این فرمول، تیم گواردیولا را از کار می‌اندازد؟
مقابل سیتی، حمله بهترین دفاع است!
پپ گواردیولا البته درست می‌گفت؛ بعد از آنکه منچسترسیتی سه بار برتری برابر چلسی را از دست داد، او صدرنشینی تیمش در جدول لیگ برتر و صعود زود هنگامشان به مرحله حذفی لیگ قهرمانان را دلیلی دانست بر اینکه سیتی در این فصل «کوتاه» نیامده است. کسی چنین چیزی نگفته بنابراین او شاید یک بازی روانی با تیمش راه انداخت و ادعا کرد سه‌گانه فصل قبل روی ذهنیت و انگیزه تیم تأثیر منفی نگذاشته. این شاید یادآوری به موقعی از مربی سیتی بود که می‌داند تیمش برای تکرار موفقیت در لیگ برتر، لیگ قهرمانان و جام حذفی باید تلاش فوق‌العاده‌ای داشته باشد. سیتی با یک امتیاز اختلاف به تعطیلات بازی‌های ملی می‌رود - فصل قبل این موقع دو امتیاز کمتر از آرسنال داشتند - اما بازی عالی یکشنبه با چلسی نشان داد کار تیم گواردیولا در این فصل به مراتب سخت‌تر است و باید آماده رقابتی نزدیک‌تر باشد. واقعیت اینکه سیتی نسبت به فصل قبل افت نکرده بلکه رقبا راه مقابله با این تیم را آموخته‌اند. ولورهمپتون اوایل این فصل در «مالی نیو» با ارائه یک بازی هجومی به پیروزی شوکه‌کننده 2 بر یک مقابل سیتی رسید. آرسنال هم ماه گذشته به 12 باخت متوالی مقابل گواردیولا پایان داد و در امارات به پیروزی یک بر صفر رسید چون میکل آرتتا از استعدادهای هجومی تیمش به درستی استفاده کرد. چلسی هم همین نگرش شوالیه‌ای را دنبال کرد.
تیم موریسیو پوچتینو چهار گل به سیتی زد و می‌توانست بیشتر هم بزند. اگرچه سیتی هم چهار گل زد و نباخت اما بازی هجومی چلسی باعث اشتباهات غیرعادی آبی آسمانی‌پوشان و در نتیجه گلزنی میزبان شد. رقبا فصل قبل با ترس بیشتری مقابل سیتی بازی می‌کردند شاید به این خاطر که ابزار لازم برای خنثی کردن ارلینگ هالند را نداشتند. حالا مشخص شده که تقریباً هیچ چیز نمی‌تواند این نروژی را از گلزنی باز دارد و تیم‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که به جای بازی محتاطانه و گل‌های اجتناب‌ناپذیر سیتی، خودشان تلاش کنند به گل برسند. منچستریونایتد ماه گذشته سبک دیگری را در پیش گرفت و به دنبال کنترل حملات سیتی در اولدترافورد بود اما تیم اریک تن هاخ سه گل بدون پاسخ خورد و می‌توانست بیشتر هم بخورد تا فرضیه «حمله بهترین دفاع مقابل تیم گواردیولا است»، تقویت شود. سیتی همچنان شانس اول قهرمانی این فصل محسوب می‌شود تا نخستین تیم تاریخ فوتبال انگلیس با چهار قهرمانی پیاپی لیگ باشد اما نسبت به فصل قبل که فقط آرسنال با این تیم می‌جنگید، رقبای بیشتری بر سر راه می‌بیند.
آرسنال باز هم مدعی است و با یک امتیاز کمتر از سیتی در رده سوم قرار دارد، لیورپول بین این دو است و چهارم آذر در اتحاد بازی فوق‌العاده حساسی را برگزار می‌کند. تاتنهام آنژه پوستکوگلو با بحران مصدومیت روبه‌رو شده و دو باخت پیاپی داشته اما فقط دو امتیاز با صدر فاصله دارد هر چند با مصدومیت دو بازیکن کلیدی‌اش، جیمز مدیسون و میکی فان د فن که تا سال جدید آماده نمی‌شوند، ماندن در کورس رقابت سخت است اما می‌توانند در بازی 12 آذر با سیتی در منچستر، به این تیم برسند. استون ویلا هم تیم سختی است که 15 آذر از تیم گواردیولا پذیرایی می‌کند و همینطور نیوکاسل که با پیروزی بر سیتی در جام اتحادیه به امیدهای این تیم برای رسیدن به چهارگانه پایان داده است.
اما فقط کار سیتی نسبت به فصل قبل سخت‌تر نشده. هر کدام از شش تیم بالای جدول فعلی، می‌توانند یکدیگر را شکست دهند، یونایتد هم می‌تواند به این لیست اضافه شود اگر تن هاخ بتواند بازیکنانش را روی فرم بیاورد، چلسی هم با وجود شروع ضعیفش در این فصل از لیورپول، آرسنال، تاتنهام و سیتی امتیاز گرفته است.
تهدید بزرگ برای سیتی این است که یکی از رقبا خودش را از بقیه جدا کند و تیم‌های مدعی را شکست دهد و یک روند پیروزی را آغاز کند. فصل قبل فقط آرسنال این کار را کرد اما این فصل لیورپول و اسپرز هم می‌توانند. سیتی همچنان صدرنشین است با وجود آنکه کوین دبروین از بازی اول مصدوم شده و جان استونز هم بخش مهمی از فصل را از دست داده. بازگشت آنها می‌تواند سیتی را تیم کامل‌تری کند و به این خیلی نیاز دارند چون تیم‌هایی که مقابل آنها مقاومت می‌کنند، خیلی بیشتر از قبل شده‌اند.