برانکو در حضور مربیان اسپانیایی به موفقیت می‌رسد؟
پروفسور در مقابل تیکی تاکا
حامد جیرودی
روزنامه نگار
یکی از اتفاق‌هایی که در دو فصل اخیر در فوتبال ایران رخ داده، حضور مربیان اسپانیایی در تیم‌های لیگ برتری است. اولین ماتادوری که به عنوان سرمربی به کشورمان آمد، پاکو خمس بود که از هفته دوازدهم فصل گذشته به جای قربان بردیف روی نیمکت تراکتور نشست. مربی جسور و خوش‌فکری که توانست تی‌تی‌ها را روی سکوی چهارم قرار دهد و حالا هم همین رده را در پایان نیم‌فصل برای سرخپوشان تبریزی حفظ کرده است.
مدتی پس از این مربی، هموطن او یعنی کارلوس هرناندز سرمربی نساجی شد که در این تیم یک ناکام مطلق بود و در پایان فصل، ایران را ترک کرد. اما حضور مربیان اسپانیایی در این فصل هم ادامه پیدا کرد و فولادی‌ها پس از قطع همکاری با علیرضا منصوریان، خوان ایگناسیو مارتینز را روی نیمکت خود نشاندند. مربی که در 11 بازی که آنچنان موفق نبود و تنها چهار برد به دست آورد اما این پایان کار مربیان اسپانیایی نبود و لوکاس آلکاراس سرمربی نساجی شد که تاکنون یک باخت و یک مساوی داشته و نمی‌توان هنوز درباره عملکرد او صحبت کرد. اما آنچه که مشخص است این است که پس از دوره‌ای که بازار کار مربیان کروات در فوتبال ایران داغ بود، حالا حضور اسپانیایی‌هاست که پررنگ جلوه می‌کند. کشوری که مربیانش به اجرای روش تیکی تاکا معروف هستند. سبکی که مشخصه‌های آن پاس‌های کوتاه پیاپی و جابجایی بازیکنان، به گردش درآوردن توپ از طریق کانال‌های گوناگون و حفظ مالکیت و بازی هجومی هستند.
اولین بار استفاده از این سبک در زمان سرمربیگری رینوس میشل در بارسلونا استفاده شد که بعدها توسط یوهان کرایف و پپ گواردیولا گسترش یافت و همچنان نیز در این تیم استفاده می‌شود. روشی که در دوران مربیگری لوئیس آراگونس و ویسنته دل بوسکه و لوئیس انریکه در تیم ملی اسپانیا نیز به کار گرفته شد.
تیکی تاکا، تاکتیکی جذاب است که در فوتبال ایران نیز طرفداران زیادی پیدا کرد و یکی از مربیانی که این سبک را اجرا می کند و تا حدودی نیز در آن موفق بود، یحیی گل‌محمدی است؛ مربی‌ای که محوریت کارش در بازی‌های پرسپولیس مالکیت توپ و بازی هجومی بود. حالا اما و با رفتن یحیی، یکی از گزینه‌های اصلی هدایت این تیم برانکو ایوانکوویچ است. مربی‌ای که دوران بسیار موفقی را در دوره قبلی حضورش روی نیمکت قرمزها سپری کرد که هفت قهرمانی در لیگ برتر، جام حذفی و سوپرجام و همچنین رسیدن به فینال لیگ قهرمان آسیا حاصل آن بود.
مربی‌ای که او هم به فوتبالی زیبا و هجومی علاقه دارد که البته متفاوت از تیکی تاکاست.
آن چیزی که پروفسور را نسبت به سایر مربیان متمایز می‌کند، شناخت دقیقی است که او از سال‌های زیاد حضور در فوتبال ایران دارد. او مربیان تیم‌های مختلف و بازیکنان را می‌شناسد و همین موضوع می‌تواند به یکی از عوامل موفقیت احتمالی او باشد. حالا باید دید این برانکو است که باز هم بر این فرضیه قوت می‌بخشد که مربیان کروات در فوتبال ایران سازگارتر هستند یا اینکه زمان سلطه مربیان اسپانیایی فرارسیده است، باید منتظر بود و دید.