رضاییان فراتر از فوتبال آسیا
این رامین دست نیافتنی
حسین برزگر یاری
خبرنگار
بدون اغراق اگر بهترین مدافع راست حال حاضر فوتبال آسیا نباشد یکی از دو بازیکن در این پست خواهد بود. او این روزها در اوج آمادگی قرار دارد و در آستانه 33 سالگی خیلی سرحال‌تر و شاداب‌تر از جوان‌ترهای هم پست خود بازی می‌کند. رامین رضاییان در تمام بازی‌های لیگ برتر و لیگ قهرمانان یکی از تأثیرگذارترین شاگردان ژوزه مورایس بوده و این سرمربی پرتغالی خیلی خوش‌شانس است که چنین بازیکنی را در اختیار دارد.
سرعت، قدرت بدنی بالا، برتری در نبردهای یک به یک، حضور در نقاط کور محوطه جریمه حریف، مهارت در زدن ضربات ایستگاهی و مهم‌تر از همه ارسال‌های منجر به گلش از او بازیکنی ساخته که هر مربی آرزوی داشتنش را دارد. در حال حاضر فوتبالیستی با ویژگی‌های او را نداریم و اختلافش با هم‌پستی‌هایش زیاد است.
رضاییان بازی به بازی بهتر می‌شود و این نه تنها به هیچ وجه اتفاقی نیست بلکه نشان از زندگی و تمرین حرفه‌ای‌اش دارد. همین مدل از رامین می‌تواند یک الگوی فوتبالی بسیار مناسب برای فوتبالیست‌های جوان باشد. پرسپولیسی‌ها با اینکه دانیال اسماعیلی‌فر را در همین پست در اختیار دارند اما حسرت از دست دادن او را می‌خورند. تصور داشتن همین دو بازیکن در سمت راست یک رویای شیرین برای هواداران قرمز می‌توانست باشد.
یادمان نمی‌رود امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی در اولین روزهای حضورش روی نیمکت تیم ملی مدعی شد که «تیم ملی نیاز به جوانگرایی دارد.» اما وقتی آمادگی بازیکنانی مثل رامین رضاییان و مهدی طارمی را دید تغییر عقیده داد و این بار این‌‌طور گفت که «خیلی‌ها می‌گویند تیم ملی پیر است، اما من این اعتقاد را ندارم. در تیم ملی جوانگرایی صورت نمی‌گیرد، بلکه این کار باید در باشگاه‌ها انجام شود.» گرچه وقتی بازیکنان از سن سی سالگی عبور می‌کنند خیلی باید مراقب نحوه بدنسازی و تقویت عضلات‌شان برای جلوگیری از مصدومیت‌های سخت احتمالی باشند اما اوضاع برای رامین رضاییان به کلی فرق می‌کند. رامین با استایل و بدنی مناسب همچنان در ۳۳ سالگی در لیگ برتر می‌درخشد و این موضوع به‌دلیل لایف استایل او است که فقط تمرین را معطوف به بدنسازی و تمرینات گروهی تیمش نکرده و مدام در طول روز خود مشغول تلاش برای بهتر شدن است.
رضاییان که این روزها در فرم بسیار خوبی به‌سر می‌برد، در ۱۱ بازی قبلی لیگ، آسیا و تیم ملی که در ترکیب اصلی حضور داشته روی ۱۲ گل تأثیرگذار بوده و در مصاف با الاتحاد هم تک گل تیمش را به ثمر رساند.
رضاییان حالا در لیگ قهرمانان آسیا با 4 مرتبه گلزنی (3 گل در بازی رفت و برگشت مقابل آلمالیق و یک گل مقابل الاتحاد) بهترین گلزن رقابت‌ها به شمار می‌رود و البته اگر فرشاد احمدزاده در بازی مقابل نیروی هوایی اجازه می‌داد، حالا رامین 5 گله بود و شانس بیشتری برای کسب عنوان بهترین گلزن مسابقات داشت که در حال حاضر در اختیار تالیسکا و گریژان دو مهاجم تیم‌های النصر و شاندونگ با 6 گل است. البته که محمدرضا آزادی هم توانسته در این فصل از رقابت‌ها برای نساجی ۴ گل بزند، اما تیم او از دور مسابقات کنار رفت و دیگر شانس افزایش تعداد گل برای این بازیکن در بازی‌های آتی وجود ندارد. حالا مورایس در مراحل حذفی لیگ قهرمانان آسیا و همین‌طور ادامه بازی‌های لیگ برتر نیاز به حفظ و در اختیار داشتن بازیکنان کلیدی و بخصوص رامین دارد. او با ادامه همین سبک و سیاق می‌تواند دوباره سر از تیم‌های آن سوی مرزها درآورده و این بار تیم بهتری را برای بازی انتخاب کند.