صادق محرمی به جام ملت‌ها می‌رود، اما شاید فقط تماشا کند
آرزوی «دور دست» کلکسیونر جام‌ها
وصال روحانی
روزنامه‌نگار
صادق محرمی با مشارکت در فتح 8 جام قهرمانی توسط دینامو زاگرب کرواسی طی شش فصل اخیر پرافتخارترین لژیونر ایرانی در تاریبخ فوتبال ما تلقی می‌شود اما او افسوسی بزرگ هم بر دل دارد. از حالا اعزام این پیستون راست پرتحرک به مسابقات قریب‌الوقوع جام ملت‌های آسیای 2023 در قطر قطعی نشان می‌دهد اما نکته اینجا است که دیگر گزینه حتمی این پست یعنی رامین رضاییان این روزها چنان عالی بازی می‌کند که رأی امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی چاره‌ای جز استفاده از این بازیکن باشگاه سپاهان در ترکیب فیکس تیمش وجود ندارد و این معادله عوض نمی‌شود مگر اینکه رضاییان چنان آسیب ببیند که حاشیه‌نشین شود و ژنرال، محرمی را به جای او به میدان بفرستد. به این ترتیب محرمی به آوردگاه آسیایی قطر می‌رود اما اگر اتفاقی که گفتیم روی ندهد، شاید نتواند حتی یک بازی به تعداد فعلی مسابقات ملی خود بیفزاید و فقط مسافر این کشور و تماشاگر مسابقات باشد یا حداکثر به عنوان بازیکن ذخیره در 10 یا 20 دقیقه آخر یکی دو مسابقه به کار گرفته شود. چیزی که قطعاً برای محرمی نه یک توفیق بلکه ناکامی شخصی مهم به حساب خواهد آمد.
بالاتر از شاخص‌ترین‌های 30 سال اخیر
وقتی از موفقیت چشمگیر ماه‌های اخیر رضاییان صحبت می‌کنیم، باید متذکر شویم که او در 7 بازی اخیرش در 3 عرصه متفاوت همچون لیگ برتر ایران، لیگ قهرمانان آسیا و دیدارهای تیم ملی کشورمان زننده 6 گل بوده و یک پاس گل هم داده و این آمار فوق‌العاده‌ای است که حتی مهاجمان نامدار فوتبال کشورمان هم در این فصل به آن نرسیده‌اند و اینکه رضاییان به عنوان یک مدافع به این آمار دست یافته، بر اهمیت دستاورد او بسیار می‌افزاید. در عین حال وقتی حرف از ثبت آمار و بیلان‌های عالی به میان می‌آید، محرمی می‌تواند فخر بفروشد زیرا حتی نامداران و شاخص‌ترین فوتبالیست‌های 30 سال اخیر کشورمان که لژیونر و در اروپا شاغل شدند در مقوله فتح جام‌ها به آماری نرسیدند که اینک محرمی در کارنامه‌اش دارد. او تا اینجای کار و در حالی که استقرارش در شهر زاگرب از تابستان سال 2018 آغاز شد، در معیت تیم دینامو که حاکم سنتی فوتبال کرواسی دست‌کم در یک ربع قرن اخیر به حساب می‌آید، فاتح 8 جام قهرمانی شده است. این روند شامل 5 قهرمانی در لیگ برتر کرواسی، یک قهرمانی در جام حذفی این کشور و دو عنوان اولی در سوپرجام کرواسی می‌شود. یادمان باشد که در گذشته دور و نزدیک امثال علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا، وحید هاشمیان، خداداد عزیزی، کریم باقری، احسان حاج‌صفی، میلاد محمدی، کریم انصاری‌فرد، جواد نکونام، علیرضا منصوریان و البته مهدی طارمی و سردار آزمون طعم لژیونر شدن در فوتبال اروپا را چشیده‌اند اما هرگز به آماری نرسیده‌اند که اینک محرمی صاحب آن است و او را به یک کلکسیونر بزرگ تبدیل کرده است.
این «8» به 9 و 10 هم می‌رسد!
رده‌های دوم و سوم جدول پرافتخارترین لژیونرهای ایران در دست سردار آزمون و مهدی طارمی است. آزمون در دوره حضوش در تیم زنیت سنت پترزبورگ شش جام قهرمانی با این تیم در کشور روسیه برد و طارمی هم با پیراهن پورتو در چهار جام قهرمانی این تیم در فوتبال پرتغال شریک شده است. بدیهی است که امکان افزوده شدن بر افتخارات اروپایی آزمون و طارمی وجود دارد اما چنین احتمالی برای محرمی بسیار بیشتر است زیرا دینامو زاگرب چنان استیلایی بر فوتبال داخلی کرواسی دارد که به ندرت روی می‌دهد فصلی سپری شود و دینامویی‌ها دست‌کم یک جام را در آن فتح نکنند در حالی که آ.اس رم تیم فعلی آزمون با چالش‌های متعددی در فوتبال ایتالیا روبه‌رو است و پورتو هم در یکی دو سال اخیر زیر سایه دو رقیب بزرگ سنتی‌اش در پرتغال یعنی بنفیکا و اسپورتینگ رفته و امسال هم تحت‌الشعاع آنها قرار دارد و طارمی نیز شخصاً فصل کم‌ثمری را سپری کرده و کمتر از همیشه گل زده است. اگر هم طارمی در نیم فصل به یکی از باشگاه‌های نامدارتر خواستار وی (دو «بزرگ» شهر میلان یا منچستریونایتد) بپیوندد، باز اطمینانی در دست نخواهد بود که بر چهار جام فعلی‌اش بیفزاید.
همه اینها بدین معنا است که محرمی نه تنها رقبای فوق را به خود نزدیک‌تر نخواهد دید بلکه به احتمال قوی با تصاحب یک یا دو جام دیگر در پایان این فصل همراه با دینامو طلایی‌تر و 9 یا 10 جامی می‌شود و از دسترس دیگران دورتر خواهد شد. این را نیز بگوییم که محرمی در همان دو فصلی هم که در ترکیب پرسپولیس در لیگ برتر ایران به میدان آمد با این تیم به عنوان قهرمانی رسید تا تنها بازیکن کشورمان شود که 7 فصل متوالی بر بلندای یک لیگ ایستاده است. این دستاورد می‌تواند در پایان فصل جاری مشتمل بر هشت قهرمانی پیاپی شود، مشروط بر اینکه دینامو زاگرب قهرمانی‌های سنتی شده خود در لیگ کرواسی را تکرار کند که بعید است چنین نکند!
جایگاهی غیر‌قابل تسخیر
زیر سؤال بردن کارنامه فوق‌العاده محرمی کاری آسان است زیرا در لیگ حاصل آمده که فقط یک لیگ درجه سوم و حتی چهارم در اروپا به حساب می‌آید و رقبایی همسطح با دینامو عملاً وجود خارجی ندارند و هر از چند گاهی فقط امسال هایدوک اشپلیت یکی دو جامی را از چنگ دینامو بیرون می‌کشند، حال آنکه دستاوردهای امثال طارمی و آزمون در لیگ‌های سطح بالاتری به‌دست آمده است. علی دایی و مهدوی‌کیا و هاشمیان هم در دوران اوج‌شان نه در هر لیگی بلکه در بوندس‌لیگا توپ می‌زدند که یکی از پنج لیگ سطح اول اروپا است و شاید هر جام فتح شده در آن با پنج جام فتح شده در نظایر کرواسی برابری کند. ولی آمار و بیلان‌ها وقتی به ثبت می‌رسند غیر‌قابل کتمانند و اگرچه ارزش کیفی کم یا زیاد مسابقات هم بر اعتبار یک جام می‌افزاید یا از آن می‌کاهد اما به هیچ روی نمی‌تواند فردی را که جام‌های بیشتری برده و بالای جدول نشسته، از آنچه دارد، دور و جایگاه وی را ساقط کند. محرمی از این نظر دست‌نیافتنی است اما این مرد مستعد و دور از دسترس در حالی به جام ملت‌ها می‌رود که می‌داند آنجا مکان جولان او نیست و باید در حکم سایه رضاییان و فقط منتظر خروج او از صحنه به هر دلیل و رویدادی باشد وگرنه چیزی به دستاوردهای ملی او اضافه نخواهد شد. شاید هم محرمی در دل راضی باشد که حداقل سه - چهار جام دینامو زاگربی‌اش را بدهد و در ازای آن در جام ملت‌ها فیکس باشد! آرزویی که البته در همان حد آرزو و در دور دست باقی خواهد ماند.