آزمون و خطاهای «خمس» کی تمام میشود؟
تراکتور؛ پرمهره اما بیثبات
وصال روحانـی
روزنامهنگار
رتبه چهارم در پایان نیمفصل اول لیگ برتر فوتبال کشور مقام بدی برای «تراکتور» نیست هرچند برخی هواداران پرشمار این تیم به بعضی نتایج حاصله و رویکردها در تراکتور معترض بودهاند و پایههای حکومت پاکو خمس در این تیم هرگز قوام فصل گذشته را نداشت. با هدایت این مربی سرسخت اسپانیایی، «پرشورها» در قبال 9 برد تن به 5 باخت هم دادند و اگرچه 21 گل زده، آنها را در رده سوم بهترین خطوط حمله لیگ قرار داد اما در قیاس با سپاهان دارنده بالاترین آمار گلزنی فصل که 33 بار دروازه رقبا را فرو ریخت، کار تهاجمی تراکتوریها آنقدرها هم جلوهگری نداشت. آخرین بازی تراکتور در نیمفصل اول مقابل صنعت نفت بود که تیم تبریزی آن را 0-3 برد اما تیم آبادانی از قعرنشینان لیگ است و روزهای بسیار بدی را میگذراند و سرمربیاش (عبدالله ویسی) هم استعفا داده و رفته است. شاید آنچه طرفداران تراکتور را از عملکرد نیمفصل اول این تیم راضی نساخت، فراز و فرودهای بیش از حد آنان و غیرقابل اطمینان بودن نمایشهای این تیم بود وگرنه فاصله تراکتور رده چهارم با استقلال رده اولی فقط 4 امتیاز است و این فاصلهای نیست که در 15 هفته باقی مانده از لیگ و در جریان نیمفصل دوم قابل جبران نباشد. اعتراض هواداران به فقدان ثبات در تراکتور در اواسط نیمفصل اول به حدی رسید که حتی شایعه تغییر سرمربی و آمدن فردی دیگر به جای خمس به کرات در شهر پیچید اما محمدرضا زنوزی، مالک این باشگاه که از قضا ید طولایی در عوض کردن مکرر مربیان تیمش دارد و با وقوع کوچکترین ناملایمات حکم تغییر آنها را صادر میکند، این بار پای خمس ایستاد و اتفاق همیشگی در تبریز نیفتاد.
استمرار فراز و فرودها تا روز آخر
البته اطمینانی وجود ندارد که خمس تا پایان فصل سر کار باشد و از بحرانهای احتمالی بعدی هم جان سالم به در ببرد زیرا با گذشت نیمی از لیگ بیست و سوم نیز خمس هنوز به ترکیب ثابتی که معتقد باشد کارها را برای تیم او درمیآورد، دست نیافته و هفتهای سپری نشده که تراکتور با همان ترکیبی به میدان آید که در دیدار قبلیاش پای در زمین گذاشته بود. بخشی از ناهماهنگیهای فراوان تراکتور در اوایل لیگ بیست و سوم قابل درک بود زیرا این تیم در ایام «پیشفصل» دست به تغییر عظیمی در پرسنل خود زده و حدود 75 درصد از نفرات قبلیاش را جواب گفته و بازیکنان جدیدی را جانشین آنها کرده بود و طبعاً آشنا شدن آنان با یکدیگر زمان میبرد و در کوتاه مدت حاصل نمیآمد. با این حال، استمرار تغییرات در آرایش تراکتور تا روز پایانی نیمفصل اول و غیرقابل پیشبینی بودن نمایشها و نتایج تیم واقعهای نبود که بتوان آن را بدیهی و پس از گذشت نیمی از کل زمان لیگ قابل قبول دانست و ایرادی به آن نگرفت. بنابراین سؤال بزرگ مطرح این است که اگر این قضیه ادامه یابد و در نیمفصل دوم هم شاهد آزمون و خطاهای پایانناپذیر خمس باشیم و شاگردانش این هفته خوب و هفته بعد بد باشند، آیا اعتراض مجدد سکونشینان زنوزی را به انجام مجدد کاری که در آن استاد است، وادار نخواهد کرد؟ این در حالی است که زنوزی اواخر فصل پیش قرارداد خمس را به مدت دو فصل دیگر تمدید کرد و سعید مظفریزاده داور بینالمللی و بازنشسته فوتبال کشورمان هم که مدتی است به عنوان مدیر تیم تراکتور منصوب شده، رابطهای مساعد و حمایتی با خمس دارد.
آن کس که حرف اول و آخر را میزند
دلیل فراز و نشیبهای فزونتر از اندازه تراکتور هر چه باشد، قطعاً کمبود نیروهای نخبه و بازیکنان توانا نیست. تراکتور به واقع در لیگ بیست و سوم از کلکسیونی از بازیگران توانا در تمامی خطوط خود برخوردار است و در اکثر پستها حداقل دو بازیکن همسطح دارد. از آن قبیلاند: حسین پورحمیدی درون دروازه، شجاع خلیلزاده، عارف آقاسی و محمد نادری، مهدی شیری در خط دفاعی، سیدمهدی حسینی، امیرحسین حسینزاده، سیامک نعمتی، صفا هادی و ریکاردو آلوز در خط میانی و مهدی عبدی، گوستاوو واگنین و عارف رستمی در خط حمله.
خیلیها آرزو داشتند و هنوز دارند که مهرههایی از این دست را در تیم خود داشته باشند و در نتیجه اگر ایرادی در استفاده از آنها وجود داشته باشد، به کادرفنی تیم و شخص خمس برمیگردد. به مردی که اگرچه دستیارانی هم دارد و شاید نظرات مشورتی آنها را هم بشنود اما معمولاً به رأی خود عمل میکند و حرف اول و آخر را خودش میزند.