صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • فوتبال ایران
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و سی و هشت - ۱۴ آبان ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و سی و هشت - ۱۴ آبان ۱۴۰۲ - صفحه ۶

برنامه کشتی آمریکا برای دیوید تیلور و جردن باروز

نابغه‌های آنها

 

محسن وظیفه
روزنامه نگار
فدراسیون کشتی آمریکا برای دو ستاره کشتی خود دو برنامه متفاوت را در دست اجرا دارد که نیاز است کشتی ایران از روی دست آنها الگوبرداری کند. ابتدا جردن باروز را که در جهانی 2023 به دلیل شکست در انتخابی تیم ملی در اختیار نداشت به یک وزن پایین‌تر یعنی 74 کیلوگرم برگرداند و در ادامه هم یک تصمیم مهم برای دیوید تیلور دارد تا او را خیلی زود به جمع کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد آمریکا اضافه کند؛ دو تصمیم مهم که در هر دو مورد کشتی ایران ضعف دارد.
جردن باروز که سال‌ها در وزن 74 کیلوگرم خوش درخشیده بود، از سه سال پیش تغییر وزن داد و به وزن 79 کیلوگرم آمد. آخرین حضور او در این وزن مربوط به مسابقات پان آمریکن در سال 2020 بود که به مدال طلا هم رسید اما بعد از آن در وزن 79 کیلوگرم کشتی‌ گرفت و صاحب دو مدال طلای جهان هم شد اما حالا تصمیم دارد دوباره به وزن 74 کیلوگرم برگردد و برای حضور در المپیک پاریس تلاش کند.
جردن باروز برای حضور در این وزن خیلی هم زود استارت زده و در اولین برنامه آماده‌سازی‌اش در تورنمنت بین‌المللی قزاقستان به میدان رفت و تا فینال تمام رقبای خود را با اقتدار شکست داد. کشتی‌های جذاب و سرپنجه بودن او اتحادیه جهانی کشتی را هم سر ذوق آورده تا در گزارشی از او با عنوان بازگشت نابغه به وزن اصلی خود یاد کند. بازگشت باروز به وزن 74 کیلوگرم یعنی برگزاری انتخابی جذاب در این وزن بین او و کایل دایک که بسیار تماشایی خواهد بود.
البته باروفس هم به لحاظ شرایط سنی و هم به لحاظ جسمانی متوجه شرایط سخت خودش است اما با این‌حال تلاش می‌کند که هر چه زودتر به اوج برگردد و آخرین حضورش در المپیک را تجربه کند. برنامه دوم آمریکایی‌ها برای دیوید تیلور است؛ نابغه وزن 86 کیلوگرم کشتی دنیا که در پاریس برای آخرین بار کشتی می‌گیرد اما فدراسیون کشتی آمریکا از همین حالا با بیل زادیک برای ورود تیلور به جمع مربیان ملی آمریکا برنامه‌ریزی کرده است. راز موفقیت آمریکا‌یی‌ها در سال‌های اخیر همین بوده که هرگز زمان را از دست نمی‌دهند و در کمترین زمان ممکن سعی می‌کنند به بهترین شکل ممکن از ستاره‌های خود استفاده کنند. مثل جیمز گرین که بلافاصله بعد از کنار رفتن از دنیای قهرمانی در بین مربیان کشتی آمریکا قرار گرفت و با تیم‌های پایه کار کرد.
حالا این برنامه‌ریزی را باید با کشتی ایران مقایسه کرد؛ این‌جا باید مهمدی اصرار کند که مربیان تیم ملی مانع وزن کم کردن او شوند و برای رسیدنش به المپیک در یک وزن بالاتر برنامه‌ریزی کنند. اینجا باید کمیل قاسمی و رضا یزدانی که نابغه‌های کشتی ایران بودند را به کامبوج و ترکمنستان کوچ داد و برخی دیگر مثل صادق گودرزی، مهدی تقوی و احسان لشگری را خانه‌نشینن کرد اما بعد برای تیم ملی کشتی آزاد دربه در دنبال مربی گشت و در نهایت هم به درست یا غلط به اکبر فلاح رسید که از سال 2005 دیگر در رده ملی مربیگری نکرده است.

جستجو
آرشیو تاریخی