حسین رسولی دوباره شاکی شد
با صبر سهمیه می دهند؟
همین 21 روز پیش بود که حسین رسولی پرتابگر دیسک طلایی بازی‌های آسیایی شاکی از این بود که مقدمات کار برای شروع تمرینش فراهم نیست. در حالی که او سودای سهمیه و حتی مدال المپیک دارد، اما حتی امکانات اولیه هم نداشت: «کاش حالا که می‌خواهم برای المپیک آماده شوم، زنگ بزنند و بپرسند برای المپیک چه چیزهایی لازم دارم. آنها استراحت را به من تحمیل کردند. هنوز که هنوز است هیچ اتفاقی نیفتاده و همه امکانات حتی امکانات اولیه را هم برایم فراهم نکرده‌اند. من مربی‌ام را دارم اما حتی یک اتاق در آفتاب انقلاب برای اسکان به من نداده‌اند تا زودتر تمریناتم را شروع کنم. آقای داوری هر وقت تماس می‌گیرم برای قرارداد مربی‌ام، می‌گوید پیگیر است اما نمی‌دانم چطور پیگیر است که کار شروع نمی‌شود. 10 روز از وقتی که سرپرست فدراسیون گفته پیگیری می‌کند، گذشته و هیچ اتفاقی نیفتاده است. انگار دغدغه مسئولان چیز دیگری است، نه طلای بازی‌های آسیایی من اهمیت دارد و نه سهمیه المپیک.» او باز هم شاکی است، باز هم بابت نبود شرایط خوب. هر چند 21 روز پیش می‌گفت یک ماهی است در خانه خاله‌اش به سر می‌برد تا اتاقش در مجموعه آفتاب انقلاب آماده شود، حالا اتاق آماده شده و او هم آنجا ساکن شده، اما باز هم یک جای کار می‌لنگد. به خاطر دیروز دوباره با انتشار استوری جدید، اعتراض کرد. او می‌گوید: «اتاقی که دارم آب گرم ندارد و وضعیتش اصلاً خوب نیست. من استوری گذاشتم، گفتند درستش می‌کنیم، هم آقای سپهرزاد و هم مشاور اعظم فدراسیون.»
با اینکه شرایط اتاقش خوب نیست اما رسولی را مسائل دیگری کلافه کرده: «سردی اتاق مشکلی نیست، از جایی برایم غذای بی‌کیفیت می‌آید، خبری از کفش و مکمل نیست. حتی چندین بار هم در این باره اعتراض کرده‌ام اما می‌گویند درست می‌شود. زبان من مو درآورد، آقا ما برای المپیک آماده می‌شویم. آقای مبینی به من گفت که همه کارها را درست کردیم. او کارها را به بقیه می‌سپرد اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد.»
پرتابگر طلایی دیسک بازی‌های آسیایی نگران است که وقت بگذرد: «کتانی‌ای که من می‌خواهم، کتانی گرانی است که می‌خواهم با آن بدوم و بپرم. قرار نیست با آن پلو بخورم. مدام به من می‌گویند صبر کن. مگر با صبر به من سهمیه و مدال المپیک می‌دهند؟» او حسابی این روزها از بلاتکلیفی خسته شده: «من واقعاً خسته شده‌ام. وقتی داوری سرپرست فدراسیون بود هرچه می‌گفتم، می‌گفت باشد، باشد اما هیچی درست نمی‌شد. وقتی از هانگژو برگشتم، نهایت 10 روز استراحت می‌خواستم اما داوری می‌گفت استراحت کن. من استراحت نمی‌خواهم. با استراحتی که دادند، خدا را شکر خود به خود مصدومیتم هم خوب شد. حالا فقط تشنه تمرینم و باید شرایط برای کار جور باشد.»
مهدی مبینی: بچه‌ها باید صبور باشند
سرپرست فدراسیون دوومیدانی ادعای پرتابگر دیسک را قبول ندارد. او می‌گوید: «ما باید ورزشکاران را حمایت کنیم اما آنها هم باید صبوری کنند. به هر حال ما برای هر 6 دوومیدانی‌کار شانس سهمیه، هم برای مکمل و هم کفش کتانی تخصصی و هم رانینگ‌شان اعتبار اختصاص داده‌ایم اما پرداخت‌ها پروسه دارد، تا امضای من در سیستم مالی تعریف شود.»