در حافظه موقت ذخیره شد...
مشکل اصلی چلسی تاد بولی است نه پوچتینو
فاجعه یک میلیارد پوندی
شاید بهترین بازی فصل چلسی که با 19 امتیاز از 16 بازی در رده دوازدهم جدول لیگ برتر قرار دارد، در تساوی 4 بر 4 مقابل مدافع عنوان قهرمانی، منچسترسیتی بود. آبی‌های غرب لندن با آن بازی در استمفوردبریج مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند اما با وجود هزینه بیش از یک میلیارد پوند برای ساختن تیم بعد از رومن آبراموویچ، تاد بولی و دیگر مالک تیم، بهداد اقبالی پول خود را بدرستی هزینه نکرده‌اند و به قول معروف، پول راهش را گم
کرده است.
اشتباهات پوچتینو
در حالی که موریسیو پوچتینو مشکل اصلی باشگاه لندنی نیست اما او هم کاری برای اثبات توانایی‌هایش انجام نداده و اصلاً نمی‌تواند خودش را در سقوط چلسی بی‌تقصیر بداند. به‌عنوان مثال مقابل اورتون در حالی که ریس جیمز مصدوم بود، می‌توانست از جانشین طبیعی او یان ماستن یا مالو گاستو استفاده کند اما تصمیم گرفت در بیشتر دقایق بازی از مارک کوکوریا استفاده کند.
بازی مقابل خط میانی گران‌قیمت چلسی هم خیلی آسان بود. مویزس کایسدو که با 115 میلیون پوند آمده و انزو فرناندس که با آرژانتین قهرمان جهان شده و انتقالش 8/106 میلیون پوند برای چلسی هزینه داشته، نتوانسته‌اند در بازی‌ها خود را بر رقبا تحمیل کنند. کانر گالاگر هم پراشتباه است و با اخطارهای غیرضروری تیم را به هم می‌ریزد.
سرمایه‌گذاری بدون بازگشت
قبل از انتصاب پوچتینو، بولی مربی سابق برایتون، گراهام پاتر را استخدام کرد که جای توماس توخل را بگیرد؛ کسی که چلسی را در سال 2021 به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا رساند. پاتر مقامات باشگاه را متقاعد نکرد و بعد از نتایج ضعیف در خروج را به او نشان دادند تا فرانک لمپارد، اسطوره باشگاه به‌عنوان مربی موقت هدایت تیم را به دست بگیرد. سؤال مهم این است که چرا بولی این همه خرج کرده و هنوز این همه نارسایی در تیمش وجود دارد. بر اساس آمار او در حدود 12 ماه بیش از 950 میلیون پوند برای تقویت چلسی هزینه کرده است.
آیا چلسی واقعاً بعد از خریدن کایسدو به رومئو لاویا نیاز داشت؟ آیا واقعاً بازیکن ارزان‌تری نسبت به بازیکن اکوادوری وجود نداشت؟ ارزش کوکوریا، چوکووئمکا، نونی مادوئکه، مودریک و دیگران برای چلسی بعد از آمدن به این تیم واقعاً چقدر بوده؟
پاسخ آشکار به این سؤال‌ها این است که آنها برای ارزششان خریداری نشدند بلکه قرار بود ثابت شود تاد بولی هر که را می‌خواهد با دسته چک معتبرش می‌تواند بخرد، تنها می‌خواستند دست باشگاه‌های رقیب را از بازیکنانی که فکر می‌کردند برایشان تهدید است، خالی کنند. انگار بولی می‌خواهد بگوید: «اگر رقبا بازیکنی می‌خواهند، ما هم می‌خواهیم و به هر قیمت این کار را می‌کنیم.»
آرسنال به‌دنبال میخایلو مودریک اوکراینی بود اما چلسی او را از چنگشان درآورد. کایسدو در مسیر لیورپول بود اما چلسی دوباره خودش را نشان داد و قدرت مالی‌اش را به رخ کشید. جالب اینکه بازیکنانی که می‌خواستند در تیم‌های دیگر چلسی را تهدید نکنند درون این تیم ضربه می‌زنند و مقامات باشگاه یاد گرفته‌اند آوردن تمام بازیکنان بزرگ و گران‌قیمت جهان بازگشت سرمایه‌اش صفر است اگر با برنامه‌ریزی اصولی همراه نباشد.
دوران آبراموویچ
بسیاری از هواداران فوتبال از رومن آبراموویچ به‌عنوان مردی جسور از نوع مثبت یاد می‌کنند. او یک تاجر زیرک بود و تنها نتایج برایش اهمیت داشت. وقتی آبراموویچ در سال 2003 به چلسی آمد، کلودیو رانیری را کنار گذاشت با وجود محبوبیتی که در باشگاه داشت. او جایش را به ژوزه مورینیو داد و تاکتیسین پرتغالی با آنکه موفقیت‌های فوق‌العاده‌ای به دست آورد وقتی نتایج خوبی نگرفت، اخراج شد.
در زمان آبراموویچ بازیکنان بزرگ زیادی به تیم اضافه شدند اما متناسب با فرهنگ و سبک بازی باشگاه بودند، بازیکنانی که برای موفقیت انگیزه زیادی داشتند و تنها به مبلغ چک قراردادشان نگاه نمی‌کردند. این تیم بازی‌های خوبی انجام می‌داد و نتایج مثبتی می‌گرفت، برای همین در 19 سال پنج قهرمانی لیگ برتر، دو قهرمانی لیگ قهرمانان، پنج قهرمانی جام حذفی، سه قهرمانی جام اتحادیه، دو قهرمانی لیگ اروپا و یک قهرمانی جام جهانی باشگاه‌ها به دست آوردند.
امروز بسیاری از بازیکنان چلسی تعصبی نسبت به این باشگاه ندارند(لیورپول را ببینید که سلطان کامبک در انگلیس شده) و ارزش و انگیزه بازی در یک تیم بزرگ در آنها دیده نمی‌شود.
اگر تاد بولی می‌خواهد در چلسی موفق شود باید غرورش را کنار بگذارد و روی اصول تمرکز کند چون قرار نیست همه مشکلات با یک دسته چک بزرگ و معتبر حل شود.