از قهرمانی بوندس‌لیگا در 1966 تا برگزاری جام جهانی 2006
تاریخ قیصر
فرانتس بکن باوئر که در 78 سالگی درگذشت، به عنوان بازیکن، مربی و مدیر در دنیای فوتبال تأثیرگذار بود، از 1966 که نخستین قهرمانی‌اش در بوندس‌لیگا را با بایرن‌مونیخ جشن گرفت تا برگزاری فوق‌العاده جام جهانی 2006.
1970، مبارزه با دست دررفته
17 ژوئن 1970 آلمان در نیمه نهایی جام جهانی در مکزیکو سیتی با ایتالیا روبه‌رو شد. 60 دقیقه از بازی گذشته بود که بکن باوئر تلاش کرد برای تیمش پنالتی بگیرد. او در محوطه جریمه ایتالیا زمین خورد و دست راستش در رفت. مربی آلمان، هلموت شون دو تعویض مجازش را انجام داده بود و قیصر ادامه داد. کارل هاینتس اشنلینگر در وقت‌های تلف شده گل مساوی را زد و بکن باوئر در وقت اضافه هم بازی کرد در حالی که دستش به گردنش بود. گرد مولر دو گل زد اما ایتالیا سه بار دروازه آلمان را باز کرد و 4 بر 3 به پیروزی رسید.
1972، توپ طلای تاریخی
اهدای توپ طلا از سال 1956 آغاز شد و لو یاشین، دروازهبان شوروی سابق تنها بازیکن غیرمهاجم بود که در سال 1963 به عنوان بهترین بازیکن جهان این جایزه را به خود اختصاص داد. آلمان غربی با رهبری بکن باوئر که آن موقع نقش لیبرو را ابداع کرده بود، در بلژیک به عنوان قهرمانی اروپا رسید و توپ طلا به بکن باوئر رسید. او بالاتر از دو هم‌تیمی‌اش در آلمان، گرد مولر و هافبک تیم، گونتر نتزر که تعداد رأی‌هایشان برابر بود و مشترکاً دوم شدند، به این افتخار رسید. چهار سال بعد هم دومین توپ طلایش را گرفت. در تاریخ توپ طلا، فقط دو مدافع دیگر هستند که این جایزه را گرفته‌اند، ماتیاس سامر در سال 1996 و فابیو کاناوارو در سال 2006.
1974، قهرمانی جهان در خانه
بکن باوئر متولد گیسینگ بود، یک منطقه کارگری در جنوب مونیخ. او در جام جهانی 1974 برای نخستین بار در ورزشگاه المپیک بازی کرد که برای المپیک مونیخ 1972 ساخته شده بود. با وجود باخت تحقیرآمیز به آلمان شرقی در مرحله گروهی، آلمان غربی به فینال و بازی با هلند یوهان کرویف رسید و 2 بر یک برنده شد. کاپیتان بکن باوئر جام قهرمانی را مقابل دیدگان 78200 تماشاگر بالای سر برد.
1976، سه‌گانه اروپایی
بکن باوئر در رده باشگاهی هم جام‌ها را درو کرد. در بایرن مونیخ او هت‌تریک قهرمانی‌های اروپا را در سال 1976 کامل کرد وقتی بایرن با یک گل بر سنت اتین در گلاسکو غلبه کرد. در نوامبر آن سال سیزدهمین و آخرین جام با بایرن مونیخ-البته به عنوان بازیکن- را گرفت و قهرمان جام بین قاره‌ای شد.
1990، پا جای پای زاگالو
بعد از آنکه آلمان از دور اول یورو 1984 حذف شد، بکن باوئر که گفته بود دوست ندارد مربی شود، فرا خوانده شد و مربیگری این تیم را به عهده گرفت. او آلمان را به فینال جام جهانی 1986 رساند که 3 بر 2 به آرژانتین دیگو مارادونا باختند. چهار سال بعد در رم، آلمان انتقام گرفت و با یک گل آرژانتین را شکست داد تا بکن باوئر مثل ماریو زاگالو دومین نفری باشد که به عنوان مربی و بازیکن قهرمانی جام جهانی را به دست می‌آورد، دیدیه دشان در سال 2018 به این فهرست اضافه شد.
2006، برگزاری جام جهانی
بکن باوئر به سمت کارهای اجرایی رفت و رئیس بایرن شد. او بعد رئیس طرح پیشنهاد میزبانی جام جهانی آلمان شد اگرچه پیروزی 12 بر 11 در رأی‌گیری برابر آفریقای جنوبی بعدها مورد توجه دادگاه‌های سوییسی قرار گرفت و روی اعتبار بکن باوئر سایه انداخت. بکن باوئر در تورنمنت 2006 دوباره ستاره شد و با هلی‌کوپتر از استادیومی به استادیوم دیگر می‌رفت. او در 48 مسابقه از 64 بازی حاضر بود و شانه به شانه رهبران جهان بازی‌ها را تماشا می‌کرد.