یک لیگ «رقابتی»
وصال روحانـی
بهره‌های
نتایج جالب هفته دوازدهم لیگ برتر فوتبال کشور که یکی از آنها پیروزی تراکتور در خانه گل‌گهر بود و دیگری شکست خانگی ملوان مقابل شمس آذر، رقابت در صدر جدول این پیکارها را تشدید کرده و یکی از رقابتی‌ترین ادوار اخیر لیگ را رقم زده است.
با اینکه بعید است ملوان و ذوب‌آهن رتبه‌‌های رفیع هفته‌های اخیر خود را حفظ کنند اما بازگشت پرسپولیس و سپاهان به صحنه‌های داخلی (پس از اتمام مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا) و دیدارهای عقب‌افتاده‌ای که این دو تیم دارند، فاصله آنها با استقلال، پیشاهنگ لیگ را قاعدتاً کاهش خواهد داد.
دربی جدید تهران در روز پنجشنبه این هفته هم سهم بارزی در ترسیم سیمای جدید بالای جدول رده‌بندی لیگ خواهد داشت اما نتایج این فرایندها هر چه باشد، بعید است در سه هفته باقیمانده از نیم‌فصل نخست مسابقات تیمی قادر به فرار از دست سایرین و رسیدن به یک صدرنشینی قاطعانه باشد و برعکس تصور می‌رود چهار «قدرت» اصلی لیگ یعنی استقلال، سپاهان، پرسپولیس و تراکتور نیم‌فصل اول را با کمترین فاصله نسبت به یکدیگر به پایان برسانند و وعده یک نیم‌فصل دوم فشرده‌تر و جذاب‌تر را بدهند. نیم‌فصلی که البته به سبب برگزاری جام ملت‌های آسیا در قطر و شرکت تیم ملی در آن دچار وقفه‌ای 40 روزه خواهد شد و این می‌تواند هم فرصتی برای تدارک بهتر تیم‌ها باشد و هم عاملی که به سبب راکد ماندن تیم‌ها، شروع‌هایی کم‌بار و پراکنده و فاقد صلابت را در هفته‌های نخست نیم‌فصل دوم برای تمامی تیم‌ها به ارمغان بیاورد. رقابتی بودن لیگ و حضور چند مدعی قوی و بالنسبه همسطح در راه کسب قهرمانی قطعاً از عوامل ایجاد جذابیت در فوتبال کشور است و اگرچه مهم‌تر و مفیدتر از آن مسائلی همچون پیشرفت کیفی لیگ و بالاتر رفتن سطح آن و رفع ایرادات ساختاری و زدودن ضعف‌های تشکیلاتی و اجرایی این مسابقات است، اما رقابتی هم که تا این لحظه در لیگ بیست و سوم به چشم دیده‌ایم و در راه تشدید شدن است، می‌تواند بهره‌هایی را در بر داشته باشد که فوتبال باشگاهی ما را غنی‌تر و امکان پیشرفت فنی آن را نیز بیشتر کند و منشأ خیر شود.