صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • فوتبال ایران
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و شصت و شش - ۱۶ آذر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و شصت و شش - ۱۶ آذر ۱۴۰۲ - صفحه ۱۳

گولسیانی این 2 دقیقه را فراموش نمی‌کند

سقوط فرشته نجات در جهنم آزادی

علیرضا علی محمدی
روزنامه‌نگار

پرسپولیس پس از دریافت گل مقابل الدحیل تا انتهای بازی به‌دنبال زدن گل پیروزی و صعود به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا بود. این تیم در دقیقه ۸۱ صاحب یک ضربه پنالتی شد و با توجه به حضور گولسیانی در زمین اکثر هواداران فکر می‌کردند که او همانند گذشته می‌تواند این ضربه حساس را وارد دروازه کند و محبوبیت خود در بین تماشاگران را افزایش دهد؛ اما ماجرا طور دیگری پیش رفت. شاید این دیدار یکی از بدترین تجربه‌های گئورگی گولسیانی در ۷ سال حضورش در فوتبال ایران و حتی کل دوران بازیگری او بود. مدافع تنومند گرجستانی سرخ‌پوشان که تا به اینجای کار یکی از بازیکنان تأثیرگذار این تیم در خط دفاعی بود، با از دست دادن پنالتی حساس کاری کرد تا نوع نگاه‌ها به او تغییر کند.
گولسیانی فصل گذشته عملکرد درخشانی در خط دفاعی و همچنین در امر گلزنی از خود به نمایش گذاشت و در بسیاری از دیدارها فرشته نجات سرخ‌پوشان بود. کمتر کسی فکر می‌کرد که گولسیانی یکی از مهم‌ترین ضربات پنالتی عمر خود را از دست بدهد. ضربه محکم او به تیرک افقی دروازه الدحیل برخورد کرد تا همه تماشاگرانی که دوربین فیلمبرداری خود را برای ثبت گل صعود پرسپولیس به دست گرفته بودند در شوک از دست دادن این موقعیت مات و مبهوت بمانند. این پایان عملکرد ضعیف گولسیانی در این دیدار نبود. انگار خود او نیز همانند تماشاگران پرسپولیس در شوک ضربه پنالتی مانده بود و کاملاً تمرکز خود را از دست داده بود. تنها ۲ دقیقه بعد مایکل اولونگا براحتی موفق شد توپ را از جلوی پای یکی از بهترین مدافعین لیگ ایران با یک تنه ساده بگیرد و گل دوم الدحیل را به ثمر برساند تا ۲ دقیقه جهنمی گولسیانی در این دیدار کامل شود. البته مدافع خوش‌اخلاق قرمزهای پایتخت بعد از بازی در مصاحبه‌ای شجاعانه از هواداران عذرخواهی کرد که این حرکت او قابل تحسین بود. گولسیانی در این خصوص گفت: «پنالتی خراب شد و ناراحت هستم اما این اتفاقات در فوتبال رخ می‌دهد، گاهی اوقات شما قهرمانید و برخی اوقات هم نه! ناراحت و ناامیدم! در هفت سال گذشته که در ایران هستم تا این حد ناراحت و ناامید نبوده‌ام. نمی‌دانم چه بگویم، باز هم از همه هواداران عذرخواهی می‌کنم، روز تلخی بود.»

 

جستجو
آرشیو تاریخی