ملیکا؛ دختری که قلبش برای ایران می‌تپید
فرخ حسابی
روزنامه نگار
صیاد مرگ بار دیگر تور بی‌رحم خود را پهن کرد و ستاره‌ای از جامعه ورزش را با خود برد. مرگ دلخراش ملیکا محمدی، ستاره تیم ملی زنان ایران در 23 سالگی تلخ‌ترین خبری بود که دیروز منتشر شد و جامعه ورزش و حتی غیرورزشی‌ها را در ماتم فرو برد. به قول اخوان ثالث: «چه وحشتناک، نمی‌آید مرا باور، و من با این شبیخون‌های شوم و بی‌شرمانه‌ای که دارد مرگ، بدم می‌آید از این زندگی دیگر، چه بی‌رحمند صیادان مرگ، ای داد!» او در جاده جان خود را از دست داد تا فوتبال ایران را در زمستان یخی، سیاهپوش کند. دختری که بزرگ شده آمریکا بود اما ترجیح داد برای تیم ملی ایران به میدان برود و با شور و اشتیاق مسیر پیشرفت فوتبال زنان ایران را هموار کند. او و هم‌تیمی‌هایش زهرا خواجوی و بهناز طاهرخانی، دیگر مصدومان این حادثه تلخ، نسلی افتخارآفرین در فوتبال زنان ایران به حساب می‌آیند و نام خود را برای همیشه در کتاب تاریخ ورزش و فوتبال ایران ثبت کرده‌اند. تقدیر ملیکا این بود که در سرزمین مادری خود و در جایی که به آن عشق می‌ورزید با زندگی خداحافظی کند. هم در خاتون بم ستاره بود و هم در سپاهان و البته در تیم ملی ایران. او در آمریکا هم یک بازیکن خوب در فوتبال زنان بود اما قلبش برای ایران می‌تپید و با پیراهن تیم ملی در مسابقات بین‌المللی ظاهر شد. سانحه مرگ این ستاره دوست‌داشتنی، بدون شک مهم‌تر و فراتر از همه اخبار متن و حاشیه فوتبال و ورزش ایران در روز یکشنبه قرار داشت و روز سوم دی ماه 1402 برای همیشه به عنوان روزی تلخ در ورزش ایران به یاد آورده خواهد شد.
برای دو ستاره دیگر که در این سانحه مصدوم شده‌اند یعنی زهرا خواجوی و بهناز طاهرخانی صمیمانه آرزوی سلامتی داریم و برای خانواده ملیکا طلب صبر و آرامش و البته آرامش ابدی را برای روح ملیکا محمدی عزیز.