صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • فوتبال ایران
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و پنجاه و هشت - ۰۷ آذر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و پنجاه و هشت - ۰۷ آذر ۱۴۰۲ - صفحه ۴

جا مانده از بازی ذوب آهن- استقلال

ربیعی همچنان ناکام در فولادشهر

حسین برزگر یاری
روزنامه نگار

بازی ذوب آهن و استقلال در حالی با نتیجه تساوی به پایان رسید که قبل از بازی و به دلایلی که به آن اشاره خواهد شد، حساسیت زیادی داشت.
زمانی که محمد ربیعی گفت که خیال ماندن در رفسنجان را ندارد، شایعات زیادی پیرامون تیم آینده او به گوش رسید که یکی از جدی‌ترین آنها استقلال بود. البته بحث تیم امید هم مطرح شد که این اتفاق نیفتاد و در نهایت رضا عنایتی روی نیمکت این تیم نشست.
اما ربیعی تنها گزینه آبی‌ها نبود و نام‌هایی مثل ساکت الهامی و جواد نکونام مطرح بود. هر چند برخی مدیران و حتی پیشکسوتان استقلال بعد از منتقی شدن ماجرای ربیعی و استقلال، سعی کردند این مذاکرات را رد کنند، اما واقعاً ربیعی با مدیران استقلال مذاکره کرده بود؟ شاید جدایی یکسری از بازیکنان تأثیرگذار آبی‌ها نظیر محمد محبی و مهدی قایدی هم در تصمیم ربیعی برای نیامدن به استقلال مؤثر بود.
همان زمان ویدیویی از او منتشر شد که خاطره‌ای را تعریف می‌کرد که در کودکی‌اش به همراه پدرش به انزلی رفته تا بازی ملوان و پرسپولیس را ببیند و البته این خاطره را با خنده بازگو می‌کرد اما به صورت مستقیم هم نگفت که طرفدار پرسپولیس است. هر چند خنده‌های او و اینکه پدرش طرفدار پرسپولیس بوده باعث شد تا همه نتیجه بگیرند که چون پدرش پرسپولیسی بوده، پس خودش هم پرسپولیسی است. اما از ربیعی اظهارنظری پیدا نمی‌شود که نشان دهد او طرفدار چه تیمی است.
در نهایت سکوت ربیعی شکسته شد و مذاکره‌اش با استقلال را هم تأیید کرد.«بعد از جدایی من از مس رفسنجان از تیم‌های زیادی پیشنهاد داشتم که یکی از آنها تیم فوتبال استقلال بود. در این میان هم باشگاه استقلال دو بار با من برای این موضوع صحبت کرد و جلساتی هم برگزار شد و مسائل مختلف باشگاه هم در این جلسات مطرح شد.  حجت کریمی مدیرعامل وقت باشگاه استقلال به دنبال عملی شدن این موضوع بود اما با بررسی موضوعاتی که در باشگاه استقلال وجود داشت صلاح را بر این دیدم که فعلاً حضور در این تیم را نپذیرم چرا که باید فردی روی نیمکت استقلال قرار می‌گرفت که بتواند شرایط و مشکلات استقلال را به خوبی حل کند. بر همین اساس دیگر به نیمکت استقلال فکر نکردم.»
او در آن مصاحبه کاندید بودنش را برای تیم امید تأیید کرد.«در آن زمان در خصوص تیم ملی امید با من صحبت‌های زیادی شد و در خصوص تیم امید هم حتی به جلسه‌ای که محمود خسروی‌وفا رئیس کمیته ملی المپیک و حبیب کاشانی مدیر تیم امید حضور داشتند، رفتم.
صحبت‌ها در خصوص تیم ملی خیلی جدی بود اما به لحاظ ذهنی روی تیم باشگاهی تمرکز کرده بودم. به همین دلیل نمی‌توانستم پیشنهاد فدراسیون و کمیته ملی المپیک را بپذیرم. من با افتخار نه تنها گزینه حبیب کاشانی بلکه گزینه فدراسیون بودم.»
همه اینها و پیروز نشدن محمد ربیعی و جواد نکونام با تیم‌های مختلف مقابل هم جذابیت بازی را بیشتر می‌کرد. اما هر دو تیم آمده بودند تا طلسم‌شکنی کنند. ذوبی‌ها قبل از رویارویی با استقلال 13 امتیاز از 18 امتیازشان را در زمین حریف به دست آورده بودند و در آن سوی میدان استقلال تیمی صددرصد خانگی که هر پنج بازی‌اش در ورزشگاه آزادی را با پیروزی پشت سر گذاشته بود اما در خارج از خانه فقط هفت امتیاز کسب کرده بود که در بازی با ذوب‌آهن هم نتوانست برنده باشد.
همان طور که ربیعی نتوانست آمارش در بازی‌های داخل خانه را بهبـــــــــــــــود بخشد. این آمار در صورت تکرار می‌تواند خوب یا بد باشد به شرطی که رقبای‌شان امتیازهای مورد نظر این دو تیم ر‌ا از دست بدهند.

جستجو
آرشیو تاریخی