جام جهانی، واجب‌تر از نان شب
سعید آقایی
روزنامه‌نگار
بازی‌های انتخابی جام جهانی برای فوتبال ایران همیشه یک اتفاق بزرگ است. برای تیمی که بواسطه مشکلات مالی و مشکلات سیاسی و معضل تحریم تقریباً هیچ فرصتی برای مصاف با تیم‌های بزرگ و درجه یک دنیا را ندارد، حضور در جام جهانی یک ویترین بزرگ و یک فرصت مغتنم است که تنها معبر فوتبال ایران برای بازی با تیم‌های بزرگ محسوب می‌شود. فرصتی که فوتبال ایران نباید و نمی‌تواند آن را به راحتی از دست بدهد. این ویترین در یک دهه اخیر این فرصت را به ما داده که با تیم‌هایی نظیر آرژانتین، اسپانیا، پرتغال، انگلیس و... مصاف دهیم و تنه به تنه بزرگان دنیا بزنیم. این بازی‌ها همیشه فرصتی بوده تا فوتبال ایران خود را در مارکت جهانی بر سر زبان‌ها بیندازد. بویژه اینکه تیم ایران همیشه نمایشی آبرومندانه برابر غول‌های دنیا داشته و همین پرفورمنس جهانی سبب شده تا ستاره‌های ایران از پیله انزوا خارج شده و در قاب چشم‌ها قرار بگیرند. در طول 3 جام جهانی اخیر تنها بازی با انگلیس بود که مایه شرمساری فوتبال ایران شد و در سایر مسابقات با تیم‌های بزرگ دنیا، ایران هیچ‌گاه چهره یک بازنده را نداشته و از همین مسیر، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخته است.
بنابراین ویترین جام جهانی ورای مسائل ورزشی و فنی و حتی اقتصادی و تبلیغاتی، فرصت گرانبها و بزرگیست که فوتبال ایران را همنشین غول‌ها می‌کند. فرصتی که منهای جام جهانی فوتبال ایران هرگز مسیری برای تجربه کردن آن را نخواهد داشت. از همین رو جام جهانی برای فوتبال ایران از نان شب نیز واجب‌تر است و هرگز و به هیچ قیمتی نباید آن را از دست داد. آثار و تبعات منفی نرسیدن به جام جهانی بویژه در 2 دهه اخیر در فوتبال ایران مملوس و هویداست و گاه به نابودی یک نسل بااستعداد منجر شده. بنابراین رسیدن به جام جهانی برای فوتبال ایران یک فرصت کلیدی و بسیار بااهمیت است. اگرچه با 48 تیمی شدن جام جهانی رسیدن به این هدف از همیشه آسانتر است اما آسان‌گیری در این مسیر می‌تواند فاجعه‌ای همچون حذف و نرسیدن به جام جهان را برای ما در پی داشته باشد. بنابراین هیچ بازی و هیچ تیمی را در این مسیر نباید آسان گرفت؛ از هنگ‌کنگ گرفته تا ازبکستان.