یک تیم واقعی در دوحه
تا پای جام برای ایران
امیر اسدی
روزنامه نگار
«تا پای جان برای ایران» یک شعار جذاب و دلنشین برای تیمی که قرار است در جام ملتهای آسیا شرکت کند و به موفقیتی بزرگ دست یابد. بازیکنان تیم ملی و کادرفنی همیشه این شعار را در زمین نشان داده و به نمایش گذاشتهاند. نمونههای بسیاری از این دست وجود دارد که ذکر آن شاید این شعار مهم را در ذهنها تداعی کند.
سال 2018 و بازی با مراکش را هرگز از یاد نمیبریم. اواسط نیمه دوم بود که این بازی حساس با فشار بیسابقه مراکش برای به ثمر رساندن گل برتری دنبال میشد. امید ابراهیمی یکی از بازیکنان تیم ملی بود که وظیفه جنگهای میانه میدان را بر عهده داشت. آن هم مقابل گروهی از بازیکنان که جملگی در لیگهای معتبر بازی میکردند. امید تا آخرین لحظه تلاش کرد و بیشترین انرژی را در زمین گذاشت اما باید تعویض میشد چون دیگر توان حضور در زمین را نداشت. وقتی امید از بازی خارج شد، تصویر او را هنوز در ذهن داریم. جای استوکهای بازیکنان حریف روی بدن امید نمایان بود و همین مسأله نشان داد او تا پای جان برای تیم ملی انرژی گذاشته است.
بازی با اسپانیای قدرتمند در کازان و جام جهانی 2018 روسیه. اسپانیا با تمام بازیکنان مشهور خود وارد زمین شده بود تا با کسب سه امتیاز مقابل ایران بتواند نام خود را به عنوان مدعی صعود مطرح کند. در دقایقی از بازی، اسپانیا با اتکا به تواناییهای ستارههای خود تلاش کرد به دروازه ایران برسد. در یکی از صحنهها، مهاجمان اسپانیا حتی تا محوطه ششقدم هم رسیدند اما بازیکنان تیم ملی خودشان را روی توپ انداختند و البته با ضربههای بازیکنان اسپانیا به بدنشان مواجه شدند. رامین رضاییان از جمله این بازیکنان بود که کوشید اجازه ورود توپ به دروازه ایران را ندهد و اتفاقاً موفق هم بود.
بازی با انگلیس در جام جهانی 2022 اتفاقات بسیاری را در خود جای داد. ورزشگاه اسپورت خلیفه قطر میزبان رقابت دو تیم آسیایی و اروپایی بود. بازیکنان انگلیس در دقایق نخست فشار عجیبی را به خط دفاع و دروازهبان ایران وارد کردند تا خیلی زود به گل برسند. در یکی از ارسالها، علیرضا بیرانوند و مجید حسینی با هم برخورد کردند و همین مسأله باعث شد تا بازی برای دقایقی متوقف شود. بیرانوند به دلیل شکستگی بینی قادر به ادامه بازی نبود و با صورت خونین از زمین خارج شد تا اتفاق تلخ و نگرانکنندهای اردوی تیم ملی را تحت تأثیر قرار بدهد. شجاعت بیرانوند و از خودگذشتگی او در این صحنه مثالزدنی بود. مصدومیت او به حدی بود که بازی با ولز را نیز از دست داد.
بازی با ازبکستان در تورنمنت کافا. دو تیم به فینال این تورنمنت رسیدند و مقابل هم قرار گرفتند تا جام را تصاحب کنند. در نیمه اول اتفاق تلخی برای سعید عزتاللهی رخ داد. سر او شکست و 13 بخیه خورد. سعید اما برای اینکه در زمین باشد، چند دقیقه تحت درمان قرار گرفت و سر شکافته شده خود را با نظر پزشکان بخیه کرد. او با یک کلاه مشکی بازی را ادامه داد و یکی از بهترین نمایشهای عمر فوتبالی خود را ارائه داد. شاید اگر از خودگذشتگی و فداکاری او نبود، ایران در آن بازی ضربه میخورد و حتی جام قهرمانی را از دست میداد که خوشبختانه این اتفاق رخ نداد.
بازی ایران و قطر در فینال تورنمنت اردن در شرایطی برگزار شد که مرتضی پورعلیگنجی یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی بود. مدافع پرسپولیس روی یکی از بازیکنان حریف تکل زد و مصدوم شد. خودش میگوید صدای تق آمد و فهمیدم رباط صلیبیام پاره شده است. مرتضی برای موفقیت تیم ملی نه تنها زانوی خود را به تیغ جراحی سپرد بلکه ادامه لیگ بیست و سوم و همچنین جام ملتهای آسیا را از دست داد. او حالا همراه تیم ملی است تا به جای حضور در زمین، همراه بازیکنان باشد و به آنها برای موفقیت انگیزه بدهد.