست نفرات می‌توان به سامان نریمان جهان، غلامرضا ثابت ایمانی، حامد پاکدل و مجتبی حقدوست اشاره کرد و امیر شهیم و علی‌اکبر رنجبر هم در این تیم پخته و سنجیده عمل کردند. آنچه پیکان نداشت و بشدت هم به آن محتاج بوده و هست و در حسرت آن مانده، مهاجمانی است که ششدانگ باشند و قدر فرصت‌ها را بدانند و زیادتر و بهتر از آنچه دیده شد، دروازه رقبا را تسخیر و نیازهای تیم را تأمین کنند. چیزی که در نیم‌فصل اول حتی از سامان نریمان جهان پرتجربه هم که طی 12-10 سال اخیر در تیم‌های متعددی تجربه‌اندوزی کرده، سر نزد و حامد پاکدل با سابقه عضویت در پرسپولیس هم نتوانست گره‌های تهاجمی تیم را بگشاید.
رزومه‌ای کوچک و ناکافی
در مورد سابقه اندک و موفقیت‌های ناکافی رضا عنایتی در حرفه مربیگری حرف‌های زیادی گفته شده و در نتیجه اینک زمان آن رسیده که مهاجم سابق استقلال با کسب نتایجی بسیار بهتر در نیم‌فصل دوم و بالا کشیدن پیکانی‌ها از اواخر جدول و رساندن آنها به اواسط رده‌بندی به همگان نشان بدهد یک مربی مجرب است. او البته در «هوادار» موفق بود و این تیم کم بنیه و کم مهره و تقریباً گمنام تهرانی را از «لیگ یک» به لیگ برتر ارتقا بخشید اما در تمام تیم‌های بعدی‌اش ناکام بوده که اوج تلخکامی‌های وی در تیم ملی امید بوده است. تیمی که عنایتی چنان در هدایت آن ناموفق بود که طی شهریور و مهر امسال در یک بازه زمانی 45 روزه هم از رسیدن به فوتبال المپیک پاریس محروم گشت و هم در بازی‌های آسیایی هانگژو به دست تیم متوسط هنگ‌کنگ حذف شد. چنانچه در نیم‌فصل دوم عنایتی خودروسازان را به حرکتی بسیار بهتر در مسابقات لیگ نائل کند، می‌تواند خاطرات تلخ بخشی از ناکامی‌های بزرگ را از ذهن‌ها بزداید اما اگر پیکان از لیگ برتر سقوط کند، عنایتی آینده‌ای بس محدودتر و کم‌فرصت‌تر را برای خود در حرفه مربیگری رقم خواهد زد و لااقل در سه- چهار سال بعدی خودش هم مجبور به مربیگری در تیم‌های «لیگ یکی» و پایین‌تر از آن خواهد شد. به واقع عنایتی محکوم به نجات خودروسازان از ورطه ناکامی‌هایشان است وگرنه همپا با آنان به دره‌های سیاه‌تر و عمیق‌تری فرو خواهد افتاد.