صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • فوتبال ایران
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • لژیونر
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و سی و چهار - ۰۹ آبان ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و سی و چهار - ۰۹ آبان ۱۴۰۲ - صفحه ۱۴

یحیی نقشه راهش را گم کرد!

حامد جیرودی
روزنامه‌نگار

یک تیم قرار نیست همیشه برنده شود. این قاعده ورزش و فوتبال است و پرسپولیس هم از آن مستثنی نیست. اما سرخپوشان پایتخت در حالی برابر ملوان به تساوی بدون گل رسیدند که آن تیم همیشگی نبودند. این موضوعی است که خود یحیی گل‌محمدی هم به آن اذعان دارد و معتقد است که تیمش روز خوبی را پشت سر نگذاشت. این در حالی است که سرمربی پرسپولیس، تیمش را با همان ترکیب برنده ابتدای بازی با استقلال تاجیکستان به میدان فرستاد اما مهدی تارتار تیمی را روانه میدان کرده بود که علاوه بر اینکه جو ورزشگاه سیروس قایقران را کاملاً به سود خود می‌دید، توانست کاملاً با تمرکز بازی کند و بازیکنانش با دوندگی بالا، راه ارتباطی بین خط هافبک و خط حمله قرمزها را قطع کردند. در این شرایط، گل‌محمدی دست به دو تعویض در بین دو نیمه زد که کمتر کسی انتظار آن را داشت. او سروش رفیعی و شهاب زاهدی را بیرون کشید و به جای آنها مهدی ترابی و میلاد سورگی را به میدان فرستاد. یکی از تعریف‌های این نوع تعویض‌ها این است که مربی در انتخاب ترکیب اولیه‌اش دچار اشتباه شده اما به نظر می‌رسد که این بار این یحیی بود که در تعویض‌هایش دچار اشتباه شد. ترابی پس از بازگشت از مصدومیت طولانی، هنوز به آن ستاره کار راه‌انداز برای سرخ‌ها تبدیل نشده و سورگی هم با اینکه بازیکنی جوان و آینده‌دار است اما آن گزینه‌ای نبود که بخواهد شرایط را به سود پرسپولیس تغییر دهد. تعویض دیگر گل‌محمدی فرستادن امید عالیشاه به جای سعید صادقی در زمین بود. این در حالی بود که صادقی در محور چند حمله‌ای بود که پرسپولیس روی دروازه ملوان انجام داده بود و اگر قرار بود عالیشاه به میدان بیاید، باید در تعویض قبلی به جای سورگی یا ترابی وارد زمین می‌شد. اما فارغ از تعویض‌های عجولانه‌ای که پرسپولیس داشت و با آنها راهی هم به دروازه ملوان پیدا نکرد، باید به موضوع دیگری اشاره کرد که باعث شد یحیی نقشه راهش را گم کند. تیم او در این بازی تمرکز نداشت و این از مصاحبه‌های پرسپولیسی‌ها در پایان بازی کاملاً مشهود بود. از واکنش نشان دادن به عضو هیأت مدیره تیم رقیب گرفته تا پرداختن به قرارداد استقلالی‌ها. پرسپولیس حواسش پرت شده بود و در مقابل برابر تیمی بازی کرد که حواس جمع بود و حاصل این اتفاق، از دست دادن صدر بود؛ به همین سادگی!

جستجو
آرشیو تاریخی