صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • فوتبال ایران
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و پنجاه و دو - ۳۰ آبان ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و پنجاه و دو - ۳۰ آبان ۱۴۰۲ - صفحه ۱۴

ازبکستان – ایران؛ آسان‌گیری ممنوع!

نبرد با آقای تردست

آیسان سعیدی
خبرنگار ورزشی
بازی برابر ازبکستان در تاشکند همیشه دشوار است. این درست که در سال‌های اخیر ازبکستان هم همانند قطر بدل به یک حریف دائمی و خانگی برای ما شده و از فرط تکرار و تعدد مسابقه با ازبک‌ها حتی کوچه پس کوچه‌های تاشکند را نیز از بر شده‌ایم اما هیچوقت نباید این آشنایی و این تکرار ما را فریب دهد.
 در اغلب بازی‌های سریالی، ایران دست بالا را داشته و مقابل حریف برنده از زمین خارج شده که آخرین آن به فینال جام کافا باز می‌گردد. مسابقه‌ای که چند ماه پیش برگزار شد و ایران در حضور تماشاگران حریف با گل آزمون حریف را شکست داد و قهرمان شد.
 در حقیقت ازبکستان نقش یک بازنده همیشگی و خوب را برای فوتبال ایران ایفا کرده اما این تصور که آنها قرار است تا ابد به ما ببازند، می‌تواند مسیر رو به شکستی تلخ باشد.
 آسان‌گیری برابر یک حریف چغر و بدبدن که فوتبال را با مؤلفه‌های تاکتیکی بازی می‌کند و همیشه تک ستاره‌های بزرگ و تأثیرگذار در ترکیب خود داشته، یک اشتباه بزرگ است. اشتباهی که می‌تواند تاوان بزرگی داشته باشد.
روی نیمکت ازبکستان یک نام آشنا نشسته. نامی که سال‌هاست در آسیا کار می کند و همیشه برای فوتبال ایران لقمه‌ای گلوگیر بوده.
 سرکو کاتانچ سرمربی نام‌آشنای ازبک‌ها شاید مهمترین چهره این بازی باشد. کاتانچ سال‌ها روی نیمکت عراق همیشه موی دماغ فوتبال ایران بود.
 یک شکست در جام ملت‌های 2015 استرالیا، یک شکست در بازی دوستانه و تساوی در جام ملت‌های 2019 امارات نشان می‌دهد که کاتانچ در برابر ایران همیشه یک مربی دست نیافتنی محسوب می‌شده. او شاید از معدود مربیان حاضر در آسیا بود که هیچگاه کی‌روش برابرش نتوانست به یک برد خوب و مقتدرانه دست پیدا کند. کارنامه کاتانچ به اندازه‌ای برابر فوتبال ایران خوب بود که بعد از جدایی کی‌روش پس از جام ملت‌های 2019 یکی از گزینه‌ها برای جانشینی مربی پرتغالی به شمار می‌رفت.
 کاتانچ حتی در مقطعی به عنوان گزینه اصلی هدایت تیم امید ایران مطرح شد اما شخصاً آن را نپذیرفت و اعتقاد داشت که تیم امید ایران در حد او نیست و تنها هدایت تیم ملی ایران را قبول می‌کند.
کاتانچ بعد از عراق به تاشکند سفر کرده و حالا سرمربی ازبکستان است و نخستین مأموریت جدی او برآورده کردن آرزوی دیرینه ازبک‌ها برای راهیابی به جام جهانی خواهد بود.
 سابقه کاتانچ برابر فوتبال ایران ثابت می‌کند که او تیم ملی ایران را مثل کف دستش می‌شناسد و فرمول به دردسر انداختن ما را به خوبی بلد است.
 تقابل او با امیر قلعه‌نویی قطعاً مهمترین تقابل این بازی است. او حالا می خواهد ثابت کند که شایستگی و استحقاق نشستن روی نیمکت تیم ملی ایران را داشته. مردی که در عراق تردستی‌های زیادی داشت و حالا در تاشکند تردستی‌های تازه‌ای را برای ما رو خواهد کرد.

جستجو
آرشیو تاریخی