بازیکنان بد و تعویض‌های بدتر
این تیم هنوز پرسپولیس نیست!
حامد جیرودی
روزنامه نگار
وقتی دقیقه 32 بازی پرسپولیس برابر نساجی، شهاب زاهدی با ضربه سر دروازه محمدرشید مظاهری را باز کرد، انتظار می‌رفت سرخپوشان پایتخت بتوانند فرصت‌های خطرناک‌تر و بهتری را روی دروازه حریف قائمشهری خود ایجاد کنند و با زدن گل‌های بعد با آرامش کار خود را تا پایان بازی دنبال کنند اما این اتفاق نیفتاد و این تیم بخصوص در نیمه دوم با استرس کارش را دنبال کرد تا با همان یک گل به سه امتیاز برسد. این در حالی است که بازی آخر هفته و حضور خوب تماشاگران در ورزشگاه آزادی زمینه را برای یک برد راحت برای قرمزها فراهم کرده بود اما شاگردان یحیی گل‌محمدی سخت به پیروزی رسیدند و اگر به جای نساجی که هنوز به وضعیت ایده‌آل نرسیده، یک تیم استخوان‌دارتر مقابل پرسپولیس قرار گرفته بود، ممکن بود بتواند بازی را به تساوی بکشاند یا حتی به برد برسد که در این صورت آش همان آش می‌شد و کاسه همان کاسه. نکته‌ای که در خصوص ترکیب پرسپولیس در این دیدار وجود داشت، این بود که گل‌محمدی تیمش را با ترکیبی متفاوت نسبت به بازی‌های قبل به میدان فرستاده بود. محمدحسین کنعانی‌زادگان با اینکه به این بازی رسیده بود اما روی نیمکت قرار داشت و باز هم فرشاد فرجی در کنار گئورگی گولسیانی بازی می‌کرد. محمد‌مهدی احمدی هم جایگزین علی نعمتی محروم در دفاع چپ شده بود و در پست هافبک دفاعی هم میلاد سرلک را گرفته بود که گفته شد به خاطر سرماخوردگی روی نیمکت نشسته است. در خط حمله هم قرار بود نبیل باهویی از ابتدا بازی کند که قبل از آغاز مسابقه پایش دچار کشیدگی شد و زاهدی در ترکیب اصلی قرار گرفت. با این حال، از این ترکیب اینطور استنباط می‌شد که با توجه به اینکه دوشنبه در رفسنجان بازی دارد و بازی با نساجی هم در خانه بود، یحیی سعی کرده به چند بازیکن اصلی‌اش استراحت بدهد. پرسپولیس مطابق انتظار نیمه اول را هجومی آغاز کرد اما نتوانست به غیر از گل و یکی، دو موقعیت نصف و نیمه، شانس خاصی برای گلزنی داشته باشد و در رخ دادن این وضعیت کمرنگ بودن بازیسازی سروش رفیعی مشهود بود؛ ستاره‌ای که هر وقت موتورش روشن است، قرمزها را به پیش می‌راند اما امان از آن روزی که چراغ خاموش حرکت کند! در ادامه، سرمربی پرسپولیس با شروع نیمه دوم وحدت هنانوف و محمد عمری را به میدان فرستاد اما با حضور آنها وضع تیمش بدتر شد و این دو بازیکن به هیچ عنوان نتوانستند بازی خوبی را به نمایش بگذارند، تا جایی که گل‌محمدی در کنفرانس خبری بعد از بازی گفت: «تعویض‌هایی کردیم که یک مقدار به نظرم ما را ناهماهنگ‌تر کرد.» واقعیت این است که دست یحیی در تعویض‌ها بسته است و او با توجه به نبودن نفراتی مانند وحید امیری و یاسین سلمانی، مهره خاصی روی نیمکت ندارد. عمری که از او به عنوان پدیده پرسپولیس نام برده می‌شد، فقط گاهی خوب است. بازیکنی که به طرز عجیبی می‌خواهد تا جایی که می‌تواند همه را دریبل بزند و روی همین تفکر هم یک فرصت مسلم گلزنی را در بازی با نساجی از دست داد. میلاد سورگی هم اصلا آن بازیکنی نشان نداده که در حد بازی برای پرسپولیس باشد و یک بازیکن کاملاً معمولی است که دلیل اصرار یحیی در بازی دادن به او مشخص نیست. تنها بازیکنی که کیفیت خوبی دارد، احمدی بود که در دفاع چپ امیدوارکننده ظاهر شد و نشان داد می‌تواند به جای نعمتی در این پست بازی کند. در هر صورت پرسپولیس اگرچه دومین برد خود را به دست آورد و هم امتیاز با استقلال و نزدیک به سپاهان شد اما هنوز برای رسیدن به آن تیم ابتدای سال و اواخر فصل گذشته کار زیادی دارد. گل‌محمدی به این اشاره کرده که این نیم فصل به اندازه دو فصل برای او طول کشیده. توصیفی که در دل خود به این اشاره دارد که هواداران این تیم چه کشیده‌اند!