سپاهان؛ تیمی با عیار بالای «آسیایی»
برنده یا بازنده
وصال روحانی
روزنامه‌نگار
سپاهان بعد از شکست 1-2 دوشنبه شب خود مقابل الاتحاد عربستان در گروه سوم لیگ فوتبال قهرمانان آسیا 2024-2023 برای مطلع شدن از صعود یا عدم راهیابی‌اش به مرحله حذفی این رقابت‌ها وادار به صبر تا دیدارهای پایانی مرحله گروهی غرب قاره شد که شب گذشته (سه‌شنبه شب) انجام پذیرفت اما براساس آنچه که در دیدار با الاتحاد رؤیت شد، صلاحیت صعود را داشت. تیم اصفهانی نه تنها سزاوار شکست نبود بلکه اگر از فرصت‌های عالی و پرتعدادش بخصوص در 15 دقیقه پایانی نیمه اول و دقیقه آغازین نیمه دوم سود می‌جست، می‌توانست برنده این میدان شود و در آن صورت نیازی به صبر تا سه‌شنبه شب هم نداشت و می‌توانست با پشت سر گذاشتن رقیب عربستانی با عنوان سرگروهی بالا برود.
فرصت‌های از دست رفته
الاتحاد بازی رفت دو تیم را نیز نه در داخل میدان بلکه با حکم کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) و در پی اعتراض این تیم به شرایط محیطی ورزشگاه نقش جهان اصفهان فتح کرده بود و دو تیم حتی برای یک دقیقه هم مقابل یکدیگر پا به توپ نشده و بازی نکرده بودند. در دیدار برگشت هم که دو تیم به میدان آمدند، سپاهان ابتدا یک گل تصادفی و روی ضربه‌ای قوسدار که از روی سر دروازه‌بان عبور کرد و وارد دروازه شد، دریافت کرد و اگرچه الاتحاد تا دقیقه 30 فرصت‌های خوب دیگری را آفرید و می‌توانست گل‌های دیگری بزند اما موقعیت‌های گلزنی طلایی‌های اصفهان از دقیقه 30 به بعد بارزتر بود. فرصت‌هایی که اگر رامین رضاییان و رضا اسدی دقت بیشتری به خرج می‌دادند، درون دروازه می‌نشست و طلایی‌های اصفهان (که در این دیدار پیراهن سفید بر تن داشتند) می‌توانستند حتی با برتری 1-2 در پایان نیمه نخست به رختکن بروند؛ چیزی که روی نداد و به الاتحاد این فرصت را داد که با برد 0-1 به رختکن برود.
فراز و نشیب‌های یک بازی پرنوسان
در شروع نیمه دوم اما یک سانتر خوب از سمت چپ و ضربه سری خوب‌تر از رامین رضاییان که در 34 سالگی هم می‌درخشد و یکی از بهترین دوران عمرش را سپری می‌کند، سبب شد سپاهان به حقش برسد و بازی را مساوی کند. تا دقیقه 60 هم چربش نسبی تیم اصفهانی بر رقیب عربستانی قابل مشاهده بود اما پس از آن الاتحاد که برای سرگروه ماندن نیاز به نباختن این بازی داشت، بر سپاهان سایه انداخت و حملات متعددی انجام داد و فرصت‌سازی کرد و یکی از آنها را در دقیقه 69 درون دروازه نشاند و 1-2 پیش افتاد و به خواسته‌اش رسید. با این حال سپاهان در دقایق آخر و وقت تلف شده شانس‌هایی برای به تساوی کشیدن بازی داشت که یکی از بهترین آنها را کاوه رضایی هدر داد تا سپاهان به دومین شکست‌اش در گروه سوم غرب آسیا تن بدهد. گروهی که سپاهان هر چهار بازی دیگرش را برد و 10 امتیازی شد و چون دوشنبه شب مجوز صعود نگرفت، گوش‌هایش را تیز کرد تا ببیند دیشب در سایر گروه‌های غرب آسیا نتایجی به دست می‌آید که صعودش را حتمی کند یا خیر.
ثروت انسانی چشمگیر
چه پیروزمند و چه ناکام و چه با صعود و چه بدون این توفیق، اتفاقات دیدار دوشنبه شب نشان داد که سپاهان تیمی ویژه، پرمهره و با قابلیت‌های بالا است که نه تنها سزاوار صعود از مرحله گروهی است، بلکه می‌تواند تا نیمه نهایی و حتی فینال آسیا پیش برود. این تیم در کارهای تهاجمی به سبب پیشروی‌های دائمی رضاییان از راست و میلاد زکی‌پور از چپ و سانترهای آنان از جناحین، فرصت‌های متعددی را در هر دیدار برای گلزنی ایجاد می‌کند و چون در خط حمله از امثال شهریار مغانلو، رضا اسدی و عیسی آل‌کثیر بهره می‌گیرد، توان زدن ضربه آخر و گل کردن آنها را دارد و اگرچه این توانایی در دیدار دوشنبه شب کمتر مشاهده شد و فرصت‌های گلزنی متعددی از کف تیم اصفهانی رفت اما سپاهان در لیگ داخلی هم با وجود انجام دادن دو بازی کمتر از اکثر رقبایش، با به ثمر رساندن 20 گل عنوان برترین خط حمله را به خود اختصاص داده و در صورت استفاده بهینه از توانایی‌هایش، مدعی نخست قهرمانی خواهد بود. در خط میانی هم سیدمحمد کریمی، محمدجواد حسین‌نژاد و آریا یوسفی جوان و البته فرشاد احمدزاده سرد و گرم چشیده بازی‌سازان ماهر‌ی هستند و حضور یک هافبک خارجی دونده و سختکوش به نام برایان دایو بر امتیازات موجود افزوده و ثروت انسانی سپاهان به حدی است که می‌تواند در برخی روزها امثال محمد قربانی و یا هر یک از نامبردگان قبلی را روی نیمکت بنشاند و دست به استفاده نوبتی و چرخشی از آنها بزند.
شاید در خط دفاعی برخی خرده‌گیری‌ها بر روند کار این تیم صورت گرفته باشد اما لااقل سپاهان می‌داند با داشتن امثال محمد دانشگر، سیاوش یزدانی و هادی محمدی دست‌هایش پر است و فقط باید از اشتباهات لحظه‌ای آنها بکاهد. فراموش نکنیم که دانشگر با پاس‌های «قطری» متعدد و اغلب موفق‌اش از بهترین‌‌های سپاهان در مسابقه برگشت با الاتحاد بود و خودش هم جلو می‌رفت و با ضربات سرش حریف را به خطر می‌انداخت. بنابراین آنچه می‌ماند، نحوه استفاده ژوزه مورایس، سرمربی پرتغالی زردپوشان اصفهانی از توانایی‌های بالقوه و فراوان این تیم است و همین مسأله توفیق یا ناکامی سپاهان را در دو جام داخلی این فصل رقم خواهد زد. مسأله‌ای که کم یا بیش از سرنوشت آسیایی سپاهان و ماندنش در جدول یا حذف از این پیکارها که دیشب مشخص شد، تأثیر می‌پذیرد و بی‌ارتباط با آن نیز نیست.