دبیر با کسی شوخی ندارد
کاوه: با کشتی غریبه نیستم
محسن وظیفه
روزنامه نگار
محتمل‌ترین گزینه برای سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد محسن کاوه بود. کسی که تا همین چند وقت پیش مدیر تیم‌های ملی کشتی آزاد بود اما به خاطر برخی از مسائل مدیریت تیم‌های ملی کشتی آزاد را کنار گذاشت که با اصرار علیرضا دبیر به عنوان ناظر ویژه رئیس فدراسیون کشتی در تیم ملی بزرگسالان انتخاب شد. این حکم هنوز به مرحله اجرا هم نرسیده بود که پژمان درستکار استعفا داد و محسن کاوه بلافاصله از سوی دبیر به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی آزاد انتخاب شد. انتخابی که حالا در جامعه کشتی خیلی مورد قبول واقع نشده و منتقدان زیادی داشته اما او توجهی به این موارد ندارد و اعتقاد دارد که غریبه با کشتی نیست و سال‌ها برای این رشته زحمت کشیده است.
آقای کاوه تبریک عرض می‌کنم.
از شما ممنونم ولی به خدا قسم تبریک ندارد. سخت‌ترین کار دنیا و سخت‌ترین مسئولیت عمرم را پذیرفتم.
ولی شما آدم توانمندی در کشتی هستید.
لطف دارید ولی فرصت کمی تا المپیک داریم و گرفتن سهمیه کار بسیار سختی است. باید سهمیه بگیریم و برای این‌کار نیاز به کمک و همدلی جامعه کشتی دارم.
الان یکی از موضوعات مهم این است که چه اتفاقی در کادرفنی تیم ملی رخ می‌دهد؟ یکی از انتقادات مهم از پژمان درستکار این بود که کادر خوبی نداشت.
در این‌باره صحبت‌هایی شده اما الان نمی‌توانم حرفی بزنم ولی یک نکته را باید بگویم که مهم است و آن هم فعالیت کادرفنی فعلی است که دو سال با تیم ملی بوده و الان در جریان مسائل کامل تیم قرار دارند. مربیانی که با پژمان کار کردند دو سال است که در اردو هستند و تجربه خوبی دارند و شاید بتوانند به تیم کمک کنند اما همان‌طور که گفتم برای صحبت درباره این موارد فعلاً زود است.
از چه زمانی کار را شروع می‌کنید؟
بعد از قهرمانی کشور تمرینات تیم را شروع می‌کنیم. کار سختی داریم و معتقدم تیم باید خیلی زود مهیای حضور در مسابقات گزینشی شود و در درجه اول باید بتوانیم سهمیه بگیریم. البته چرخه کامل رعایت می‌شود.
به مسابقات گزینشی اشاره کردید؛ برای گرفتن سهمیه کار بسیار سختی داریم.
خیلی کار سخت شده و شاید اصلاً در وزن 57 کیلوگرم نتوانیم سهمیه بگیریم. البته ناامید نیستیم ولی واقعاً شرایط دشواری پیش آمده و رفتن به المپیک با ترکیب کامل به این سادگی آسان نیست. البته من اعتقاد دارم که باید به نحوی تیم آماده شود که در المپیک از پیش بازنده نباشد که اگر به این شکل بخواهیم المپیک برویم همان بهتر که نرویم.
آقای کاوه تغییر و تحولات قبل از المپیک همیشه مورد انتقاد بوده و به خصوص این بار که خیلی ناگهانی پیش آمد.
به هر حال شرایطی برای پژمان پیش آمد که مشکلات شخصی او کار را به جایی رساند که دیگر امکان همکاری وجود نداشت.
انتخاب شما هم در جامعه کشتی واکنش‌های منفی زیادی داشت. فکر می‌کردید که چنین اتفاقی رخ بدهد؟
خیلی‌ها که با خودم تماس گرفتند و یا پیامک دادند و از این تصمیم حمایت کردند که من از همه آنها ممنونم اما برخی هم شاید نظر دیگری داشته باشند که من قضاوت را به مردم می‌سپارم اما من تازه‌وارد نیستم که عده‌ای بخواهند درباره من به نحو دیگری قضاوت کنند. از سال 97 میلادی در تیم ملی کار کردم و هر وقت هم نبودم در باشگاه کار کردم و این افتخار را داشتم که بسیاری از قهرمانان در باشگاه با من کار کردند.
قبلاً هم سابقه سرمربیگری تیم ملی را داشتید یا برای اولین بار سرمربیگری تیم ملی را پذیرفتید؟
در دوره ریاست محمدرضا طالقانی در فدراسیون کشتی برای مدتی سرمربی تیم ملی شدم و بیش از دو دهه در تیم ملی به عنوان مربی کار کردم.
یکی از باسابقه‌ترین مربیان کشتی آزاد هستید اما الان با یک اتهام روبه‌رو هستید که به واسطه رفاقت با علیرضا دبیر به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی آزاد انتخاب شدید.
کسانی‌که این حرف‌ها را می‌زنند علیرضا دبیر را نمی‌شناسند. نمی‌دانند که او با کسی شوخی ندارد. ضمن اینکه من غریبه با کشتی نیستم؛ بیش از دو دهه و نزدیک به سه دهه در تیم ملی حضور داشتم و هر وقت هم نبودم کشتی را رها نکردم بروم. از محمدرضا طالقانی پیشنهاد داشتم که در تیم ملی کار کنم. در دوره تقدس‌نژاد هم برای حضور در کادرفنی تیم ملی پیشنهاد دریافت کردم و یا در دوره مرحوم سیروس‌پور هم پیشنهاد داشتم که هدایت تیم ملی را به دست بگیرم. امیررضا خادم دعوتم کرد که با او کار کنم و یا بعد که طالقانی آمد باز هم پیشنهاد داشتم و یا زمانی که مرحوم یزدانی‌خرم به عنوان سرپرست آمد باز هم پیشنهاد داشتم که به عنوان مربی تیم ملی کار کنم اما خودم رفتم ولی بعد از المپیک پکن باز هم حاجی یزدانی‌خرم دوباره پیشنهاد داد که با تیم ملی کار کردم. قبل از لندن خودم رفتم اما در دوره رسول خادم دعوت شدم حتی برای مقطعی خواستند که در اردوی تیم ملی باشم اما باز هم خودم قبول نکرم. در دوره بهروز نعمتی و بعد هم علیرضا دبیر باز هم به عنوان مربی دعوت به همکاری شدم. حالا من فقط رفیق علیرضا دبیر بودم؟
ظاهراً با تمام کشتی رفاقت دارید؟
این حرف‌ها نمی‌دانم چرا مطرح می‌شود اما من برای کار کردن در کشتی شرط نداشتم؛ هر وقت در هر پستی که احساس کردم می‌توانم کار کنم دعوت کردند آمدم و کارنامه‌ام کاملاً مشخص است. نیازی هم به لابی کردن نداشتم و ندارم. الان هم که آمدم با لابی نبود.