در حافظه موقت ذخیره شد...
در هانگژو چه خبر است؟
باخت رستمی به انتخاب اشتباه
او در حالی به نقره رسید که بعد از مسابقه اعتقاد داشت که ناداوری در حقش شده و چینیها مدال طلا را از او گرفتند اما واقعیت به نظر چیز دیگری است. درست مثل ماجرای هاشمیه متقیان که اشتباه از سوی کادر ایران بود اما ماجرا جور دیگری نشان داده شد.
اینجا هم یک انتخاب اشتباه طلا را از ایران گرفت اما به چینیها اعتراض شد. روحالله رستمی چهار حرکت داشت که در حرکت اول 228، در حرکت دوم 233 و در حرکت سوم 237 کیلوگرم را ثبت کرد. این در حالی بود که وزنهبردار چینی در حرکت چهارم 238 کیلوگرم را ثبت کرده بود و باید روحالله رستمی در حرکت چهارم 239 کیلوگرم را میزد تا طلای خود را قطعی کند اما برای اینکه در حرکت چهارم هم طلا بگیرد و هم رکورد دنیا را ارتقا بدهد؛ وزنه 242 کیلوگرم را انتخاب کرد. حرکت ریسکی و خطرناک که اتفاقاً کار دستش داد.
او در ثبت این رکورد ناکام ماند تا مدال طلا را از دست بدهد. اینجا نقش چینیها و داوران چه بوده که بعد از مسابقه همه به آنها تاختند؟ اشتباه صد در صد متوجه خود روحالله رستمی و البته کادرفنی است که باید در انتخاب وزنه دقت میکردند.
احتمالاً روحالله در بالا بردن وزنه 242 کیلوگرم مطمئن بوده که چنین ریسکی را کرده اما همه چیز باب میل او پیش نرفته و نتوانسته این وزنه را ثبت کند که البته این اتفاقی طبیعی در ورزش است اما چرا همه چیز به پای داوران و مسئولان برگزاری مسابقات نوشته شد؟
روحالله رستمی کم برای ورزش ایران زحمت نکشیده و کم هم افتخارآفرینی نکرده اما چرا به جای پذیرفتن اشتباه پای داوران و کشور چین را به میان کشیدند؟
البته در ورزش ایران از این دست اتفاقات کم نبوده اما از ورزشکاری مثل روحالله حسینی بعید بود که چنین اشتباه فاحشی را انجام بدهد. حسین توکلی هم سرمربی تیم ملی وزنهبرداری ایران بوده و خودش طلای المپیک را گرفته حالا چرا او تن به چنین کاری داده مشخص نیست. بهتر بود ابتدا مدال طلا قطعی میشد و بعد به زدن رکورد جدید فکر میکردند.