نقش درویش در اوضاع ناکام پرسپولیس
تهیه کننده فیلم سقوط!
حامد جیرودی
روزنامه نگار
وقتی تهیه کننده یک فیلم سینمایی باشید، به خوبی میدانید که باید همه اقدامات را به موقع و مناسب انجام دهید و وسایل کار را فراهم کنید تا کارگردان بتواند افکار خود را در قالب آن فیلم به نمایش درآورد. باید نور و صدا تنظیم باشد. بازیگران خوب گردهم آمده باشند و قرارداد خوبی با آنها بسته شده باشد. لوکیشن کار فضای مناسبی داشته باشد تا در محیطی آرام و بیدغدغه یک فیلم خوب تولید شود اما وقتی تهیه کننده پول نداشته باشد و با کارگردان درگیر باشد و بخواهد در کار او دخالت کند، ممکن است فیلم بدی تولید شود یا اصلاً کار بخوابد و به جشنواره هم نرسد. این رویه فیلمسازی و نقش مهم تهیه کننده، بیشباهت به نقش یک مدیرعامل در فوتبال نیست. پستی که البته در فوتبال ایران، دقت چندانی در انتخاب افراد برای آن نمیشود و نتیجهاش حال و روزی میشود که بیشتر تیمهای فوتبال ما دارند. مثل پرسپولیس که در چند وقت اخیر، بیشترین حاشیههای خود را از ناحیه درگیری مدیریت و کادرفنی این باشگاه داشته.
روزی که رضا درویش خود را در صندلی عقب ماشین پنهان کرد تا به سؤالات خبرنگاران درباره ماجرای انتقال علیرضا بیرانوند به استقلال پاسخ ندهد و پس از آن علت این کار را افت فشار عنوان کرد(!) میشد حدس زد که این مدیرعامل پرسپولیس در سرازیری دوران مدیریتی خود در این باشگاه قرار گرفته. کسی که 22 دی ماه 1400 این سمت را از آن خود کرد و روز پس از آن، حسین کلانی پیشکسوت باشگاه پرسپولیس در اظهارنظری تأملبرانگیز درباره او عنوان کرد: «پرسپولیس از چاله به چاه افتاده است!»
درویش که در ابتدای ورود خود به این باشگاه تمایل زیادی به جذب بازیکنان آزاد نشان داده بود، برای اینکه خود را در این کار موفق نشان دهد، زمینه حضور رامین رضاییان از قطر به جمع سرخپوشان را فراهم کرد اما وقتی این بازیکن در پایان فصل صحبتهایی را درباره قراردادش مطرح کرد، نتوانست آن را مدیریت کند و این بازیکن ملیپوش به راحتی از پرسپولیس جدا شد تا هواداران این تیم حالا حسرت نداشتن چنین بازیکن آمادهای را بخورند. در پایان آن فصل که به از دست رفتن قهرمانی پرسپولیس در لیگ بیست و یکم پس از پنج قهرمانی پیاپی این تیم منجر شد، رضا اسدی هم از جمع قرمزها جدا شد. بازیکنی که یحیی او را هم میخواست اما درویش با او به توافق نرسید تا این بازیکن هم در ادامه در ترکیب تراکتور بدرخشد و این فصل هم با لباس سپاهان هنرنمایی کند. البته از حق نگذریم، پرسپولیس در لیگ بیست و دوم ستارههای مختلفی از جمله بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، گئورگی گولسیانی، سعید صادقی و... را به خدمت گرفت که به قهرمانی این تیم در لیگ و جام حذفی فصل گذشته منجر شد اما این فصل پرسپولیس شرایطی را تجربه کرده که به نظر میرسد مدیریت باشگاه در رخ دادن آن نقش عمدهای داشته است. اتفاقاتی که با جدایی عیسی آلکثیر به دلیل به توافق نرسیدن با درویش آغاز شد و با جذب مهاجمی بیکیفیت مثل نبیل باهویی ادامه پیدا کرد. بازیکنی که گلمحمدی رسماً اعلام کرد او را نمیخواسته و با نظر باشگاه جذب شده! انتقالی که رسماً دخالت در کار سرمربی را نشان میدهد. مانند کریم باقری که یحیی او را میخواست اما درویش با بهانههای مختلف مانند اینکه باقری میخواهد بیزینساش را دنبال کند، مانع ادامه فعالیت او در کادرفنی شد.
با این حال، آنچه بیش از همه در این فصل درباره مدیریت باشگاه پرسپولیس به چشم آمده، عدم کارآمدی در تأمین هزینههای باشگاه، پرداخت به موقع پاداشها و معوقات بازیکنان بوده که باز هم زمینه ناراحتی و اعتصاب گاه و بیگاه بازیکنان و کادرفنی را فراهم آورده. مشکلاتی که باعث ادامه حاشیهها در پرداختها به بوژیدار رادوشویچ شده و حالا هم به نظر میرسد پرونده لئاندرو پریرا در حال باز شدن است. در این شرایط، وقتی پرسپولیس اولین شکست خود را بعد از 8 ماه تجربه کرد، تصمیم به کسر 10 درصد از قرارداد اعضای این تیم گرفته شد تا بر حاشیهها افزوده شود. سؤالی که در این بین به وجود میآید این است که نقش مدیری مانند درویش در به وجود آمدن این بحرانها چیست؟ آیا او از حقوق خودش هم کم میکند؟ مدیری که به نظر میرسد حالا تهیه کننده فیلمی به نام «سقوط» است!