سه نسل به تکواندو ایران معرفی کردم
مقانلو: رفتم تا حرمتم حفظ شود
فائزه زمانی
روزنامه نگار
پس از اینکه تیم ملی تکواندو نتوانست در بازی‌های آسیایی هانگژو و پس از آن گرندپری چین انتظارات را برآورده کند، بیژن مقانلو از سمت خود کناره‌گیری کرد و جای خود را به مجید افلاکی داد. با مقانلو در خصوص اتفاقاتی که منجر به استعفایش شد، گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
دلیل استعفایتان چه بود؟
به دلیل همسو نبودن تفکرات و سلیقه‌های کاری صلاح دیدم استعفا کنم تا اعتبارم حفظ شود. بعضی اوقات به‌خاطر حفظ حرمتت هم که شده باید رفتن را انتخاب کرد.
تفکرات شما و فدراسیون از چه نظر همسو نبود؟
تیم ملی 15 ماه در اختیار من بود که نتیجه‌اش هم تیمی جوان و توانمند است. در حال حاضر مهران برخورداری در وزن منفی 80 کیلوگرم و مهدی حاج موسایی در وزن منفی 58 کیلوگرم فقط 33 امتیاز و 48 امتیاز تا المپیکی شدن فاصله دارند. ضمن اینکه در دومین مرحله گرنداسلم هم با توجه به عملکرد خوب مرحله اول، در وزن‌های مثبت 80 و 68 کیلوگرم هم شانس المپیکی‌شدن هست. بعضی اوقات عدم حمایت لازم از برنامه‌ریزی‌ها باعث فاصله از اهداف می‌شود، در چنین شرایطی حس می‌کنی اگر نباشی بهتر است. حرف زیاد است و مطمئن باشید خیلی از افرادی که حالا در تیم ملی مشغول هستند در آینده حرف‌هایی برای گفتن دارند.
خیلی از کارشناسان نسبت به عملکرد شما در این 15 ماه انتقاداتی دارند.
در این 15 ماه تیم ملی با هدایت من موفق به کسب 78 مدال شامل 32 طلا، 25 نقره و 21 برنز شد.
تنها کسی بودم که 4 طلای آسیایی در کارنامه دارم. من در تیم ملی تکواندو پوست‌اندازی کرده و نسل جدیدی را روی کار آوردم.
به نظر می‌رسد هجمه‌های بعد از بازی‌های آسیایی باعث استعفایتان شد.
تیم ملی 10 روز بعد از گرندپری پاریس راهی بازی‌های آسیایی شد و مجدداً 10 روز بعد در گرندپری چین حضور پیدا کرد. این فشردگی در عملکرد تیم بی‌تأثیر نبود. در چین خیلی از مدعیان بازی‌های خود را واگذار کردند. ما برنامه داشتیم و می‌دانستیم که در چه مسیری قرار داریم و قرار است به کجا برسیم. عملکرد ملی‌پوشان بر اساس رنکینگ هر ماه مشخص است. ما اتفاقاً روند رو به رشدی داشتیم. من به نتایج بازی‌های آسیایی از 3 جهت نگاه می‌کنم. اول اینکه تیم‌های مدعی مثل اردن، ازبکستان، چین و کره جنوبی با تمام توان حضور داشتند. دوم اینکه ما باید جدول بازی‌ها را ارزیابی کنیم، اکثر ملی‌پوشان ما در طول مسابقات و با قرعه‌های سختی رو به رو شدند؛ هر چند عملکرد بچه‌ها خوب و ایده‌آل بود و انصافاً مردانه جنگیدند، حتی در فینال آرین سلیمی اتفاقاتی افتاد که به ضرر ما تمام شد. ما تیمی بسیار جوان داریم و با وجود بازیکنان جوان باز هم نتایج خوبی رقم زدیم که آمار و ارقام نشان‌دهنده این موضوع است.
از زمانی که تیم را تحویل گرفتید، زمزمه‌های بازگشت رضا میهماندوست به گوش می‌رسید. این موضوع چقدر بار روانی برایتان ایجاد کرد؟
زمانی که تیم ملی را تحویل گرفتم شرایط مشخص بود. در مربیگری حرفه‌ای باید مقابل تمامی حاشیه‌ها تمرکز داشته باشی، من هم سعی کردم فقط روی کار خودم تمرکز داشته باشم تا از حداقل ظرفیت تیم حداکثر بهره را داشته باشیم. من 3 نسل به تکواندو معرفی کردم؛ نسل اول بازیکنانی مثل سجاد مردانی، مسعود حجی زواره، فرزاد عبداللهی و... نسل دوم فرزان عاشورزاده، ابوالفضل یعقوبی و نسل سوم را هم که می‌بینید. عملکرد من شفاف و مشخص است. هر مربی یک زمانی هست و بالاخره یک روز می‌رود. در این باره صحبت خاصی ندارم، این موضوعات به تفکر رئیس فدراسیون برمی‌گردد.
به نظر می‌رسد ما شانس کمی برای کسب سهمیه المپیک داریم.
شک نکنید که ما می‌توانیم سهمیه کسب کنیم.
تیم در اولین حضورش در رقابت‌های گرندپری که فقط 32 نفر برتر دنیا حضور دارند، نقره و برنز گرفت. در دومین مرحله در پاریس 2 طلا و یک نقره گرفتیم. تیم مدعی است و به راحتی می‌تواند سهمیه بگیرد چه از طریق رنکینگ و چه در مسابقات گرنداسلم. ما کاملاً شانس داریم و چه بسا اگر کلهر و بزرگی هم آن داستان‌های دوپینگ برایشان پیش نمی‌آمد، شانس کسب سهمیه داشتند. البته من هم نفهمیدم چه کسی باعث چنین حاشیه‌ای شد.
حرف آخر؟
آرزوی بهترین‌ها را برای خانواده تکواندو و هر کسی که جایگزین من می‌شود، دارم.