اعداد، حقیقت را فریاد میزنند
یحیی گلمحمدی یا برانکو؟
یحیی گلمحمدی بهترین گزینه برای هدایت پرسپولیس است. این جمله را خیلیها در روزهای موفقیت و قهرمانی شنیده یا گفتهاند اما باور کنید این جمله را حتی بعد از شبه ناکامیهای اخیر هم میتوان با صراحت و قدرت به کار برد. هر چند نتیجه نگرفتن در چهار بازی متوالی- فارغ از نتیجه بازی با النصر و هر چه که میتواند باشد- و به خطر افتادن صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و فاصله افتادن با صدر جدول لیگ برتر نگرانکننده است و برای تیمی که مدام قهرمان بوده یا برای قهرمانی میجنگد یک گام به عقب به حساب میآید اما نه آنقدر فاجعهبار است که تیم را با جریمه ده درصدی مواجه کند نه حتی پایههای صندلی یحیی در رأس کادر فنی را بلرزاند.
یحیی گلمحمدی به خاطر دستاوردهایش در پرسپولیس یک سرمربی بدون جایگزین است چرا که به هر آنچه قرار بوده دست یابد، دست یافته و تنها یک قهرمانی لیگ برتر را در رقابتی نزدیک از دست داده که در طول چهار سال طبیعی و عادی به نظر میرسد.
پرسپولیس تحت هدایت یحیی هم چند قهرمانی لیگ دارد، هم طلسم ناکامی چند ساله قهرمان نشدن جام حذفی را شکسته، هم دوباره دبل را تکرار کرده، هم به فینال آسیا رسیده هم در بدترین شرایط و با مشکلات بزرگ به یک چهارم نهایی این مسابقات رسیده و در بازه پیش فصل در ریاض به دست قهرمان آن فصل آسیا حذف شده که این هرگز یک ناکامی به حساب نمیآید کما اینکه در همان فصل پرسپولیس با بالاترین امتیاز به عنوان بهترین تیم شرق و غرب از مرحله گروهی صعود کرده است.
اگر چنانچه همه این دستاوردها را کنار بگذاریم که او را حتی بالاتر از برانکو به لحاظ کسب نتیجه قرار میدهد برخی معتقدند تنها گزینهای که میتواند جای گلمحمدی را بگیرد همان ایوانکوویچ محبوب است اما یحیی برای پرسپولیس مربی بهتری حتی نسبت به برانکو بوده و خواهد بود.
یحیی گلمحمدی از خانواده پرسپولیس است. او فلسفه باشگاه، آدمها، روابط و آنچه هواداران از این تیم میخواهند و دوست دارند را حتی بهتر از برانکو میشناسد. او با دردهای تاریخی پرسپولیس آشناست و از مشکلات مالی که از سالها قبل در باشگاه برقرار بوده خبر دارد. یحیی گلمحمدی بهتر از برانکو مشکلات مالی موجود در کشور را درک میکند. او بهتر میداند تحریم یعنی چه و ترانسفر پول به یک طلبکار خارجی چقدر دشوار است و چقدر احتمال دارد دوباره جریمهای دویست هزار دلاری نصیب باشگاه شود. یحیی در صورت عدم دریافت مطالباتش پرونده را به فیفا نخواهد کشاند و پرسپولیس را در آستانه محرومیت و کسر امتیاز و جریمه قرار نخواهد داد چون همه این دردها را دیده و با پوست و گوشتش حس کرده.
آنهایی که دنبال برانکو میروند و یحیی گلمحمدی را برنمیتابند یا اساساً شیفته مربی خارجیاند و جذابیتهای حضور یک خارجی روی نیمکت را برای کار ژورنالیستی ترجیح میدهند و یا اینکه با خود گلمحمدی مشکل دارند. آنها برای مقایسه برانکو و گلمحمدی به تعداد جام و افتخارات و هر آنچه پیشتر برای تشریح ارجحیت او به برانکو مطرح شد، دست نمیاندازند و بهانهجویی و غر زدنهای یحیی را عامل برتری برانکو نسبت به او میدانند اما با ردیابی تمام مصاحبههای اعتراضی گلمحمدی در این حدوداً چهار سال مشخص میشود که او برای موفقیت و موفق ماندن پرسپولیس و استمرار در جایگاهی که حالا باعث فخر هواداران در مواجهه با دوستداران تیمهای رقیب شده، ابزار خوب و مناسب، تجهیزات لازم و در حالت کلی پشتیبانی کامل باشگاه را میخواهد و چیزی فراتر از این نخواسته و همچنان او بهترین گزینه برای هدایت پرسپولیس به حساب میآید و مطرح کردن گزینهای با جذابیت برانکو حتی اگر برای برخی پیشکسوتان پرسپولیس نیز جذاب باشد نمیتواند کیفیت کار گلمحمدی و تیمش را تحت تأثیر قرار دهد.